กระต่ายจ้อง มองนภา คราเดือนเด่น
ศศิเพ็ญ แจ่มจรัส ประภัสสร
เฝ้าประสงค์ จงรัก ปักษธร
จิตอาวรณ์ เพ้อฝัน แต่จันทร์งาม
<><><>
ครั้งหนึ่งมี สามสัตว์ นัดจำศีล
ร้อนถึงอินทร์ สำรวจ ตรวจสอบถาม
มีจิ้งจอก นกยาง กระต่ายตาม
สัตว์ทั้งสาม ถือศีล ริมถิ่นชล
<><><>
อินทร์ท่านลองจิ้งจอกบอกให้รู้ ว่าจิตมันพันตูคู่อกุศล
และไปลองนกยางอย่างแยบยล นกบินวนจับปลายัดห่ากิน
สันดานสัตว์ทั้งสองยังหมองหม่น แก่นกมลเวียนวกสกปรกลิ้น
ว่าแล้วท่านมัฆวานผ่านเมฆินทร์ มาถึงถิ่นกระต่ายหมายลองฌาน
<><><>
พระอินทร์ท่าน แปลงตน ทุพพลง่อย
ทำหน้าม่อย รันทด อดอาหาร
ยักย้ายถึง จึงนั่ง ริมฝั่งธาร
ออกอาการ อิดโรย โหยหิวมา
<><><>
กระต่ายหนุ่มมองไปให้สังเวช ใคร่รู้เหตุความจริงไม่นิ่งช้า
ต่ายวิ่งไปไถ่ถามความคุณตา ว่าท่านมาถิ่นนี้มีกิจใด
โปรดเล่าความตามจริงทุกสิ่งด้วย แม้นพอช่วยจะช่วยอำนวยให้
อันข้าเป็นสัตว์ป่ามาแต่ไพร ด้วยตั้งใจรักษ์ศีลทักถาวร
<><><>
ท่านเทวราช เพ่งพิศ พินิจเหตุ
จึงตั้งเจตน์ ศศะ อนุสรณ์
นิมิตการ สูงล้ำ ถึงอำพร
จัดจันทร กลางอากาศ วาดลวดลาย
<><><>
เทพใช้หัตถ์ เขียนขีด ปราณีตศิลป์
จนสมจินตนา การอินทร์หมาย
เกิดเรื่องเล่า ศศิ เป็นนิยาย
รูปกระต่าย ในดวงจันทร์ แต่นั้นมา
<><><>
ฟังเขาเล่ามา นำมาเล่าต่อ คริคริ
**** สามสัตว์ถือศีล ****