มีก็เหมือนไม่มี

เราคบและแต่งงานอยู่ด้วยกันกับสามีมาประมาณ 15 ปีแล้ว แต่จะมีทะเลาะกันมาเรื่อยๆ แต่ไม่ได้ถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน มีปากเสียงกัน เขาไม่ค่อยส่งเสียเรื่องค่าใช้จ่าย หรือบางครั้งให้มา 100 แต่ขอกลับมากกว่าที่ให้ ส่วนใหญ่จะเป็นเราที่เลี้ยงเขามากกว่า เวลาโทรมาหรือมาหาที่บ้าน (เราแยกบ้านกันอยู่แต่เขาจะไปๆมาๆระหว่าง2บ้าน เพราะก่อนหน้านี้อยู่ด้วยกันแล้วเขาทะเลาะกับน้องเรา แม่เขาเลยสร้างบ้านให้แยกกันไปอยู่ เราก็แยกไปอยู่กับเขานะ แต่อยู่ได้3-4เดืนก็ต้องกลับมาอยู่บ้านเดิม เพราะนิสัยเดิมของเขา เขาเล่นยากับติดน้ำกระท่อม เวลามีเงินกินไม่มีปัญหาวันไหนไม่มีก็จะโมโห) ก็จะขอแต่เงิน บางทีก็มาหยิบเองในกระเป๋า ค่าใช้จ่าย ภาระหนี้สิน ไม่เคยช่วย ค่าเลี้ยงดูลูกไม่เคยให้ มีแต่เราที่ต้องคิดหาทางหารายได้เพิ่ม จะให้ช่วยทำสวนหรือมีงานอะไรที่จะให้เขาช่วยก็ต้องจ่ายค่าจ้าง ตอนนี้ลูกสาว 7 ขวบ เคยถามลูก ถามตลอดว่าถ้าแม่จะเลิกกับพ่อหนูโอเคไหม ลูกสาวตอบไม่โอเค หนูรักพ่อ เขารักพ่อของเขา เรารักลูกเลยอดทนมาตลอด เราแค่กลัวว่าตอนนี้ยังมีแรงหาเงินให้เขาจ่าย แต่ถ้าวันหนึ่งเราไม่มีเงินแลเมวเขาจะทำร้ายเรากับลูกไหม แล้วเราต้องอธิบายหรือคุยกับลูกยังไง ลูกถึงจะเข้าใจเรา เด็ก7ขวบเขาก็มีความคิดเป็นของตัวเอง เราสงสารลูกทุกครั้งเวลาเราร้องไห้ จะเป็นลูกสาวที่มากอดและปลอบเรา  เราเครียดมากนะ ทำยังไงถึงจะหลุดออกมาจากตรงนี้ได้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่