อยู่กับงูเห่า
----------------------------------------------------------------------
"ดังนั้น... 
แม้เมื่อโยมจากวัดหนองป่าพงนี้ไปแล้ว 
ก็จงเป็นผู้ปฏิบัติ ให้ธรรมะทั้งหลายมา
รวม อยู่...ที่ใจ มองลงไปที่ใจ
•ให้เห็น สติ
•ให้เห็น สัมปชัญญะ
•ให้มี ปัญญา
เมื่อมีทั้งสามอย่างนี้แล้ว มันจะมีการปล่อยวาง
รู้จักเกิด แล้วมันก็ดับ
ดับ แล้วมันก็เกิด
เกิด แล้วมันก็ดับ
ที่เรียกว่า...เกิดๆ ดับๆนี้ คืออะไร ?
คืออารมณ์ ซึ่งมันเกิดขึ้นแล้ว...มันก็ดับไป
ดับแล้ว  มันก็เกิดขึ้นมาในทางธรรมะ
เรียกว่า...การเกิด-ดับ มันก็มีเท่านี้
ทุกข์มันเกิดขึ้นแล้ว...ทุกข์ มันก็ดับไป
ทุกข์ดับไปแล้ว...ทุกข์ ก็เกิดขึ้นมา
นอกเหนือจากนี้ไป...ก็ไม่มี อะไร
มีแต่...ทุกข์เกิด แล้วทุกข์ ก็ดับไป มีเท่านี้
เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว  
จิต ของเรา ก็จะเห็นแต่การเกิด-ดับ 
อยู่...เสมอ ทุกวัน ทุกเวลา ตลอดทั้งกลางวัน  
ตลอดทั้งกลางคืน ตลอดทั้งการยืน เดิน นั่ง  นอน ก็จะเห็นได้ว่า...มันไม่มีอะไรจริงๆ มีแต่
การเกิด-ดับ อยู่...เท่านั้นเอง 
แล้วทุกอย่างมันก็จบ อยู่...ตรงนี้
เมื่อเห็นอารมณ์เกิด-ดับอย่างนี้ 
อยู่เสมอไปแล้ว  จิตใจ ก็จะเกิดความเบื่อหน่าย
เพราะเมื่อคิดไปแล้ว... 
ก็ไม่มีอะไรมากมาย มันมีแต่การเกิด แล้ว...ก็ดับ
ดับแล้ว...ก็เกิด  เกิดแล้ว...ก็ดับ  มันมี อยู่...เท่านี้
ฉะนั้น เมื่อคิดแล้ว...ก็ไม่รู้จะไปเอาอะไรกับมัน
พอคิดได้เช่นนี้  จิต ก็จะปล่อยวาง
ปล่อยวาง  อยู่...กับธรรมชาติ
มันเกิด เรา...ก็รู้   มันดับ เรา...ก็รู้
มันสุข เรา...ก็รู้    มันทุกข์ เรา...ก็รู้
รู้แล้วไม่ใช่ว่า...เราจะไปเป็นเจ้าของสุขนะ
หรือเมื่อทุกข์ขึ้นมา เราก็ไม่เป็นเจ้าของทุกข์
เหมือนกัน
 
เมื่อ...
ไม่เป็นเจ้าของสุข  ไม่เป็นเจ้าของทุกข์
มันก็มีแต่...การเกิด-ดับ อยู่เท่านั้น
ก็ปล่อย...ไปตามธรนมชาติของมัน 
อย่างนั้นแหละ เพราะมัน ไม่มี...อะไร
อารมณ์ทั้งหลาย  
ที่ว่ามานี้เหมือนกับงูเห่า ที่มีพิษร้าย  
ถ้าไม่มีอะไรมาขวางมันก็เลื้อยไป  
ตามธรรมชาติ ของมัน แม้พิษ ของมันจะมีอยู่ 
มันก็ไม่แสดงออก  ไม่ได้ ทำอันตรายเรา
เพราะ...
เราไม่ได้เข้าไปใกล้มัน  
งูเห่า ก็ไปตามเรื่อง ของงูเห่า  
มันก็อยู่...อย่างนั้น."
__________________________________________
หลวงพ่อชา  สุภัทโท  วัดหนองป่าพง.