ช่วงมัธยมต้นม.1 เราเคยมีเรื่องเข้าใจผิดกับรุ่นพี่กลุ่มนึงคือเเค่เราไปมองหน้ากลุ่มรุ่นพี่เขาเอง เเต่พี่เขานึกว่าเราอยากมีเรื่องด้วย  พี่เขาชอบมาเเซะเรา ด่าเราดังๆเเบบตั้งใจให้ได้ยินอ่ะค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราไม่โอเคมาก ๆ กลุ่มพี่เขาก้จะชอบเดินผ่านหน้าห้องเราเเล้วก็ตะโกนด่า ตอนนั้นเราร้องไห้เเล้วกลุ่มพี่เขาก็มาหน้าห้องเราเเล้วก็เรียกให้เราออกมาเคลียร์หน่อย เราก้เดินออกไปเคลียร์พอเคลียร์จบก้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเเล้วนะ เเต่พอวันถัดไปเพื่อนเรามาบอกว่าได้ยินพี่เขาพูดว่า เเค่นี้ก็ร้องไห้ สำออย ตอนนั้นเราก้คิดว่าไม่น่าด่าเราหรอกมั้ง ก้เดินกลับห้องไป พอวันถัดมาเรื่อยๆพี่เขาก้กลับมาแซะมาตะโกนด่าเราเหมือนเดิมเลยถึงขั้นมาดักหน้าห้องเรา เเล้วก้หัวเราะอะไรไม่รู้ ตอนนั้นคือหน้าเสียมาก เเล้วมันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ จนเราทนไม่ไหวเราไปบอกคุณครูเเล้วครูก้เรียกเรากับรุ่นพี่คนนึงในกลุ่มมาห้องปกครอง ตอนนั้นเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้หมดเเล้ว เคลียร์เสร็จออกมาหน้าห้องเราก็ขอโทษพี่เขาเเล้ว พี่เขาก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเเล้วเหมือนกัน ต่างคนต่างอยู่ ตอนนั้นเรื่องเหมือนจะจบเเล้วนะ เเต่ 1 ปีผ่านมาเราอยู่ ม.2 ช่วงหลังๆพี่เขาก็เริ่มเอาอีกเเล้ว เเซะเราเหมือนเดิม ตะโกนล้อชื่อพ่อเเม่เรา ตอนนั้นคือเเบบเเพนิคมาก คือเราคิดในหัวซ้ำๆว่า ทำไมพี่เขาไม่จบกับเราสักที เราก้ไม่ได้ไปทำไรให้แล้ว เเค่หน้ายังไม่กล้าจะมองเลย ช่วงนั้นเราอดข้าวทั้งวันที่ รร ไม่ได้กินอะไรตั้งเเต่เช้า ต้องกลับมากินที่บ้าน ประมาณ 1 ทุ่มเพราะเราขึ้นรถเดือนก้เลยช้า ช่วงนั้นเราเก็บตัวอยู่เเต่บนห้องเรียนไม่กล้าลงไปซื้อข้าวกินเพราะกลัวโดนด่า เพื่อนบอกให้เรามองในเเง่ดีไว้ เเต่เหตุการณ์มันก้พอดีไปอะ เราเดินผ่านปุ้ปก้ด่าเราเเบบพอดีเป้ะ ๆ บูลลี่อีก เเต่เราก้ไม่กล้าโต้กลับเลยเพราะเราไม่อยากเข้าห้องปกครองอีกเเล้ว เลยเลือกที่จะอยู่เงียบๆ ไม่โต้กลับ ถ้าลองมาเป็นเราจะรู้ค่ะว่ากว่าจะปรับตัวหรือมองในเเง่ดีมันก้ยากอะ คือโดนเเซะโดนด่าโดนล้อโดนบูลลี่ จนเราหลอนไปหมดเเล้วอะเเพนิคมาก เรากังวลทุกอย่างเลยว่าสักวันจะโดนดักตบหรืออะไรมั้ยเพราะเราก็อยู่ตัวคนเดียสไม่ได้มีเพื่อนฝูงเยอะเเบบกลุ่มพี่เขา เเต่ก้บอกกลับตัวเองไปว่าทนอีกเเค่นิดเดียวเดียวพี่เขาก้ขึ้นม.4 เดียวก้อาจจะไม่ได้เจอกันเเล้วเพราะโรงเรียนเรามันมีฝั่งเเบ่งเขตไว้ มัธยมต้นก้จะอยู่อีกฝั่งส่วนมัธยมปลายก้อยู่อีกฝั่งซึ่งมันไกลพอสมควรเลย เเต่ถ้าเราขึ้นม.4พี่เขาก้จะอยู่ม.5 สรุปก้คือเราได้อยู่สงบๆเเค่ปีเดียวเอง ตอนนี้เราท้อมากเลย ไม่อยากมาโรงเรียน ถึงจะให้มา เราก้ขอย้ายโรงเรียนดีกว่า สังคมโรงเรียนโคตรเเย่