สวัสดีครับคือผมมีเรื่องจะมาเล่า และขอคำแนะนำ สำหรับปัญหาที่ผมกำลังเป็นอยู่
ตอนนี้ผมอายุ 21แล้ว และกำลังหางานทำอยู่ เมื่อตอนอายุ 14 ผมเคยเป็นซึมเศร้า อยู่พักหนึ่งจนอยากฆ่าตัวตาย เพราะปัญหาที่โรงเรียน ทำให้ผม เริ่มเป็นคนเก็บตัว กลัวการนินทา จนถึงปัจจุบัน เคยเป็นซึมเศร้าตอนฝึกงานอยู่พักหนึ่ง ช่วงโควิด ตอนนี้ ผมอายุ21 ไม่มีเพื่อน บ้านผมติดอยู่กับบ้านปู่ย่า เมื่อ10ปีแล้วพ่อได้ย้ายออกไปหาแฟนใหม่แต่ก็ยังแวะมาบ้าง ส่วนเมื่อต้นปี24 แม่ของผมได้ย้ายออกไปหาแฟนใหม่พร้อมกับน้อง ทำให้ในบ้านเหลือผมคนเดียว ช่วงแรกๆตอนกลางคืนชอบคิดลบแบบว่า ถ้าพ่อไม่มีแฟนใหม่ แม่จะยังอยู่กับเราไหม แต่ก็ผ่านมาได้ จนถึง ต้นปี25 ตอนกลางคืน ผมชอบนอนไม่หลับ ช่วงเวลา 3ทุ่ม ขึ้นไป ในหัวของผม ชอบคิดลบ โดยกังวลเกี่ยวกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง กลัวการอยู่คนเดียว กลัว เสียคนที่เรารักไปอีก ตอนนี้ปู่กับย่าก็อายุมากแล้ว
ถึงในอนาคตผมจะมีเงินไว้ใช้กินจนแก่ แต่ ถ้าไม่มีคนที่เรารักรออยู่ จะอยู่ไปทำไม ตลอดทั้งเดือนตอนกลางคืน ชอบ คิดแบบนี้เป็นประจำเลย ทั้งๆที่ปีก่อนๆไม่เคยเป็นขนาดนี้ นิยายที่ผมชอบอ่าน ซีรีย์ที่ผมชอบดู คือมันเริ่มเบื่อไปหมด อาหารก็ไม่ค่อยหิว ถึงหิวก็กินได้นิดเดียว ผมเป็นคนกินเยอะ แต่เดียวนี้คือ กินน้อยมาก ตอนกลางวันก็เหมือนจะปกติดีมีคิดลบบ้างแต่ก็หายไป แต่พอตกดึก มันชอบคิดลบ
ตอนนี้ จากตอนกลางคืน 3ทุ่ม
เมื่อก่อนตอนดึกผมสามารถ อยู่คนเดียวได้ อ่านนิยาย ดูซีรีย์ ตอนนี้เบื่อหมด
ชอบคิดลบ ชอบยึดติดกับอดีต กลัวการสูญเสียคนที่เรารัก กลัวอนาคต และผมเป็นคนพูดน้อย โลกส่วนตัวสูง ทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน ทุกวันนี้เวลามันผ่านไปไว้มาก ถ้าเทียบกับตอนเด็กแล้ว
ตอนนี้ผมอยากจะขอคำแนะนำจากคนที่เข้ามาดู
(ปี2568) ตอนกลางคืนชอบคิดลบเกี่ยวกับอนาคต กลัวการสูญเสีย
ตอนนี้ผมอายุ 21แล้ว และกำลังหางานทำอยู่ เมื่อตอนอายุ 14 ผมเคยเป็นซึมเศร้า อยู่พักหนึ่งจนอยากฆ่าตัวตาย เพราะปัญหาที่โรงเรียน ทำให้ผม เริ่มเป็นคนเก็บตัว กลัวการนินทา จนถึงปัจจุบัน เคยเป็นซึมเศร้าตอนฝึกงานอยู่พักหนึ่ง ช่วงโควิด ตอนนี้ ผมอายุ21 ไม่มีเพื่อน บ้านผมติดอยู่กับบ้านปู่ย่า เมื่อ10ปีแล้วพ่อได้ย้ายออกไปหาแฟนใหม่แต่ก็ยังแวะมาบ้าง ส่วนเมื่อต้นปี24 แม่ของผมได้ย้ายออกไปหาแฟนใหม่พร้อมกับน้อง ทำให้ในบ้านเหลือผมคนเดียว ช่วงแรกๆตอนกลางคืนชอบคิดลบแบบว่า ถ้าพ่อไม่มีแฟนใหม่ แม่จะยังอยู่กับเราไหม แต่ก็ผ่านมาได้ จนถึง ต้นปี25 ตอนกลางคืน ผมชอบนอนไม่หลับ ช่วงเวลา 3ทุ่ม ขึ้นไป ในหัวของผม ชอบคิดลบ โดยกังวลเกี่ยวกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง กลัวการอยู่คนเดียว กลัว เสียคนที่เรารักไปอีก ตอนนี้ปู่กับย่าก็อายุมากแล้ว
ถึงในอนาคตผมจะมีเงินไว้ใช้กินจนแก่ แต่ ถ้าไม่มีคนที่เรารักรออยู่ จะอยู่ไปทำไม ตลอดทั้งเดือนตอนกลางคืน ชอบ คิดแบบนี้เป็นประจำเลย ทั้งๆที่ปีก่อนๆไม่เคยเป็นขนาดนี้ นิยายที่ผมชอบอ่าน ซีรีย์ที่ผมชอบดู คือมันเริ่มเบื่อไปหมด อาหารก็ไม่ค่อยหิว ถึงหิวก็กินได้นิดเดียว ผมเป็นคนกินเยอะ แต่เดียวนี้คือ กินน้อยมาก ตอนกลางวันก็เหมือนจะปกติดีมีคิดลบบ้างแต่ก็หายไป แต่พอตกดึก มันชอบคิดลบ
ตอนนี้ จากตอนกลางคืน 3ทุ่ม
เมื่อก่อนตอนดึกผมสามารถ อยู่คนเดียวได้ อ่านนิยาย ดูซีรีย์ ตอนนี้เบื่อหมด
ชอบคิดลบ ชอบยึดติดกับอดีต กลัวการสูญเสียคนที่เรารัก กลัวอนาคต และผมเป็นคนพูดน้อย โลกส่วนตัวสูง ทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน ทุกวันนี้เวลามันผ่านไปไว้มาก ถ้าเทียบกับตอนเด็กแล้ว
ตอนนี้ผมอยากจะขอคำแนะนำจากคนที่เข้ามาดู