ต้องบอกก่อนว่าเราแค่อยากมาแชร์ประสบการณ์การที่ได้เจอมาเฉยๆ

ไปสอบสัมภาษณ์เข้าห้องเรียนพิเศษเค้าถามเป็นภาษาอังกฤษกับภาษาที่3 ตอนแรกก็มั่นใจว่าทำได้แน่พูดได้ไม่มีอะไรติดขัด มั่นหน้ามากสุดท้ายหน้าแตก อยู่ๆสมองก็เบลอเขาถามอะไรก็ไม่เข้าหัวประมวลผลไม่ได้ เริ่มตกใจแพนิค สุดท้ายก็ร้องไห้เขาสัมภาษณ์ต่อแบบที่เราก็ร้องไห้ เราพูดไม่รู้เรื่องบทที่เตรียมมาก็พูดได้ไม่ครบ ร้องไห้ไปสัมไปแบบเบลอๆ ในหัวมันโล่งแบบสุดๆ สัมเสร็จเดินออกมาพร้อมสะอื้นอยู่ 
กว่าจะหยุดร้องไห้ก็ปาไปเกิน2ขั่วโมง อายมากแต่เฟลมากกว่าเราคิดว่าเราสามารถพูดได้มากกว่านี้ตอบได้ดีกว่านี้ แต่นั่นแหละคงไม่ผ่าน

ทั้งหมดเป็นเพราะเตรียมตัวมาไม่ดี เครียดกดดันตัวเอง มั่นใจในตัวเองมากไป บ่อน้ำตาตื้นเจออะไรนิดหน่อยก็ร้อง 

ถือว่าเป็นบทเรียนที่จะไม่มีทางลืมแน่ๆ