คือผม อายุ 15 เมื่อก่อน เป็นคนสดใส มาก แต่ เมื่อ ตอน ป.4-6 มีเพื่อนคนนึ่งทำให้ผมซึมๆไม่กล้าไปโรงเรียน เพื่อนคนนั้น เขาชอบ ต่อย แกล้ง อื่นๆ แต่ขึ้น ม.1 แล้วผมก็อยู่ห้องเดี๋ยวกับเพื่อนคนนั้น เขาก็แกล้งไม่หยุด จน ผมเหมือนคนเป็นซึมเศร้า โรคจิต ว่างๆก็ชอบยิบมืด มากรีดแขนบ้าง กรีดขาอ่อนบ้าง จนบ้างทีก็ร้องไห้ออกมาแล้วก็กรี๊ดไม่หยุดจนคนที่บ้านมาถาม แต่ผมก็ไม่กล้าบอก แต่คนที่บ้านก็ถามไม่หยุดจนผม ต้องบอกไปว่า “ เพื่อนแกล้ง หนัก จนไม่อยากไปโรงเรียน “ เขาก็ไปหาพ่อแม่ เพื่อนคนนั้น จนมี ปัญหากับครอบครัวฝ่ายนั้น แล้วผมก็ไปตรวจว่า ได้เป็นซึมเศร้าขั้นรุนแรง ผลที่ออกมาก็ คือ เป็นจิง ตอนนั้นคนที่บ้านตกใจมาก เพราะว่า ผมสดใสมาก เมื่อก่อน แล้วจากนั้นผมก็กินยา บำบัดจนหาย ดี เพื่อนคนนั้นก็มาขอโทษกับสิ่งที่เขาได้ทำไป ตอนนั้นผมขำ ออกมา แล้ว บอกแล้ว “ ตอนที่กูโดนแกล้ง นาๆ ยังไม่เห็นใจกู แล้วรู้แล้วว่ากูเป็นซึมเศร้าเพราะ กูต้องเห็นใจหรอ คำขอโทษแค่นี้ ไม่ทำให้กู ให้อภัยหรอกนะ “ แล้วเขาก็ซึมไปเลย เพราะเขาไม่มีคำพูดที่จะพูด หลังจากนั้น ผมก็หาย ซึมเศร้าแล้วเพื่อนคนนั้นก็ได้ย้ายจากโรงเรียน ผมก็กลับมาสดใสเหมือนเดิม