แฟนเป็นจีน เมืองกวางโจว หลังจากเดทกัน เราก็เช็คแล้วว่าเค้าไม่ได้ทำธุรกิจสีเทานะ มีงานทำปกติ และเค้าก็ซื้อวีซ่าสำหรับการอยู่ไทยระยะยาว 20 ปีค่ะ เราก็ตกลงคบกัน นิสัยการใช้ชีวิตของเขาเราชอบทุกอย่าง กินเบา รู้มารยาทบนโต๊ะอาหาร ทำงานบ้าน รักสะอาด และยกฝารองนั่งชักโครก ส่วนเรื่องการดูแล คือ เขาจะถามว่าอยากกินอะไรแล้วให้เราเลือกตลอด ไปเที่ยวเราจะเลือกโรงแรมแบบไหน หรือวางแผนจะไปเที่ยวไหนก็ได้ เขาก็พร้อมจะไปกับเรา แต่ปัญหาคือ ช่วงเวลางานเขาจะไม่คุยเลย หายไป 4-5 ชั่วโมง กลางวันมีส่งมาบ้างว่ากินอะไร ช่วงเย็นบางทีก็คุยกัน บางทีก็เวลาส่วนตัวของใครของมัน มันทำให้การรู้จักซึ่งกันและกันของเรา 2 คนมันน้อยมากในความรู้สึกเรา และเราก็ไม่กล้าถามเรื่องส่วนตัวของเค้าด้วย เพราะรู้สึกว่าถ้าเค้าอยากเล่าเค้าก็เล่าเอง แต่เราก็พอเข้าใจได้ว่าเราพึ่งเจอกัน กำลังศึกษากัน เดี๋ยวอยู่ไปนานๆก็รู้จักกันมากขึ้นเอง แล้วถ้าหายไป 4-5 ชั่วโมงเราก็รับได้ เพราะเราเองก็หายด้วยเหมือนกัน ไปโฟกัสกับงาน เราก็พาเค้าไปเจอเพื่อน หรือไปงานเลี้ยงบริษัทตามปกติ
พอเข้าเดือนที่ 2 เริ่มรู้สึกว่าความสนใจของเขาที่มีต่อเราน้อยลง เราเข้าใจว่าอาจจะด้วยภาษาที่แตกต่างกัน เค้าไม่คล่องภาษาอังกฤษ และเราก็ไม่คล่องภาษาจีน การแชทเริ่มห่างหายไปนานขึ้น บางทีหายไป 8-10 ชั่วโมง ตอนเช้าที่เคยทักมอร์นิ่งกันตอนเช้า ก็เริ่มมีบ้าง ไม่มีบ้าง ไม่เหมือนช่วงเดือนแรกที่ไม่ได้คุยกัน อย่างน้อยก็มามอร์นิ่งกันตอนเช้า แต่ว่าตอนเย็นบางทีเราก็ไปเดทกัน 4-5 วันต่ออาทิตย์ แต่ตอนที่ไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ตอนที่อยู่ด้วยกันในห้อง เค้าก็สนใจทวิตเตอร์ และติ๊กต๊อกมากขึ้น ตอนนั้นเราน้อยใจและบอกเค้าไปตรงๆ เค้าก็บอกว่าเค้ายังแคร์เราเหมือนเดิมนะ หลังจากนั้นเราก็นัดให้เค้าไปเจอกับแม่ค่ะ 'พอเราบอกเค้าก็บอกว่าเอาเธอว่าเลย เดี๋ยวเรานั่งแกรบไปหา'
หลังจากนั้นเราก็มีปัญหาเรื่องการแพ้ยาคุม แฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเรา เราก็ไปปรึกษาเภสัช ปละทดลองยาคุมในระดับกลางก่อน หลังจากกินได้ 3 วัน เราก็เกิดอาหารหน้ามืด ในห้างแฟนก็ขับรถให้แทน (เค้ามีใบขับขี่ไทยค่ะ) เราไปพักที่คอนโดเค้า เราเกิดอาการใจเต้นแรงมาก หลังจากเค้าออกมาเราก็เรียกเค้าว่ามานี่หน่อย เค้าก็บอกว่าแปปนึง แล้วก็ไปเป่าผม แล้วเล่นโทรศัพท์สักพักนึง เราก็คิดว่าเราอยู่ไม่ได้แล้ว เพราะว่าเราจะตายอยูตรงนี้แล้ว เค้ายังไปทำอย่างอื่นไม่ได้เดินมาหาเราแปปนึง เราก็ถือกระเป๋าเราจะกลับบ้านเลย แล้วก็มีปากเสียงกัน ทางเค้าก็ให้เหตุผลว่าเค้ากำลังคุยกับเพื่อนเค้าแปปเดียว อีก 2 วันเพื่อนกำลังจะมาไทย ทำไมเธอถึงเอาแต่ใจตัวแบบนี้ เราก็เอามือเค้ามาจับที่หัวใจเรา แล้วเราบอกว่าแค่มาหาเราแปปเดียว แล้วตอบเพื่อนทีหลังมันจะเป็นอะไร แฟนเธอกำลังไม่ไหวแล้วไงเค้าก็หงุดหงิดว่าเราจะกินยาคุมไปทำไม เค้าจะใส่ถุงยางเอง แต่เราเองก็ไม่มั่นใจอ่ะ ด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์ด้วย เรากลัวท้อง แล้วอนาคตเราจะต้องยังไง แล้วพออารมณ์เรา 2 คนเริ่มเย็นลง เราก็เลยยังอยู่ที่คอนโดเค้าก่อน
พอเพื่อนเค้ามาเค้าก็พาเราไปเจอเพื่อนเค้าค่ะ เพื่อนเค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย ยังดีที่เรามีเพื่อนคนจีนที่พูดภาษาอังกฤษได้ แล้วนางมาเที่ยวไทยช่วงนั้นพอดี เราเลยเอาเพื่อนเราไปเป็นล่ามแปลให้ค่ะ พอกินข้าวเสร็จแฟนก็ชวนไปคาราโอเกะต่อ แต่เราง่วงแล้วเพื่อนเราก็ไม่จอยกับเพื่อนเค้าด้วยเราเลยปฏิเสธ หลังจากกลับบ้านเราก็หลับเลย เค้าไลน์มาตอนตี 1 ว่าพรุ่งนี้ไปอยุธยา 7 โมงนะ 7 โมงเค้าก็โทรมาปลุกเรา แต่ผู้หญิงอ่ะ อาบน้ำแต่งตัวก็ชั่วโมงนึง แล้วเราก็รีบบึ่งรถออกจากบ้าน พอเราไปถึงประมาณ 9 โมงกว่า เรากับเพื่อก็เข้าใจว่าคงจะถึงประมาณกัน สรุปที่เค้าบอกคือถึงอยุธยา 7 โมง เค้าก็ถามว่าทำไมเราสายทั้งๆที่เค้าบอกเวลาเราแล้ว อารมณ์เราบูดทั้งวันเลยค่ะ ผ่านร้านชุดไทยเรา เพื่อนเรา กับเพื่อนเค้า 1 คนก็แต่งชุดไทย เค้าไม่ยอมแต่ง อารมณ์ก็เริ่มเซงขึ้นเรื่อยๆ ค่าใช้จ่ายค่าชุดเราก็ออกให้ทั้งหมด แฟนไม่ได้แต่ง ตามเค้ามาจ่ายเงินให้ แล้วค่าชุดเพื่อนเราอีก มันก็กะไรอยู่ หลังจากนั้นไปกินข้าวกันค่ะ สรุปคุยจีนกันทั้งแก๊ง เราก็ฟังไม่รู้เรื่อง เพื่อนเราก็คุยออกรสชาต ร่วมวงเลยลืมแปลให้เรา แฟนเราก็ดันไปนั่งตรงข้ามเพื่อนเรา ที่อยู่ห่างไกลกันกับเรา ตอนนั้นรู้สึกเลยค่ะว่าเป็นคนนอก น้ำตาตกในเลย จะหนีก็ไม่ได้ แฟนของเราก็ดันไม่ช่วยอะไรเลย แต่เค้าก็ส่งวีแชทมานะคะว่าเธอไม่มีความสุขหรือเปล่า หน้าเค้าก็เป็นห่วง ทริปนั้นเราไม่มองหน้าแฟนเลย หลบหน้าแล้วก็ถามคำตอบคำ หลังจากแยกกันเราก็ใส่เค้าป็นชุดเลยค่ะ อธิบายในวีแชท ทั้งเรื่องที่เค้าโมโหเราที่เรามาสาย ไม่นั่งข้างคอยแปลให้เรา แล้วเหมือนด้วยความที่เค้าขับรถและต้องเอ็นเตอร์เทรนเพื่อน เค้าเลยไม่ได้ตอบอะไร แล้วพอตอนเช้าเค้าก็มอร์นิ่งแล้วไม่ได้พูดอะไร แต่สไตล์ของเราคือมีปัญหาตอนนี้ต้องคุยตอนนี้ แล้วเธอจะแก้ปัญหาอย่างไร เราต้องปรับตัวเข้าหากันอย่างไร มันไม่ชัดเจนเลย จนเราคิดว่าเลิกดีไหม อีกใจนึงก็คิดว่าอาจจะเป็นช่วงเวลาปรับตัวด้วย เค้าเป็นคนแบบอินโทรเวิร์ด คือเค้าก็พูดเรื่องการพาเราไปเจอครอบครัวเค้าที่จีน แต่พอเจอสถานการณ์แบบนี้เราก็ไม่กล้าอ่ะ กลัวไปหมด ต้องบอกก่อนว่าปกติเราเป็นคนเที่ยวต่างประเทศคนเดียวบ่อย แล้วถ้าเป็นภาษาที่เราเข้าใจ เราเข้ากับคนแปลกหน้าง่ายมากค่ะ แต่เรากลัวการเข้าสังคมของเค้า เพราะครอบครัวเค้าก็พูดอังกฤษไม่ได้เลย แล้วเราจะโดนแบบนี้อีกไหม ทั้งๆที่มันสามารถมีการสื่อสารผ่านแปลภาษาได้ ประเด็นตัวกลางคือแฟนเราเค้าก็ดูอยากช่วยแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง ส่วนเรื่องเค้าเข้ากับที่บ้านเราที่พูดอังกฤษกับจีนไม่ได้ แต่เราแฮนเดิลให้เค้าโดยการที่ เราประกบเค้าตลอด และให้เค้าฟังแทบทุกประโยค ไม่อยากให้เค้ารู้สึกเหงากับสังคมที่ภาษาแตกต่าง
พอเข้าเดือนที่ 3 เค้าต้องกลับจีนไปตรุษจีนประมาณเดือนนึงคราวนี้เหมือนเค้าหายตัวไปเลยค่ะ ช่วงอาทิตย์แรกเราก็คุยบ่อยนะคะ แต่บางวันหายไปแต่เช้ากลับมาแชทอีกที 3 ทุ่ม เราก็บอกว่าเราไม่โอเคนะ เราโอเคที่หายไป 4-5 ชั่วโมง บอกเราหน่อยว่าขับรถนะ วันนี้ต้องไปปาร์ตี้กับเพื่อนนะคุยด้วยไม่ได้ เราจะเข้าใจหลังจากนั้นเธอจะหายก็หายเลย เราไว้ใจเค้าในระดับนึง ด้วยการที่เราเป็นเซลล์เจอคนมาหลายและค่อนข้างดูพฤติกรรมคนออก เราจับคนที่เคยมีแฟนแล้วแต่แอบมาหาเรา ได้ 5 คนแล้ว ตั้งแต่ 2 วันที่เจอกัน จนพวกนั้นอึ้งไปเลย พอเราบอกเค้าก็เหมือนจะดีขึ้น เค้าก็สื่อสารกับเรา อัพเดตจะไปเฉิงตูนะ กำลังขึ้นรถไฟนะ ไปงานแต่งนะ นอนห้องกับเจ้าบ่าว เค้าก็บอกว่าจะถ่ายมาให้ดูว่างานแต่งจีนเป็นยังไง สรุปอีกวันหายไปเลยค่ะ มาอีกที 4 ทุ่ม แค่บอกแค่ว่าไปขับรถให้เจ้าบ่าว เราเลยล้อเค้าเล่นว่าไม่ใช่เธอแอบซุกเมียไว้ที่จีนนะ
แฟน : อาจจะมีบางเรื่องที่ฉันยังไม่ได้บอกแต่ฉันมีเธอคนเดียว
เรา : เรื่องอะไรที่ยังไม่ได้บอก เธอมีความลับอะไรหรอ
แฟน : เราเคยอย่ามาก่อน เราบอกเพื่อนคนจีนของเธอแล้ว แล้วฉับบอกเพื่อเธอว่าเดี๋ยวฉันจะคุยกับเธอส่วนตัวเอง
เรา : แล้วทำไมเราถึงรู้ทีหลัง เพื่อนเรารู้ก่อนล่ะ
แฟน : เพื่อเธอถามแต่เธอไม่ได้ถามเราก็เลยไม่ได้บอก
เรา: มันเป็นความสัมพันธ์ของเรา 2 คนนะ คนที่ควรรู้คนแรกคือเราไหม เธอควรบอกเราก่อนด้วยซ้ำ หรือไม่หลังจากบอกเพื่อนเราเธอก็แปลให้เราฟังตอนนั้นก็ได้ หรือรีบบอกเรา การที่เธอเคยอย่ามาก่อน หรือมีลูกเราก็เลี้ยงได้ทั้งนั้นอ่ะ แต่เธอให้เรามารู้เอง เธอวางความสำคัญของเราไว้ตรงไหน
(เราเคยบอกเค้านะคะหลังจากเจอเพื่อนเค้าว่า เธอต้องวางลำดับความสำคัญให้เป็น ไม่ใช่ว่า เพื่อน คนรัก หรือว่างาน ให้อย่างใดอย่างนึงมาก่อน แต่ต้องขึ้นอยู่กับสถานการณ์)
แฟน: เราก็บอกเธออยู่นี่ไง เราบอกเธอตรงๆเลย ไม่ได้ปิดบัง
เรา : แต่นี่มันเราไปดันไปรู้เองไง แล้วเราสงสัย แราถึงถาม ไม่ใช่เธอมาบอกเราว่าเธอเรามีเรื่องจะบอกนะ แล้วเล่าให้เราฟัง แล้วอย่างนี้ความเชื่อใจต่อเธอมันจะเป็นยังไง เราจะกลายเป็นคนระแวง ถ้าเราถามอย่างหาว่าเราจู้จี้จุกจิกนะ
แฟน : เธออยากถามอะไรล่ะ ถามเลย
เรา :แล้วถ้าเราไม่รู้วันนี้ แล้วเธอจะบอกเราเมื่อไร
แฟน : เราตั้งใจจะบอกอยู่แล้ว
แต่ประเด็นคือไม่รู้ว่าจะบอกวันพรุ่งนี้ เดือนหน้า หรือปีหน้าไง
เรา : คือถ้าบอกหลังจากเรามารู้เอง มันกลายเป็นว่าคำตอบของเธอคือข้ออ้างไง
แฟน : ถ้าเธอคิดแบบนี้เราก็ทำอะไรไม่ได้ แล้วก็หายไปเลยค่ะ
ปัญหานะคะ
1. เราไม่ได้ระแวงเค้ากับเมียเก่าหรืออดีตของเค้า แต่เรามองว่าการไม่บอกเราก่อนทั้งที่เราอยู่ในความสัมพัธ์กันแล้วให้เราไปรู้ทีหลัง มันคือการไม่ให้เกียรติค่ะ
2. เค้าไม่รู้ว่านี่มันคือการไม่ให้เกียรติทั้งที่บอกแล้ว แล้วเพื่อนเราคนจีนก็แชทไปบอกเค้าว่า เรามาบ่นให้เพื่อนฟัง เธอไปตอบคำถามเธอหน่อย แล้วถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับเพื่อนเรา ตัวเค้าก็ไม่โอเค เพราะว่าเราพิมพ์อธิบายไปตั้งแต่เช้า 8 โมง จนบ่าย 2 เค้าก็ยังไม่อ่าน ยืนยันจากผู้หญิง 2 คนเค้าก็มองว่าเค้าไม่ได้ผิดอะไร เค้าก็จะบอกอยู่แล้ว แล้วไม่ให้เกียรติอะไร เค้าก็ตอบเราตามตรงไม่ได้โกหก
3. การแชทของเค้า เริ่มน้อยลงไป ยิ่งพอเค้ากลับจีน มันก็ยิ่งหายไปกันใหญ่ ไม่เคยโทรคุยกันเลยค่ะ เค้าเคยแซวเรากันเพื่อผู้หญิงว่า คนนี้เหมือนแฟนเธอเลย เพราะเรามันจะโทรคุยกัน 1-3 ชั่วโมงต่อครั้ง บางทีมี 6 ชั่วโมง คือไม่มีอะไรก็หายใจใส่กัน แต่เปิดเสียงกัน รู้ว่าเธอยังอยู่และฉันก็ยังอยู่ มันทำให้รู้สึกว่าถึงไกลกันเราก็เหมือนอยู่ใกล้กันเลย คือกับเค้าวันนึงก็คุยน้อย ไม่โทรหากัน ทั้งๆที่โทรวีแชทและพิมพ์กันในบางคำที่ไม่เข้าใจก็ได้ วิดิโดคอลมีครั้งนึง เพราะเราบอกว่าคิดถึงจัง อยากเห็นหน้า เค้าก็บอกเค้าไม่ชอบวิดิโอคอล แต่ก็คอลมาประมาณ 10 วิ
เราอยากถามว่าในข้อ 1 มองว่านี่คือการไม่ให้เกียรติคนรักไหมคะ เราควรพอ หรือลองดูไปเรื่อยๆก่อน
การที่แฟนไม่บอกว่าเคยอย่ามาก่อน แต่เพื่อนเรารู้ แล้วเรามารู้ทีหลังเอง มันคือการไม่ให้เกียรติเราไหม?
พอเข้าเดือนที่ 2 เริ่มรู้สึกว่าความสนใจของเขาที่มีต่อเราน้อยลง เราเข้าใจว่าอาจจะด้วยภาษาที่แตกต่างกัน เค้าไม่คล่องภาษาอังกฤษ และเราก็ไม่คล่องภาษาจีน การแชทเริ่มห่างหายไปนานขึ้น บางทีหายไป 8-10 ชั่วโมง ตอนเช้าที่เคยทักมอร์นิ่งกันตอนเช้า ก็เริ่มมีบ้าง ไม่มีบ้าง ไม่เหมือนช่วงเดือนแรกที่ไม่ได้คุยกัน อย่างน้อยก็มามอร์นิ่งกันตอนเช้า แต่ว่าตอนเย็นบางทีเราก็ไปเดทกัน 4-5 วันต่ออาทิตย์ แต่ตอนที่ไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ตอนที่อยู่ด้วยกันในห้อง เค้าก็สนใจทวิตเตอร์ และติ๊กต๊อกมากขึ้น ตอนนั้นเราน้อยใจและบอกเค้าไปตรงๆ เค้าก็บอกว่าเค้ายังแคร์เราเหมือนเดิมนะ หลังจากนั้นเราก็นัดให้เค้าไปเจอกับแม่ค่ะ 'พอเราบอกเค้าก็บอกว่าเอาเธอว่าเลย เดี๋ยวเรานั่งแกรบไปหา'
หลังจากนั้นเราก็มีปัญหาเรื่องการแพ้ยาคุม แฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเรา เราก็ไปปรึกษาเภสัช ปละทดลองยาคุมในระดับกลางก่อน หลังจากกินได้ 3 วัน เราก็เกิดอาหารหน้ามืด ในห้างแฟนก็ขับรถให้แทน (เค้ามีใบขับขี่ไทยค่ะ) เราไปพักที่คอนโดเค้า เราเกิดอาการใจเต้นแรงมาก หลังจากเค้าออกมาเราก็เรียกเค้าว่ามานี่หน่อย เค้าก็บอกว่าแปปนึง แล้วก็ไปเป่าผม แล้วเล่นโทรศัพท์สักพักนึง เราก็คิดว่าเราอยู่ไม่ได้แล้ว เพราะว่าเราจะตายอยูตรงนี้แล้ว เค้ายังไปทำอย่างอื่นไม่ได้เดินมาหาเราแปปนึง เราก็ถือกระเป๋าเราจะกลับบ้านเลย แล้วก็มีปากเสียงกัน ทางเค้าก็ให้เหตุผลว่าเค้ากำลังคุยกับเพื่อนเค้าแปปเดียว อีก 2 วันเพื่อนกำลังจะมาไทย ทำไมเธอถึงเอาแต่ใจตัวแบบนี้ เราก็เอามือเค้ามาจับที่หัวใจเรา แล้วเราบอกว่าแค่มาหาเราแปปเดียว แล้วตอบเพื่อนทีหลังมันจะเป็นอะไร แฟนเธอกำลังไม่ไหวแล้วไงเค้าก็หงุดหงิดว่าเราจะกินยาคุมไปทำไม เค้าจะใส่ถุงยางเอง แต่เราเองก็ไม่มั่นใจอ่ะ ด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์ด้วย เรากลัวท้อง แล้วอนาคตเราจะต้องยังไง แล้วพออารมณ์เรา 2 คนเริ่มเย็นลง เราก็เลยยังอยู่ที่คอนโดเค้าก่อน
พอเพื่อนเค้ามาเค้าก็พาเราไปเจอเพื่อนเค้าค่ะ เพื่อนเค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย ยังดีที่เรามีเพื่อนคนจีนที่พูดภาษาอังกฤษได้ แล้วนางมาเที่ยวไทยช่วงนั้นพอดี เราเลยเอาเพื่อนเราไปเป็นล่ามแปลให้ค่ะ พอกินข้าวเสร็จแฟนก็ชวนไปคาราโอเกะต่อ แต่เราง่วงแล้วเพื่อนเราก็ไม่จอยกับเพื่อนเค้าด้วยเราเลยปฏิเสธ หลังจากกลับบ้านเราก็หลับเลย เค้าไลน์มาตอนตี 1 ว่าพรุ่งนี้ไปอยุธยา 7 โมงนะ 7 โมงเค้าก็โทรมาปลุกเรา แต่ผู้หญิงอ่ะ อาบน้ำแต่งตัวก็ชั่วโมงนึง แล้วเราก็รีบบึ่งรถออกจากบ้าน พอเราไปถึงประมาณ 9 โมงกว่า เรากับเพื่อก็เข้าใจว่าคงจะถึงประมาณกัน สรุปที่เค้าบอกคือถึงอยุธยา 7 โมง เค้าก็ถามว่าทำไมเราสายทั้งๆที่เค้าบอกเวลาเราแล้ว อารมณ์เราบูดทั้งวันเลยค่ะ ผ่านร้านชุดไทยเรา เพื่อนเรา กับเพื่อนเค้า 1 คนก็แต่งชุดไทย เค้าไม่ยอมแต่ง อารมณ์ก็เริ่มเซงขึ้นเรื่อยๆ ค่าใช้จ่ายค่าชุดเราก็ออกให้ทั้งหมด แฟนไม่ได้แต่ง ตามเค้ามาจ่ายเงินให้ แล้วค่าชุดเพื่อนเราอีก มันก็กะไรอยู่ หลังจากนั้นไปกินข้าวกันค่ะ สรุปคุยจีนกันทั้งแก๊ง เราก็ฟังไม่รู้เรื่อง เพื่อนเราก็คุยออกรสชาต ร่วมวงเลยลืมแปลให้เรา แฟนเราก็ดันไปนั่งตรงข้ามเพื่อนเรา ที่อยู่ห่างไกลกันกับเรา ตอนนั้นรู้สึกเลยค่ะว่าเป็นคนนอก น้ำตาตกในเลย จะหนีก็ไม่ได้ แฟนของเราก็ดันไม่ช่วยอะไรเลย แต่เค้าก็ส่งวีแชทมานะคะว่าเธอไม่มีความสุขหรือเปล่า หน้าเค้าก็เป็นห่วง ทริปนั้นเราไม่มองหน้าแฟนเลย หลบหน้าแล้วก็ถามคำตอบคำ หลังจากแยกกันเราก็ใส่เค้าป็นชุดเลยค่ะ อธิบายในวีแชท ทั้งเรื่องที่เค้าโมโหเราที่เรามาสาย ไม่นั่งข้างคอยแปลให้เรา แล้วเหมือนด้วยความที่เค้าขับรถและต้องเอ็นเตอร์เทรนเพื่อน เค้าเลยไม่ได้ตอบอะไร แล้วพอตอนเช้าเค้าก็มอร์นิ่งแล้วไม่ได้พูดอะไร แต่สไตล์ของเราคือมีปัญหาตอนนี้ต้องคุยตอนนี้ แล้วเธอจะแก้ปัญหาอย่างไร เราต้องปรับตัวเข้าหากันอย่างไร มันไม่ชัดเจนเลย จนเราคิดว่าเลิกดีไหม อีกใจนึงก็คิดว่าอาจจะเป็นช่วงเวลาปรับตัวด้วย เค้าเป็นคนแบบอินโทรเวิร์ด คือเค้าก็พูดเรื่องการพาเราไปเจอครอบครัวเค้าที่จีน แต่พอเจอสถานการณ์แบบนี้เราก็ไม่กล้าอ่ะ กลัวไปหมด ต้องบอกก่อนว่าปกติเราเป็นคนเที่ยวต่างประเทศคนเดียวบ่อย แล้วถ้าเป็นภาษาที่เราเข้าใจ เราเข้ากับคนแปลกหน้าง่ายมากค่ะ แต่เรากลัวการเข้าสังคมของเค้า เพราะครอบครัวเค้าก็พูดอังกฤษไม่ได้เลย แล้วเราจะโดนแบบนี้อีกไหม ทั้งๆที่มันสามารถมีการสื่อสารผ่านแปลภาษาได้ ประเด็นตัวกลางคือแฟนเราเค้าก็ดูอยากช่วยแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง ส่วนเรื่องเค้าเข้ากับที่บ้านเราที่พูดอังกฤษกับจีนไม่ได้ แต่เราแฮนเดิลให้เค้าโดยการที่ เราประกบเค้าตลอด และให้เค้าฟังแทบทุกประโยค ไม่อยากให้เค้ารู้สึกเหงากับสังคมที่ภาษาแตกต่าง
พอเข้าเดือนที่ 3 เค้าต้องกลับจีนไปตรุษจีนประมาณเดือนนึงคราวนี้เหมือนเค้าหายตัวไปเลยค่ะ ช่วงอาทิตย์แรกเราก็คุยบ่อยนะคะ แต่บางวันหายไปแต่เช้ากลับมาแชทอีกที 3 ทุ่ม เราก็บอกว่าเราไม่โอเคนะ เราโอเคที่หายไป 4-5 ชั่วโมง บอกเราหน่อยว่าขับรถนะ วันนี้ต้องไปปาร์ตี้กับเพื่อนนะคุยด้วยไม่ได้ เราจะเข้าใจหลังจากนั้นเธอจะหายก็หายเลย เราไว้ใจเค้าในระดับนึง ด้วยการที่เราเป็นเซลล์เจอคนมาหลายและค่อนข้างดูพฤติกรรมคนออก เราจับคนที่เคยมีแฟนแล้วแต่แอบมาหาเรา ได้ 5 คนแล้ว ตั้งแต่ 2 วันที่เจอกัน จนพวกนั้นอึ้งไปเลย พอเราบอกเค้าก็เหมือนจะดีขึ้น เค้าก็สื่อสารกับเรา อัพเดตจะไปเฉิงตูนะ กำลังขึ้นรถไฟนะ ไปงานแต่งนะ นอนห้องกับเจ้าบ่าว เค้าก็บอกว่าจะถ่ายมาให้ดูว่างานแต่งจีนเป็นยังไง สรุปอีกวันหายไปเลยค่ะ มาอีกที 4 ทุ่ม แค่บอกแค่ว่าไปขับรถให้เจ้าบ่าว เราเลยล้อเค้าเล่นว่าไม่ใช่เธอแอบซุกเมียไว้ที่จีนนะ
แฟน : อาจจะมีบางเรื่องที่ฉันยังไม่ได้บอกแต่ฉันมีเธอคนเดียว
เรา : เรื่องอะไรที่ยังไม่ได้บอก เธอมีความลับอะไรหรอ
แฟน : เราเคยอย่ามาก่อน เราบอกเพื่อนคนจีนของเธอแล้ว แล้วฉับบอกเพื่อเธอว่าเดี๋ยวฉันจะคุยกับเธอส่วนตัวเอง
เรา : แล้วทำไมเราถึงรู้ทีหลัง เพื่อนเรารู้ก่อนล่ะ
แฟน : เพื่อเธอถามแต่เธอไม่ได้ถามเราก็เลยไม่ได้บอก
เรา: มันเป็นความสัมพันธ์ของเรา 2 คนนะ คนที่ควรรู้คนแรกคือเราไหม เธอควรบอกเราก่อนด้วยซ้ำ หรือไม่หลังจากบอกเพื่อนเราเธอก็แปลให้เราฟังตอนนั้นก็ได้ หรือรีบบอกเรา การที่เธอเคยอย่ามาก่อน หรือมีลูกเราก็เลี้ยงได้ทั้งนั้นอ่ะ แต่เธอให้เรามารู้เอง เธอวางความสำคัญของเราไว้ตรงไหน
(เราเคยบอกเค้านะคะหลังจากเจอเพื่อนเค้าว่า เธอต้องวางลำดับความสำคัญให้เป็น ไม่ใช่ว่า เพื่อน คนรัก หรือว่างาน ให้อย่างใดอย่างนึงมาก่อน แต่ต้องขึ้นอยู่กับสถานการณ์)
แฟน: เราก็บอกเธออยู่นี่ไง เราบอกเธอตรงๆเลย ไม่ได้ปิดบัง
เรา : แต่นี่มันเราไปดันไปรู้เองไง แล้วเราสงสัย แราถึงถาม ไม่ใช่เธอมาบอกเราว่าเธอเรามีเรื่องจะบอกนะ แล้วเล่าให้เราฟัง แล้วอย่างนี้ความเชื่อใจต่อเธอมันจะเป็นยังไง เราจะกลายเป็นคนระแวง ถ้าเราถามอย่างหาว่าเราจู้จี้จุกจิกนะ
แฟน : เธออยากถามอะไรล่ะ ถามเลย
เรา :แล้วถ้าเราไม่รู้วันนี้ แล้วเธอจะบอกเราเมื่อไร
แฟน : เราตั้งใจจะบอกอยู่แล้ว
แต่ประเด็นคือไม่รู้ว่าจะบอกวันพรุ่งนี้ เดือนหน้า หรือปีหน้าไง
เรา : คือถ้าบอกหลังจากเรามารู้เอง มันกลายเป็นว่าคำตอบของเธอคือข้ออ้างไง
แฟน : ถ้าเธอคิดแบบนี้เราก็ทำอะไรไม่ได้ แล้วก็หายไปเลยค่ะ
ปัญหานะคะ
1. เราไม่ได้ระแวงเค้ากับเมียเก่าหรืออดีตของเค้า แต่เรามองว่าการไม่บอกเราก่อนทั้งที่เราอยู่ในความสัมพัธ์กันแล้วให้เราไปรู้ทีหลัง มันคือการไม่ให้เกียรติค่ะ
2. เค้าไม่รู้ว่านี่มันคือการไม่ให้เกียรติทั้งที่บอกแล้ว แล้วเพื่อนเราคนจีนก็แชทไปบอกเค้าว่า เรามาบ่นให้เพื่อนฟัง เธอไปตอบคำถามเธอหน่อย แล้วถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับเพื่อนเรา ตัวเค้าก็ไม่โอเค เพราะว่าเราพิมพ์อธิบายไปตั้งแต่เช้า 8 โมง จนบ่าย 2 เค้าก็ยังไม่อ่าน ยืนยันจากผู้หญิง 2 คนเค้าก็มองว่าเค้าไม่ได้ผิดอะไร เค้าก็จะบอกอยู่แล้ว แล้วไม่ให้เกียรติอะไร เค้าก็ตอบเราตามตรงไม่ได้โกหก
3. การแชทของเค้า เริ่มน้อยลงไป ยิ่งพอเค้ากลับจีน มันก็ยิ่งหายไปกันใหญ่ ไม่เคยโทรคุยกันเลยค่ะ เค้าเคยแซวเรากันเพื่อผู้หญิงว่า คนนี้เหมือนแฟนเธอเลย เพราะเรามันจะโทรคุยกัน 1-3 ชั่วโมงต่อครั้ง บางทีมี 6 ชั่วโมง คือไม่มีอะไรก็หายใจใส่กัน แต่เปิดเสียงกัน รู้ว่าเธอยังอยู่และฉันก็ยังอยู่ มันทำให้รู้สึกว่าถึงไกลกันเราก็เหมือนอยู่ใกล้กันเลย คือกับเค้าวันนึงก็คุยน้อย ไม่โทรหากัน ทั้งๆที่โทรวีแชทและพิมพ์กันในบางคำที่ไม่เข้าใจก็ได้ วิดิโดคอลมีครั้งนึง เพราะเราบอกว่าคิดถึงจัง อยากเห็นหน้า เค้าก็บอกเค้าไม่ชอบวิดิโอคอล แต่ก็คอลมาประมาณ 10 วิ
เราอยากถามว่าในข้อ 1 มองว่านี่คือการไม่ให้เกียรติคนรักไหมคะ เราควรพอ หรือลองดูไปเรื่อยๆก่อน