คืออยากปรึกษาหน่อยครับว่าผมทำแบบนี้มันเป็นการเณรคุณมั้ย?
คือแม่ผมเขาเป็นคนที่โลกหมุนรอบตัวเองครับ จะเอาความคิดตัวเองเป็นหลัก แล้วก็ไม่ฟังผมเลยไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม แต่ไปฟังคนอื่นนะที่ไม่ใช่ลูกตัวเองอะ เวลาพูดคุยด้วยก็มีแต่พลังลบๆออกมามีแต่คำด่าคำบ่น แล้วเวลาที่ผมรู้สึกไม่โอเค ผมไม่สามารถตีหน้าเศร้าได้เลยต้องยิ้มตลอด เพราะถ้าทำหน้าตาไม่โอเคมันจะทำให้แม่รู้สึกโกรธไม่พอใจดราม่าร้องไห้ใส่และด่าผมหนักมาก ผมก็ได้เอาเรื่องที่แม่ด่าผมไปปรึกษาแฟนว่าจะทำยังไงดี จะเปลี่ยนนิสัยแม่ยังไงดี ทำยังไงแม่ถึงจะเข้าใจและเป็นคนที่ดีขึ้น แต่ก็คิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไง จนผมตัดสินใจผมที่จะแยกบ้านออกมาอยู่กับแฟนแค่2คน เพราะผมรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจที่จะทำอะไรหลายๆอย่าง ปล่อยให้แม่อยู่กับน้องแค่2คน (พ่อกับแม่หย่ากันตั้งแต่ผมอยู่ม.3ครับ) 
ผมไม่รู้เลยว่าการที่ผมอธิบายเหตุผลว่าแม่ทำแบบนี้ไม่ถูกนะ และแยกตัวออกมาไม่ได้อยู่ดูแลแม่เหมือนปกติเหมือนเดิม มันจะเป็นการเณรคุณมั้ยครับ แล้วผมควรจะทำยังไงกับแม่ดีครับ