ท้าวความก่อนนะคะ เราเป็นคนที่มีเงินนะ แต่ไม่อยากใช้ ก้คือจะใช้ให้ประหยัดที่สุด เวลาไปไหนมาไหนกับเพื่อนก็จะกินข้าวร้านถูกๆ แล้วเพื่อนก็จะไม่ค่อยซื้อของให้ ซื้อข้าวให้ อะไรเป็นปกติ เวลายืมเงินเพื่อนหรือเพื่อนยืมเงินคือนี่ต้องคืนตังเพื่อนทุกบาท แล้วเพื่อนก้ต้องคืนเราทุกบาทเหมือนกัน (ในกลุ่มเพื่อนเป็นปกติอยู่แล้ว)

ทีนี้วันนึงเราไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มเดิม แต่มีเพื่อนเพิ่มอีก 1 คนที่ติดมาด้วย ขอแทนชื่อสมมุติเป็น เอ แล้วกันนะคะ เพื่อนคนนี้ได้เงินจากแม่มาเทียวเยอะมากก็ไม่ได้อะไร แล้วคือเออยากกินข้าวร้านนึงซึ่งมันแพง เราไม่อยากกินเพราะมีร้านประจำอยู่แล้ว เอก็เลยบอกว่าเดี๋ยวเลี้ยงเอง เราก็ดีใจก็พยายามบอกเพื่อนว่าเด่วจ่ายครึ่งนึงเอง เอก้บอกว่าไม่เปนไรจะเลี้ยง เราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนสองคน(เราแยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนมาอยู่กัน 2 คนกับเอ เพราะเอไม่ค่อนสนิทกับคนอื่นนอกจากเรา) เอก็เลี้ยงเราจริงๆจ่ายให้หมดเลยก็แพงอยู่นะ ทีนี้เราก็เดินเที่ยวต่อ คุยกับเอว่าอยากจะไปซื้อขนมร้านนึง เอบอกว่าเอาดิร้านนี้อร่อยมากเด่วเลี้ยง คือเราก็ไม่ได้แอะใจอะไรเพราะมันก็รวยอยู่แล้ว จากนั้นเราก็เดินไปจะซื้อพวงกุญแจมันมี 2 อันเลยบอกเอว่าเห้ยแบ่งกันไหมคนละอัน(คนละอันในที่นี้คือหารกัน อันนี้คือปกติของเรากับเพื่อน)แต่เอบอกว่าซื้อให้หน่อยได้ไหมกุอุส่าเลี้ยงข้าว เราก้แบบไม่ได้อะไรมากเพราะเอมันก็เลี้ยงข้าวเราอะ ก็ซื้อให้มันไป อะพอไปถึงร้านขนมนั้นที่เราบอกว่าอยากกินเอมันก้ซื้อให้จริงๆ เราก้ขอบคุนมันอะไรไป ละมันเดินผ่านหน้าร้านขนมอีกร้านละมันอยากกินมันเลยบอกเราว่าซื้อให้หน่อยนิดเดียวเอง กุเลี้ยงตั้งเยอะ แต่เราตอบปฏิเสธไป มันแพงอะะ

แล้วเราอยากรู้ว่าแบบนี้มันปกติไหมอะคะ คือเพื่อนเขาอาจจะเป็นแบบนี้กับกลุ่มเพื่อนเขาอยู่แล้วแต่แค่เราไม่ชิน แล้วเอจ่ายให้เราไปเยอะมาก เราเผลอบอกเอไปว่าเดี่ยววันหลังเลี้ยงไอติมที่รร มันบอกขอแมคนั่ม นี่ก้แบบกุต้องเลี้ยงจริงๆไหมอะ สำหรับเราเลี้ยงก็คือเลี้ยง ซื้อให้ก็คือซื้อให้ไม่มีการมาซื้อกลับอะไรทั้งสิ้น อาจจะมีแบบว่าเราเหนในน้ำใจมันซื้อของให้เอง ไม่ใช่มันมาขอเราให้ซื้อให้

ไม่ใช่ไรหรอกเรากลัวว่าเจอมันมันจะให้ซื้อไรให้อีก เพราะตังที่มันใช้เลี้ยงเราก็เยอะอยู่เหมือนกัน