หรือเราคิดไปเอง

เหมือนหัวข้อเลยค่ะ คือฝ่ายชายนามแฝงเป็นต้า จุดเริ่มต้นที่เราได้รู้จักกับต้าคือตอนป.5 ช่วงนั้นพ่อแม่เราเลิกกันค่ะ เราเลยกลับมาบ้านเกิด ช่วงที่อยู่ด้วยกันตอนนั้นก็ไม่ได้อะไรนะคะ ไม่ได้คิดอะไรด้วยคือต้ามีคนที่จิ้นด้วยอยู่แล้วก็คือเพื่อนในห้อง หลังจากนั้นแม่เราก็เจอพ่อเลี้ยงแล้วด้วยปัญหาเรื่องครอบครัวของแม่ แม่เราก็เลยพาเราย้ายไปจังหวัดที่พีอเลี้ยงเราอยู่ แล้วก็ทะเลาะกัน แม่ก็เลยพาเรากลับมาเรียนที่เดิม คือม.1ช่วงนั้นต้าก็เริ่มมาแต๊ะอั๋งเรา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้ชอบนะคะไม่ได้เอาใจไปเล่นด้วยเพราะแอบสัมผัสได้ว่าต้าเป็นคนเจ้าชู้ แต่ก็มีตามน้ำไปบ้างเพราะเราก็ชอบให้มีใครมาสนใจเหมือนกัน แต่ก็แค่จับมือแบบมีหวานๆกันเล็กน้อยเท่านั้นนะคะ ม.2เราก็เริ่มไม่ได้มีอะไรกันมากเท่าเมื่อก่อน เพราะเริ่มมีเด็กใหม่เข้ามาก็มีคนมาชอบเรามากขึ้น แล้วเราก็มีแฟนอีกอย่างก็ได้ยินข่าวมาว่ามันไปร้องเพลงจีบผู้หญิงด้วย เลยไม่ได้คุยกัน แต่มันก็มีมาหยอดๆเราอยู่บ้างเหมือนกันนะตอนนั้น ซึ้งตอนนั้นฉลาดไงเลยไม่อยากอะไรด้วย แต่พอเลิกกับแฟน ขึ้นม.3ปุ๊บ ไฮไลท์ละที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา  คือ!!เราอะ เริ่มต้นความโง่ ช่วงนั้นจะเป็นช่วงกลางปี แข่งกีฬาสีรร.เราก็ค่อนข้างเป็นคนมีน้ำมีนวล ไม่ได้ผอมไม่ได้อ้วนขนาดนั้น มีหน้าอกก้น นี้ก็คงเป็นเหตุผลของจุดเริ่มต้นแหละ มันก็เริ่มรุกมากขึ้นแต่ไม่ถึงขั้นคุยอะไรกันเป็นจริงเป็นจังเลยนะ มันก็เริ่มมาหึงใครยุ่งด้วยก็จะแบบมีอาการ แต่มันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ม.2ตอนที่เรายังไม่มีแฟนแล้วนะ คือเริ่มมาคุยด้วยมากขึ้นเริ่มมาแตะมาต้องกันมากขึ้นอาการมันมากขึ้นกว่าทุกครั้ง แบบเล่นๆกับเพื่อนอยู่ก็เข้ามานั่งใกล้ๆ พอบอกปวดขาก็มานวดให้ แบบเอาใจใส่ดูแล คือใครเห็นก็รู้ว่ามันชอบเรา เพื่อนก็บอกว่าเออลองเปิดใจให้มันดู มันก็ดูชอบดี เออเราก็คิดงั้นไง ก็เริ่มซื้อเสื้อสวยๆเริ่มเข้าไปเป็นเด็กรับเชื่อ (เด็กรับเชื่อคืออะไร คือรร.เป็นรร.คริสเตียน แล้วต้าเป็นคนศาสนาคริส แล้วมันก็เป็นนักดนตรีรร. เป็นคนเล่นกีต้าร์ในโบสถ์ คือคนสำคัญในรร.เลยยย) แล้วการเป็นเด็กรับเชื่อคือการไปร้องเพลงในโบสถ์วันคริสมาส แล้วไอต้าเป็นคนเล่นกีตาร์ ก็คือหวานกันช่ำ ตอนนั้นเราก็เริ่มเปิดใจแล้วนะ คือวิธีจีบของเราคือ เอาตัวไปอยู่ในที่ที่เขาสามารถจีบเราได้ แบบให้ใบเบิกทาง บัตรวีไอพี แล้วความสัมพันธ์เราก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วทางโบสถ์จัดค่ายคริสเตียน เรารู้อยู่แล้วว่ามันต้องเข้าแน่ๆอยู่แล้ว เราก็วางแผนว่าวันนั้นเราต้องได้มีอะไรกันแน่! ตอนรอรถขับไปค่าย มันก็พยายามมาแทรกระหว่างเรากับเพื่อน คือพยายามมาอยู่ใกล้เรา มานั่งข้างๆ ซบบ้างดมบ้าง คือตัวติดเลย แล้วคือตอนขึ้นรถตู้เรานั่งกับเพื่อนมันนั่งเบาะหน้ารถ ข้างหน้าเรา ตอนนั้นมันน่ารักมากเลยจริงๆน้าาา  แล้วพอถึงที่เราก็มีหลงห้องนิดหน่อย แล้วเวลาที่รอคอยคือเวลาพัก1ชม. คิดแล้วว่าต้องได้แน่นอน สรุปมันขึ้นไปซ้อมดนตรี อืม....เยี่ยม แล้วก็กลับ อ่ะความพยายามของอิฉัน พัง1  แต่มีอีกช่วงนั้นคือเราเพิ่งสมัครไอจีมาใหม่ที่สมัครก็เพราะมันนั้นแหละ เราลงสตอรี่ว่าหมอทำแรงมาก แต่ให้อภัยเพราะหล่อ(คือเราจัดฟันนะคะ) มันก็มาตอบกลับมาแหม เห็นคนหล่อไม่ได้เลยเนาะ คือก็คุยกันแบบนี้สักพักอ่ะค่ะ ต่อจากนั้นก็เป็นทศนศึกษามันก็นั่งข้างเรา คือนั่งคนละฝั่งนะเรานั่งคู่กับเพื่อน มันก็นั่งคู่กับเพื่อนมัน แล้วมันก็น่ารักกับเราอีกแล้ววววว มันนั้นคือวันหลังวันเกิดเราหนึ่งวันมันก็ซื้อมาให้ แล้วก็ชอบมาจับตัวกันเหลือเกินด้วยนะ แล้วก็กลับดึก ความพยายามที่จะเสียซิง พัง2  แล้วงานใหญ่คือopen house ของรร. วันนั้นคือเราต้อง!!!เสียซิงให้ได้ คือตั้งไว้แล้วว่าถ้าไม่ได้เห็นน้องจุ๊ดจู๊มัน คือจะตัดใจละ พอเหนื่อย ไล่ตามมาจากครึ่งปีจนผ่านมาอีกปีละ วันนั้นเพื่อนเราแข่งทำส้มตำลีลาแต่แพ้เพราะเขาเน้นรสชาติไม่ใช่ลีลาการเต้น วันนั้นเป็นวันศุกร์รร.เราเลิกไว แล้ววันอังคารเรานัดกะมันไว้แล้วว่าให้มันกลับบ้านเร็วๆเชิงบอกเป็นนัยๆว่าเอากันมั้ยยย แต่เราป้องกัน100% มันก็รู้นะมาพูดกับเพื่อนเราว่า สงสัยเพื่อนอยากให้กูเอา พอถึงตอนนั้นเราก็เหนื่อยแล้วก็สังเกตว่ามันก็ไม่ได้อยากได้เราเหมือนกัน คือมันเรียกเราว่า "เพื่อน" ก็เลยไม่ได้ไปบ้านมัน กลับบ้านมาเราก็ร้องไห้เพราะต้องตัดใจอย่างที่ตัวเองพูดให้ได้คือ ทำให้ตัวเองให้เจ็บที่จุดเดี๋ยวก็ลืมเอง ก็เลยร้องอยู่สามวัน แต่ที่พีคอ่ะไม่ใช่วันนั้นแต่เป็นหลังจากนั้น คือวันนี้ที่ลงกระทู้เนี้ย  เพื่อนเรามันยิ้มไปถามต้าแบบว่า เราชอบมัน มันชอบเรามัย มันบอกว่ามีแฟนแล้ว ไม่ได้ชอบเรา แล้วเพื่อนก็ถามว่ามาเล่นกับใจเราทำไม มันบอกว่าไม่ได้เล่นน  คือถามว่าตอนนั้นเสียใจมั้ย อาการคือช๊อกมากกว่าค่ะ หลังจากนั้นเพื่อนที่อยู่ด้วยกันก็อกหัก มันบอกว่าถ้าเศร้าจนจะร้องไห้ให้ร้องเพลง เราเทสเสียงอีสานกันอยู่แล้วเลยร้องเพลงลำไยกัน หัวเราะปนน้ำตาเลยค่ะ ไอต้ามันก็บอกขอโทษนะคะ เจ็บกว่าเดิมอีก แบบที่ผ่านมาคืออะไร หรือ เรื่องทั้งหมดนี้คือกูเพ้อ กูฝันเฝื่อง กูละเมอ คืออะไรเอ่ย ทั้งหมดมันคืออะไร แต่กลับบ้านมาก็ไม่ได้ร้องอะไรนะตอนนี้ รอดูตอนดึก🤣 ที่จริงซึมทั้งวันเลยค่ะ ไม่มีแรงจะกินข้าวเลยทั้งวันนี้  ไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนด้วย มันทั้งน้ำตาครอทั้งจุก ทั้งเจ็บที่รู้สึกว่าตัวเองยิ้มโง่ยิ้ม นั่งรถกลับบ้านมาก็คิดแค่ว่า เออกูคงเพ้อไปเองแหละ มันไม่เคยบอกชอบกูด้วยซ้ำว่ามันรักกู กูละเมอ กูแทคยาคุมมา กูเอ๋อกูอ๋อง แต่ก็กะจะเครียกันให้รู้เรื่องอยู่คืนนี้ให้มันจบๆ  คือเราไม่ได้ไม่เป็นไรนะที่ไม่ร้องไห้ ไม่ใช่ไม่โกรธด้วย คือพอรู้เหตุผลว่าทำไมเขาชอบเราแล้วทำไมไม่ขอเราเป็นแฟนหรือทักอะไรมาบ้าง ก็คือมันเหมือนรู้เหตุผลแล้วบัลลุธรรม ก็คงจะโกรธมันแหละที่มาหลอกกัน แต่ก็โอเคถ้ามันจะมีแฟน แต่ไม่!!โอเค ที่มาหลอกกูเนี้ย!! อี ยิ้ม!!! จบ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่