ผมว่าพวก วัยรุ่นสร้างตัวสมัยก่อน รวมถึงพวกอคติกับคนมีการศึกษาในสมัยนั้น ไม่ได้มีมารยาทดีกว่ายุคนี้หรอก แค่มันไม่มีที่ให้ระบายชุดความคิดของพวกมันออกมาในที่สาธารณะแบบวงกว้างโดยไม่ต้องผ่านการตรวจสอบแบบโลกโซเชียลสมัยนี้เท่านั้นแหล่ะ

พวกที่ประสบความสำเร็จอย่างตลกหรือนักร้องลูกทุง่ที่จบแค่ชั้นประถม หรือ เจ้าของกิจการที่ไม่มีปริญญา ถ้าโดนเชิญมาออกทีวีเพื่อเล่าอะไรในชีวิต หรือจะเอาไปเขียนบทความลงสื่อสิ่งพิมพ์ ก็ต้องผ่านการบรีฟการกรองหลายขั้นตอนไม่ใช่มาพูดอะไรก็ได้

ยิ่งพวกไม่ดังไม่ประสบความสำเร็จนี่คือไม่สิทธิหืออือที่จะมาแพล่มอะไรด้วย มากสุดแค่ในวงเหล้าหรือวงข้าว หรือถ้าพวกนี้มันยังหาญกล้าไปแหกปากปาวๆในที่สาธารณธเรื่องพวกนี้ ก็มีแค่คนแถวนั้นที่ได้ยิน ไมไ่ด้ว่าจะมีนัข่าวตามมาเก็บช็อตเด็ด เผลอๆเตรียมรับสหบาทาจกาชาวบ้าน แถมอาจจะจากตำรวจที่มาจับกุมอีก เผลอๆถ้ามีนักข่าวมาถ่ายภาพไปลง ก็คงบอกแค่ว่าคนบ้ามายยืนตะโกนกลางที่สาธารณะ...

สมัยนี้มีโซเชียล มีเดียร์ แถมค่าบริการอินเตอร์เน็ตและอุปกรณ์ที่ใช้ก็ราคาถูกลง (ตามการแข่งขันของโลกทุนนิยม) พวกนี้โดยเฉพาะที่อายุน้อยไยิ่งได้ใจ...ส่วนพวกวัยรุ่นสร้างตัวหรือพวกเรียนน้อยเรียนไม่จบแต่ประสบความสำเร็จในยุคก่อน สมัยนี้ไม่ค่อยก๋ากั่นหรอก แก่แล้วเลยใจเย็นลงและรู้กาละเทศะมากขึ้น กับตัวเองก็ส่งลูกหลานเรียนสูงๆเหมือนกัน