แฟนเราเอง ปัจจุบันคือเลิกกันแล้ว
เกริ่นก่อนคือเราไม่พกกระเป๋าเลยย มาตั้งนานแล้ว
อาจจะเป็นนิสัยเสียแหละแต่คือเขาก็ไม่ซื้อกระเป๋าเหมือนกันทั้งซื้อให้ตัวเองหรือเรา แล้วเขาเป็นคนติดนิสัยชอบฝาก
นึกออกไหมคะ เราจะใส่เสื้อคลุมหรือแขนยาวที่มีประเป๋า
ของเราคร่าวๆ จะมียาดม1 เงินสดเล็กน้อย บัตรของตัวเอง ซึ่ฃก็จะเต็มกระเป๋าเราเเล้ว แต่เขาจะชอบฝากของกับเราทุกอย่างยกเว้นโทรศัพท์ ซึ่งบางครั้งไม่พอเขาก็บอกให้ใส่กระเป๋ากางเกงเรา.ซึ่งไม่มีซิปหรือกระดุม ทั้งที่กระเป๋ากางเกงเขาก็มีแต่ชอบอ้างว่สกนะเป๋าตื้น. แต่ของเราก็ตื้นยังฝาก คบกันมาคือฝากตลอด
จนย้ายที่อยู่มาต่างจังหวัด เราไปสมัครงานกัน ซึ่ง เราทำบัตรประชาชนเขาหายแบบไม่รู้ตัว จนตอนจะไปซักผ้ากันไปหยอดเหรียญ เเล้วมาเอาของออกจากกระเป๋า มาเจอบัตรเราแต่ไม่เจอของเขา เรารู้นะว่าเราผิดเพราะเราทำหาย
เราขอโทษแล้วหาแล้วแต่ไม่เจอ แล้วสรุปเราโดนด่าโดนโกรธ
1.ทำไมต้องเป็นของกูหายวะ ไม่สนใจของกูเลยจะตกหายก็ไม่สนใจ เลยบอกไปว่าขอโทษจริงๆหาแล้วไม่สนใจที่ไหนเดินหาให้ทั่วเเล้ว แต่ไม่เจอขอโทษจริงๆ
2.เห็นเป็นของกูไม่ใช่ของตัวเองใช่ไหมเลยไม่สนใจ
เราเงียบฟังอย่างเดียว
3.กูจะทำไงบัตรหายอยู่นี่ก็ไม่มีสำเนาถึงมีก็ต้องใช้ตัวจริงจะให้ทำไงไหนตอบกูดิ ตอบมาตอบกูได้ไหม
4.แกล้งกํหรือไรทำไมหายแต่ของกู
5.ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้วะสะเพร่า
เราเลยบอกว่าถามได้ไหมว่าทำไมอะไรๆก็ต้องฝากมายัดเยียดให้เก็บพอหายก็มาด่า. มาบอกว่าสะเพร่าบ้าง ไม่ใส่ใจบ้าง ไม่ระวังบ้าง แล้วทำไมกล้าฝากวะ
เขาตอบว่าอ๋อคือกูฝากอะไรไม่ได้เลยใช่ไหม
เราบอกว่าไม่ใช่ไม่ได้แต่ว่ามันทุกตรั้งเลยไงอย่างน้อยอะไรสำคัญๆเก็บเองเถอะ. กูพูดตลอดนะว่าเอาบัตรไว้กับเธอ. แต่มึฃก็บอกว่าให้กูเก็บ. พอหายกูผิด100% แล้วมาด่ากู้ยอะแยะ กูไม่ได้อยากให้ของอะไรในชีวตินหรือคนในชีวิตกูหายสักอย่างเลย
เขาบอกว่า. เออกูจะไม่ฝากอะไรกับละ.
นี่เลยบอกหรอนี่รอบสองละที่พูดงี้ก็ฝากจนได้พูดแบบนี้จนตอนนี้
เราเลยพูดว่าขอโทษจริงๆกลัวเป็นแบบนี้เลยไม่กล้ารับฝากอะไรที่สำคัญๆอะ ถ้าของตัวเองหายยังดีกว่านี่คิดแบบนี้จริงๆ. คือรู้สึกผิดจริงๆขอโทษ
แล้วมันบอกว่าเออพอไม่ต้องขอโทษเลิกกันไปซะ. ดีกว่าอีก. อยู่กันไม่ได้หรอก อยู่กันไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกกับกูเข้ากันไม่ได้หรอก
นี่ตอบเออเค ดีเหมือนกันเหนื่อยเหมือนกันมันเรื่องแค่นี้เองว่ะถ้าแค่รับผิดชอบของๆตัวเองแต่แรกก็จบเลยมันคงไม่หายอะ
กูไม่ได้อาสา กูบอกหลายทีแล้ว
มันตัดเราว่าพอกูไม่ได่จะคุยไรต่อจบคือจบกัน พอทีนี้เราเงียบแล้ว. มันก็ถอนหายใจถี่ๆ. ดิ้นๆ. เดินไปมาเตะของบ้างอะไรบ้าง
ทำตัวฟึดฟัดอะแบบไม่รู้ว่ามันจะทำเพื่ออะไร
ขอระบายหน่อย. เกิดแต่กับกูจริงๆ
เกริ่นก่อนคือเราไม่พกกระเป๋าเลยย มาตั้งนานแล้ว
อาจจะเป็นนิสัยเสียแหละแต่คือเขาก็ไม่ซื้อกระเป๋าเหมือนกันทั้งซื้อให้ตัวเองหรือเรา แล้วเขาเป็นคนติดนิสัยชอบฝาก
นึกออกไหมคะ เราจะใส่เสื้อคลุมหรือแขนยาวที่มีประเป๋า
ของเราคร่าวๆ จะมียาดม1 เงินสดเล็กน้อย บัตรของตัวเอง ซึ่ฃก็จะเต็มกระเป๋าเราเเล้ว แต่เขาจะชอบฝากของกับเราทุกอย่างยกเว้นโทรศัพท์ ซึ่งบางครั้งไม่พอเขาก็บอกให้ใส่กระเป๋ากางเกงเรา.ซึ่งไม่มีซิปหรือกระดุม ทั้งที่กระเป๋ากางเกงเขาก็มีแต่ชอบอ้างว่สกนะเป๋าตื้น. แต่ของเราก็ตื้นยังฝาก คบกันมาคือฝากตลอด
จนย้ายที่อยู่มาต่างจังหวัด เราไปสมัครงานกัน ซึ่ง เราทำบัตรประชาชนเขาหายแบบไม่รู้ตัว จนตอนจะไปซักผ้ากันไปหยอดเหรียญ เเล้วมาเอาของออกจากกระเป๋า มาเจอบัตรเราแต่ไม่เจอของเขา เรารู้นะว่าเราผิดเพราะเราทำหาย
เราขอโทษแล้วหาแล้วแต่ไม่เจอ แล้วสรุปเราโดนด่าโดนโกรธ
1.ทำไมต้องเป็นของกูหายวะ ไม่สนใจของกูเลยจะตกหายก็ไม่สนใจ เลยบอกไปว่าขอโทษจริงๆหาแล้วไม่สนใจที่ไหนเดินหาให้ทั่วเเล้ว แต่ไม่เจอขอโทษจริงๆ
2.เห็นเป็นของกูไม่ใช่ของตัวเองใช่ไหมเลยไม่สนใจ
เราเงียบฟังอย่างเดียว
3.กูจะทำไงบัตรหายอยู่นี่ก็ไม่มีสำเนาถึงมีก็ต้องใช้ตัวจริงจะให้ทำไงไหนตอบกูดิ ตอบมาตอบกูได้ไหม
4.แกล้งกํหรือไรทำไมหายแต่ของกู
5.ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้วะสะเพร่า
เราเลยบอกว่าถามได้ไหมว่าทำไมอะไรๆก็ต้องฝากมายัดเยียดให้เก็บพอหายก็มาด่า. มาบอกว่าสะเพร่าบ้าง ไม่ใส่ใจบ้าง ไม่ระวังบ้าง แล้วทำไมกล้าฝากวะ
เขาตอบว่าอ๋อคือกูฝากอะไรไม่ได้เลยใช่ไหม
เราบอกว่าไม่ใช่ไม่ได้แต่ว่ามันทุกตรั้งเลยไงอย่างน้อยอะไรสำคัญๆเก็บเองเถอะ. กูพูดตลอดนะว่าเอาบัตรไว้กับเธอ. แต่มึฃก็บอกว่าให้กูเก็บ. พอหายกูผิด100% แล้วมาด่ากู้ยอะแยะ กูไม่ได้อยากให้ของอะไรในชีวตินหรือคนในชีวิตกูหายสักอย่างเลย
เขาบอกว่า. เออกูจะไม่ฝากอะไรกับละ.
นี่เลยบอกหรอนี่รอบสองละที่พูดงี้ก็ฝากจนได้พูดแบบนี้จนตอนนี้
เราเลยพูดว่าขอโทษจริงๆกลัวเป็นแบบนี้เลยไม่กล้ารับฝากอะไรที่สำคัญๆอะ ถ้าของตัวเองหายยังดีกว่านี่คิดแบบนี้จริงๆ. คือรู้สึกผิดจริงๆขอโทษ
แล้วมันบอกว่าเออพอไม่ต้องขอโทษเลิกกันไปซะ. ดีกว่าอีก. อยู่กันไม่ได้หรอก อยู่กันไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกกับกูเข้ากันไม่ได้หรอก
นี่ตอบเออเค ดีเหมือนกันเหนื่อยเหมือนกันมันเรื่องแค่นี้เองว่ะถ้าแค่รับผิดชอบของๆตัวเองแต่แรกก็จบเลยมันคงไม่หายอะ
กูไม่ได้อาสา กูบอกหลายทีแล้ว
มันตัดเราว่าพอกูไม่ได่จะคุยไรต่อจบคือจบกัน พอทีนี้เราเงียบแล้ว. มันก็ถอนหายใจถี่ๆ. ดิ้นๆ. เดินไปมาเตะของบ้างอะไรบ้าง
ทำตัวฟึดฟัดอะแบบไม่รู้ว่ามันจะทำเพื่ออะไร