คือว่าเวลาพ่ออารมณ์เสียหรือมีอะไรที่ขัดใจจะบ่นก่าขึ้นมาใครมาบอกก็ไม่หยุดเลยค่ะจะโวยวายอยู่อย่างนั้นเช่นวะนนี้เรามีเรียนเเต่พี่ชายเราไม่มีพี่เลยไก้อยู่บ้านค่ะกฎของบ้านคือใครอยู่บ้านต้องทำงานบ้านทุกอย่า

คือว่าไปสอบรำมวยมาค่ะเเล้วทีนี้ผิดท่าพรมยืน เเล้วพอเสร็จเเล้วครูก็ให้ไปซ้อมมาใหม่ เเล้วก็เหมือนเดิมคือก็สอบไปใหม่อีกรอบอ่ะค่ะเเล้วพอสอบเสร็จอ่ะ ครูก็พูดบอกว่าหนูอ่ะไปไม่รอดหลอก เเล้วก็พูดว่าหนูอย่างนู

เป็นเหตุการณ์สดๆร้อนเลยค่ะ กระทู้นี้เเค่อยากระบายเฉยๆอดกลั้นมาเกือบ2เทอมเเล้ว คือตอนนั้นจขกท.นั่งเรียนอยู่ก็ตามประสาเด็กเรียนอะเนอะ เเล้วทีนี้พอครูให้ตอบคำถามเราเห็นไม่มีใครตอบเราเลยยกมือเเล้วทีนี้เร

คือวันนี้เรามีกิจกรรมทำหน้าห้อง เป็นงานรำส่ง คุณครูวิชานาฏศิลป์ให้ออกไปแสดงหน้าห้องให้เพื่อนๆดู เรากับเพื่อนก็มีกันอยู่ 4 คน พอถึงกลุ่มเราออกไปแสดง เรารู้สึกวาบแล้วก็ร้อนเหงื่อออกเยอะมาก มือสั่นไม่มีส

หนูขอมาระบายนิดนึงนะคะ ฃคือเรื่องที่หนูจะมาเล่าในวันนี้เรื่องมันไม่ได้ใหญ่โตอะไรแต่รู้สึกมันเจ็บอยู่นะคะมันยังไงๆไม่รู้บอกไม่ถูกคือเมื่อสองวันที่แล้วตอนช่วงเช้าเพื่อนๆกับครูก็คุยกันเล่นๆพอไปๆมาๆก็คุยเ

คือตอนนี้เราไม่กบ้าคบหาหรืออะไรกัยผชเลยแล้วที่หเอวมันมีกระเทนอะค่ะที่เป็นเพื่อนกับเราแบบงงๆตอนนั้นเรารุ้สึกไม่สบ่ยใจมากเขาชอบมานอนตักเราเกาะแกะคือตอนนั้นรุเสึกไม่สบายในแบเวชอบกวนเวลาเราตั้งใจเรียน ขอเ

คือตอนประถมหนูเป็นเด็กนาฏศิลป์ค่ะไม่ได้ตั้งใจจะเป็นแต่ครูเลือกหนู (ครอบครูแล้วนะคะ) หนูตั้งใจซ้อมทุกงานค่ะ พอวันงานถึงแต่งตัวเสร็จ แต่งหน้าเสร็จ จะเริ่มเวียนหัว คลื่นไส้ค่ะ เป็นทุกงานเลยค่ะ จบงานเสร็จ

....😭😭😭