ตัวเราเป็นผู้หญิงอายุ 22 ปี พี่ชายเราอายุ 24 ปี คือพี่ชายเราเป็นคนที่น่าหงุดหงิดมาก ชอบใส่อารมณ์กับทุกๆเรื่อง ถามไรนิดถามไรหน่อยก็โวยวายโมโหใส่ แต่กับคนอื่นนี่โคตรสุภาพเลย ตัวอย่างเช่นเราถามพี่เราว่าหนังสือเล่มนี้อยู่ไหน เพราะว่ามันเป็นหนังสือที่เขายืมเราไปอ่านแล้วก็ไม่คืน พอเราอยากอ่านบ้างเราก็เลยถามเขาว่าหนังสืออยู่ไหน เขาก็บอกว่าเก็บเอาไว้ในตู้หนังสือของเขา เราก็เลยบอกเขาว่าไปหาให้หน่อยได้ไหม เขาก็โวยวายกลับมาว่าไม่รู้อยู่ตรงไหน(ของตู้หนังสือ) เราก็เลยบอกเขาว่างั้นหาให้ด้วยแล้วกันนะ แล้วเขาก็โวยวายแล้วก็โมโหกลับมาใส่เราว่าย้ำอยู่นั่นแหละ พอตอนที่เขาว่างไม่ได้ทำอะไรเราก็ถามว่าหาหนังสือให้หน่อย แล้วเขาก็โวยวายกับมาว่าต้องตอนนี้เลยหรอ เธอจะเอาไปทำอะไร ความรู้สึกเราคือแบบคงเอาหนังสือไปปลุกเสกมั้ง เรานอยมากก็เลยบอกไปว่าโอเคไม่เป็นไรเดี๋ยวไปหาเองแล้วกันแต่ถ้าทำตู้หนังสือของพี่เละก็ไปจัดการเอาเองแล้วกันนะ หลังจากนั้นเราก็เลยไปหาที่ตู้หนังสือไอ้นี่ก็เดินตามมาแล้วก็ยืนมอง แล้วก็ถามย้ำไปย้ำมาอยู่นั่นแหละ แล้วจะเอาหนังสือไปทำอะไรๆๆ เราก็เลยเมินแล้วก็เดินไปปิดประตูห้องหนังสือ ไอ้นี่ก็กวนตีนอีกเอามือมาบังประตูไว้ไม่ให้เราปิด (ประตูเป็นประตูแบบบานเลื่อน) พอเราออกแรงมากขึ้น มันก็เลยจงใจเอามือออกแล้วประตูก็มากระแทกกับกำแพง ก็เลยเกิดเป็นเสียงดังขึ้นมา แม่ก็โทรมาหาเรา เราก็เลยบอกว่าไม่มีอะไรเสียงลมมันแรงประตูมันก็เลยกระแทก ขอพูดตรงนี้หน่อยเหอะถ้าเป็นพี่ชายเรานะป่านนี้มันก็คงจะฟ้องยับไปแล้วอ่ะแต่คือเราก็ไม่ได้อยากจะให้มันเป็นเรื่องไง รู้สึกว่าโตๆกันแล้วไม่ได้อยากจะไปฟ้องแม่เรื่องเล็กๆน้อยๆไร้สาระแต่คือมันเป็นพวกที่ไม่เคยปล่อยผ่านถ้าเราทำอะไรให้มันไม่พอใจมันก็จะไปฟ้องแม่ตลอดเวลาแต่เราไม่เคยทำเลย นอกจากว่าแบบจะนอยจริงๆ หลังจากนั้นเราก็ไปหาหนังสือแต่ก็ไม่ได้ทำตู้มันเละนะก็คือเก็บให้เรียบร้อยเหมือนเดิม คือประเด็นตรงนี้คือบางทีเราไม่เข้าใจว่าเราควรจะต้องดีลกับปัญหาด้านอารมณ์ของเขายังไงอันนี้แค่ 1 ตัวอย่างนะจะให้เล่าทุกเรื่องน่าจะต้องหลายกระทู้ ใครมีพี่น้องโง่เง่างี่เง่ายังไม่โตแบบนี้บ้างช่วยให้คำแนะนำหน่อย ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ