๏ มนต์อักษรแห่งห้อง          หอศิลป์
             ยังกรุ่นไอรวยริน          หลากล้น
          ลายมือเก่าเคยชิน          ชวนสดับ
                        สหายใหม่ลายมือท้น          ถักถ้อยเสลาความ  ๚

  ๏ คมคํางามหยดย้อย          ยวนตา
         กลบทครูกลอนพา          แผ่วพลิ้ว
         อักษรสื่อจินตนา          นวลนุ่ม
                              เปรียบคลื่นลมเริงริ้ว          ระลอกแล้วระลอกเรียง  ๚

   ๏ ถึงจากไกลกลับแล้ว          เรียมเอย
       ฟังดั่งขวยเขินเปรย          ไปล่แย้ม
                   ภาระถั่งโถมเฮย          หาใช่ หายนา
                    อาจแค่หายเพียงแก้ม          กลิ่นเคล้ายังคลอ  ๚

๏ อักษรศิลป์สื่อสร้าง          สุนทรี
       หวานชื่น ขม คาวมี          หมดไซร้
                    ศัพท์ศิลป์ดั่งเมธี          เทพท่าน นาพ่อ
                              คารวะทุกเทพไท้          ทั่วทั้งถนนกลอน  ๚ะ๛

                 

                * เปลวอัคคี *

                ห่างหายไปนานเน
               คิดถึงเพื่อนพ้องน้องพี่ทุกท่านเสมอ ขอรับ