ขอระบายและสอบถามหน่อยค่ะ มันอึดอัดสะสมมานาน ยาวหน่อยนะค่ะ เหมือนคุยกับเขาไม่รุ้เรื่องค่ะ
.
เริ่มเลยนะค่ะ
เมื่อคืนแฟนทำงานแล้วปกติวันอาทิตจะไม่มีงานหยุด จะมีเป็นบางอาทิตย์ ระดับหัวหน้าจะสลับอาทิตกันเข้าไปเคลียงาน ซึ่ง อาทิตที่จะถึงนี่ ไม่ใช่เวรแฟนเราแต่เพื่อนเขา อยากให้มาทำแทน แฟนเลยพูดเล่นไปว่า ขวดเล็กนึง(เหล้า)จะมาลับช่วงแทนให้
เพื่อนเขาเลยจะซื้อมาให้ แฟนเลยบอกว่า เอาตังมาเด่วจะไปหาซื้อเองแถวบ้าน .... เลยได้เงินมา 60-   

.
และ ช่วงนี้การเงินทางบ้านเรากำลังแย่ค่ะ เพราะหยุดวงกานต์หลายวันแล้วไม่มีโอที แต่ภาระยังเท่าเดิม เลยทำให้เดือนนี้ช็อต.
.
แล้วประเด็นคือเรื่องเล็กๆมากนะ
พรุ่งนี้ที่ โรงงานไม่มีอาหารกลางวันต้องหาไปเอง  เราไม่มีเงินให้ เขาพูดว่ากินมาม่าอีกแล้วหรอ เสาอาทิตย์ เราเลยพูดว่า เด่วเราโอนเงินแบ่งให้ 60 +กับที่เพื่อนให้เขามาอีก 60
.
จะได้แบ่งกินวันละ 60 เพราะเงินเราต้องเก็ไว้ใช้ซื้อกับข้าวเข้าบ้านมีไม่กี่ร้อยเอง  เขาบอกเอาไซื้อเหล้าแล้ว  เราถามว่าแล้วอีกวันจะกินอะไร เค้าไม่มีเงินให้แล้วนะ ทำไมไม่เก็บเงินไว้ซื้อข้าวกินก่อน เอามาซื้อเหล้าทำไมอุดส่าได้เงินมา  
.
เขาก็พูดว่าก็ได้ฟรีๆ เพื่อนกุผิดเองที่ให้เงินมาซื้อเหล้า เด่วกุให้มันคืน200 เลยจะได้จบๆ จะมาบ่นอะไรกุ  ไม่ต้องมาพูดให้เพื่อนกุ
.
เราก็งง ว่า เราพูดตอนไหน
ตอบไม่ตรงคำถามเราเลย
ไปเรื่องอื่นแบบงงๆ  เราพยายามอธิบายแล้วว่าเราไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ จะเปิดกล้องฟังใหม่ไหม

เราถามแค่ว่า ทำไม่ไม่เก็บเงินไว้ซื้อกับข้าวกินพรุ่งนี้ ช่วงนี้บ้านเราแย่ยุ ช่วยๆกันไปก่อน
.
เขาก็ยังตอบแบบหาเรื่องว่าเราด่าเราไม่เข้าใจ เขา เขาบอกว่าเพื่อนให้มาซื้อเหล้ากิน ไม่ได้ให้เอามาซื้อข้าวกิน เด่วเพื่อนรุ้เพื่อนเสียใจ เบราๆๆๆๆๆๆ พูดออกทะเลไปแล้วค่ะ
.
เราได้แต่งงในงง  และเป็นแบบนี้เกือบทุกเรื่อง ตั้งแต่ยุกินกันมามีแต่เราอดทน ทุกครั้งที่คุยหรือไปรึกษาอะไร คือไม่เคยมีความคิดที่ตรงกัน เหมือนเข้าใจแต่ เหมือนคุยเรื่องเดียวกัน แต่ไม่เลยค่ะ  คนละประเด็นตลอด  เหนื่อยท้อ  ป่วยจิตมาก