คนเรามันจะเลวได้แค่ไหนกันเชียวนะ ทั้งโกรธได้เพราะเรื่องไร้สาระ ทั้งเกลียดคนอื่นทั้งที่ไม่มีเหตุผล หรือแม้กระทั่งคิดจะทำร้ายคนอื่นด้วยเหตุผลที่โครตเฮงซวย วันนึงเราซื้อฟิล์มมือถือแบบไฮโดรถนอมสายตามาชิ้นนึง พอเราได้รับสินค้าจากออนไลน์ เราก็เลยอยากรีบเปลี่ยนหน้าจอไวๆ จะๆด้ลองใช้ แต่เราไม่ใช่คนปกติที่ดูคลิปครั้งสองครั้งแล้วมันจะจำได้ เราจึงได้ไปขอพ่อตัวเองดูมือถืออีกเครื่อง แต่พ่อไม่ให้เพราะพ่อต้องเอาไปใช้ซื้ออินเตอร์เน็ตรายเดือนอยู่ เราเลยลองมาหาวิธีติดเอาเอง แต่เพราะเราไม่รอพ่อเราจึงลองทำเองแบบเท่าที่จำได้ จนสุดท้ายมันก็เละจนใช้ไม่ได้ คือเราเสียเงินซื้อฟิล์มจอมาประมาณ80+ แต่แทนที่จะโกรธตัวเอง เรากลับไปโกรธพ่อที่ไม่ยอมเอามือถือมาให้ดูคลิปวิธีสอนทั้งที่ใช้ไวไฟบ้านก็ได้ จนสุดท้ายก็มีปากเสียงกัน โดยเราไปตะโกนให้พ่อชดใช้เงินที่เราทำพลาดไปมา แต่พ่อก็บอกว่ามึ*พลาดแล้วเส*อกอะไรกับก*/ จากนั้นเราก็ขึ้นเสียงจนพ่อตีและตบหน้าเราจนเลนส์แว่นหลุด เราเจ็บมากเลยผลักออก แล้วพ่อก็เข้ามาตีเราอีกเราเลยสู้กลับ สุดท้ายตัวเราถูกเหว่งกระแทกกับพื้นแล้วโดนบีปคอจนหายใจเกือบไม่ออกแล้วก็ปล่อย เราผิดเองนั่นแหละที่ไปตะคอกใส่ให้ชดใช้ทั้งที่ความจริงเราเองที่โง่ใจร้อน จำไม่ได้แล้วรีบทำจนสุดท้ายมันก็เละ เราผิดจริงๆ สิ่งนี้เราแค่อยากระบายและอยากได้ความเห็นจากทุกคนว่ารู้สึกยังไงกับสิ่งที่อ่านข้างบนที่เราพิมพ์มา ขอโทษที่ไม่ได้วรรคให้อ่านง่ายๆเพราะเราก็ไม่ไหวจริงๆ เราเกลียดตัวเองเหลือเกินที่ทำร้ายพ่อได้ลงคอ เราผิดเองที่ผลักพ่อออก ผิดที่ไปตะคอกใส่ต่างๆนาๆ เราผิดเองจริงๆ และปัจจุบันเราอายุ19ปี เราควรมีความคิดมากกว่านี้แต่เราก็เป็นได้แค่เด็กโง่คนนึงเท่านั้น

ขอบคุณที่อ่านจนจบ เราจะรออ่านคอมเม้นท์ทุกคนนะ