เราเพิ่งคลอดลูก ทางฝั่งแม่สามีก็มาบังคับกดดันลูกชายเค้าว่าขอให้เราไปอยู่เดือนบ้านเขา ด้วยความที่ไม่อยากมีปัญหา เราจึงยอมไปอยู่เดือนบ้านแม่สามี เราก็โดนห้ามทำ ห้ามกินนี่นั่น ผลไม้ก็ห้ามกิน เนื้อห้ามกินทุกอย่างกินได้แค่เนื้อไก่ ห้ามที่หมอบอกให้ทำทุกอย่าง ร่างกายเราก็ฟื้นฟูช้ามาก ไหนจะคุณค่าน้ำนมอีก อธิบายให้แฟนเราเขาก็เห็นใจเราแต่ไม่อยากทะเลาะกับแม่เขา ไม่ว่าแม่เขาเลย มีแต่บอกให้เราทนๆแค่เดือนครึ่ง หลังออกรพมาเรารู้สึกเพลียมากก เรื่องมีตรงนี้ อยู่ๆแม่สามีก็พูดใส่แฟนเราว่า ถ้าเราไม่มีปัญญาเลี้ยงลูก ก็ทิ้งไว้ให้เขาเลี้ยงที่นี่ เราโกรธมากบอกแฟนเรา เขาบอกแค่แซวเล่นพูดตลก แต่สีหน้าแม่เขาจริงจังออกจะข่มขด้วยซ้ำ ก่อนหน้าเขาชอบดูถูกเราว่าตัวเล็ก จะอุ้มลูกได้ไหม แต่เขาพูดเป็นภาษาเผ่าเขานะ ละให้แฟนเราแปลให้ มันสมควรพูดหรอคะ เราท้องไม่เห็นจะมีใครมาสนใจ พอคลอดอยากมาเอาลูกเราไป ที่สำคัญพูดบ่อยมาก ว่าเราดูแลเด็กไม่ได้หรอก ให้ทิ้งลูกไว้ให้เขาดูแล แฟนเราก็ดูจะไม่ได้รักเราแล้วแหละแต่เขาก็ยังมีสำนึกอยู่ เราบอกว่าอย่ามาพรากเราจากลูกนะ เราไม่ยอมแน่ เราตั้งใจแค่อยู่เดือนบ้านเขาจากนั้นเราจะพาลูกออกมา แฟนเราบอกอยากพาลูกอยู่ที่ไหนก็ตามใจ แต่เขาบอกเราเลยว่าเขาสามารถเลี้ยงลูกได้ไม่ต้องให้เราช่วยส่งเสียเลยเขาว่าให้เราทิ้งลูกไว้ให้แม่เขา โห เราหมดคำจะพูด ลูกเราทั้งคนอุ้มท้องมามีกันแค่สองคนแม่ลูกตลอดที่ผ่านมา ทำไมแฟนเราถึงจะอยากทำให้แม่ได้ดั้งใจทุกอย่างเลย แม่เขาก็อยากได้ลูกเรามาก บอกว่าถ้าเราจะไปไหนมีธุระไหนก็ไป เดียวเขาชงนมให้กินเอง เราเหนื่อยใจมาก ใครไม่เคยเป็นแม่ครั้งแรกบ้าง
แม่สามีพูดแบบนี้ มันสมควรหรอคะ