หัวหน้าเราชอบเป็นแบบนี้ และเรารู้สึกเบื่อ เพราะในวันที่เราป่วย เราลา มันเป็นวันหยุดของเรา เราไม่ต้องการทำงานหรือคิดเรื่องงาน งานเราไม่ค่อยมีอะไรที่ด่วน รอได้ แต่ปัญหาคือ งานเราไม่มีคนอื่นทำแทน ถ้าเราไม่อยู่ จะเหลือแค่หัวหน้าคนเดียวที่ต้องทำแทนเรา
ปัญหาคือ ทุกครั้งที่เราลางาน หัวหน้าจะชอบไลน์/โทรมาถามงาน หรือสั่งงานทิ้งไว้ ขนาดลาป่วยยังไลน์/โทรมา ซึ่งเราก็ไม่ค่อยตอบหรอก เพราะส่วนใหญ่ไม่ใช่เรื่องด่วน ถ้าเป็นเรื่องด่วนเราจะเป็นฝ่ายติดต่อหัวหน้าเอง ต่อให้เป็นวันหยุดเราก็เถอะ เราคิดว่าเราก็เป็นคนขยัน มีความรับผิดชอบเหมือนกัน และเราพอจะรู้นิสัยหัวหน้าว่าเขาจะชอบสั่งงานคนอื่นเมื่อเขานึกขึ้นได้หรืออยากจะสั่ง โดยไม่สนใจว่าจะเป็นวันหยุดหรือนอกเวลางาน ไม่สนใจจะเคารพเวลาส่วนตัวของใคร (หัวหน้าเป็นคน Gen X กรุ๊ปเลือด A ส่วนเรา Gen Y กรุ๊ปเลือด O)
แต่พอเจอแบบนี้บ่อยๆ เราก็รู้สึกเบื่อ และเริ่มคิดลบกับหัวหน้า ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องสั่งงานเราในวันที่เราลา หรือไม่ก็ชอบสั่งนอกเวลา สั่งตอนใกล้เวลาเลิกงาน ทำไมในเวลางานถึงไม่ยอมสั่ง เราทำงานนอกเวลาก็ไม่ได้เงินค่าโอที หัวหน้าทำเหมือนเราเป็นของตาย ไม่ต้องเกรงใจ เพราะเราเป็นลูกน้องที่หัวอ่อน เชื่อฟังคำสั่ง ไม่ก้าวร้าว ไม่เรื่องมาก แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ทำเหมือนขาดเราไม่ได้ เขาไม่สนใจความรู้สึกหรืออาการป่วยของเราเลย สนใจแค่ว่างานจะเสร็จไหม เราจะทำงานให้เขาได้ไหม เหมือนคาดหวังว่าเราจะต้องพร้อมทำงานให้เขาตลอดเวลา
ล่าสุดเมื่อวานเราลาป่วย ช่วงเช้าเขาก็ไลน์มาสั่งงานเรา งานนั้นไม่ใช่งานรูทีน แต่เป็นงานใหม่ ยังไม่เคยคุยตกลงกันว่าเราจะต้องทำอะไรยังไงบ้าง และเราก็ไม่ค่อยเข้าใจงานนั้นด้วย เราจึงไม่ตอบ คิดว่าค่อยไปคุยกันในที่ทำงาน พอตอนบ่ายหัวหน้าก็ไลน์มาถามอีกว่าทำแล้วยัง เราก็ไม่ตอบ สุดท้ายหัวหน้าเราก็ทำเอง ทั้งที่จริงๆมันไม่ใช่งานด่วน รอเรากลับไปทำก็ได้ แต่เขาเลือกที่จะไม่รอ
หลายครั้งเราอยากย้ายงาน อยากย้ายฝ่าย แต่ก็รู้ว่าถ้าทำเรื่องขอย้าย หัวหน้าเราไม่อนุมัติแน่ เพราะงานส่วนที่เราทำมันเยอะ แถมจุกจิกด้วย ถ้าเราไป หัวหน้าเราก็จะขาดคนทำงาน ถึงจะจ้าง พนง.ใหม่มา แต่กว่าจะสอนให้ทำงานแทนเราได้ทั้งหมดก็ต้องใช้เวลานาน และเดี๋ยวนี้ พนง.ใหม่ก็อยู่ไม่ทนด้วย ทำได้แป๊บเดียวก็ออก เราทำงานกับเขามา 5 ปีแล้ว เสมือนเป็นมือขวาของเขา เราแทบมั่นใจได้ว่าเขาไม่อยากปล่อยเราไป แต่เราก็ไม่สามารถต่อรองอะไรให้ตัวเองได้เลย เราอยู่หน่วยงานรัฐ หัวหน้าเราก็เป็นลูกน้องเขาอีกที เขามีอำนาจสั่งงานลูกน้องในสังกัดตัวเองเต็มที่ แต่ไม่มีอำนาจที่จะให้ผลประโยชน์อะไรกับลูกน้อง (เช่น ถ้าเราอยากได้เงินเดือนเพิ่ม หัวหน้าก็ช่วยเราไม่ได้)
เรารู้สึกเหมือนตัวเองไปไหนไม่ได้ ถ้าจะเปลี่ยนงานไปทำที่อื่น เงินเดือนก็จะต้องลดลง เพราะสายงานเราเงินเดือนไม่สูง เปลี่ยนที่ทำงานก็ต้องไปเริ่มต้นเงินเดือนใหม่ระดับต่ำสุดของที่ใหม่ด้วย ถ้าหัวหน้าเคารพเวลาส่วนตัวของเราบ้าง เราก็ไม่อยากหนีไปไหนหรอก เราชอบหน่วยงานที่ตัวเองอยู่ตอนนี้แล้ว แต่ไม่ชอบพฤติกรรมหัวหน้า
หัวหน้าชอบสั่งงานในวันที่เราลาป่วย วันที่ไม่ลาก็ไม่สั่ง
ปัญหาคือ ทุกครั้งที่เราลางาน หัวหน้าจะชอบไลน์/โทรมาถามงาน หรือสั่งงานทิ้งไว้ ขนาดลาป่วยยังไลน์/โทรมา ซึ่งเราก็ไม่ค่อยตอบหรอก เพราะส่วนใหญ่ไม่ใช่เรื่องด่วน ถ้าเป็นเรื่องด่วนเราจะเป็นฝ่ายติดต่อหัวหน้าเอง ต่อให้เป็นวันหยุดเราก็เถอะ เราคิดว่าเราก็เป็นคนขยัน มีความรับผิดชอบเหมือนกัน และเราพอจะรู้นิสัยหัวหน้าว่าเขาจะชอบสั่งงานคนอื่นเมื่อเขานึกขึ้นได้หรืออยากจะสั่ง โดยไม่สนใจว่าจะเป็นวันหยุดหรือนอกเวลางาน ไม่สนใจจะเคารพเวลาส่วนตัวของใคร (หัวหน้าเป็นคน Gen X กรุ๊ปเลือด A ส่วนเรา Gen Y กรุ๊ปเลือด O)
แต่พอเจอแบบนี้บ่อยๆ เราก็รู้สึกเบื่อ และเริ่มคิดลบกับหัวหน้า ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องสั่งงานเราในวันที่เราลา หรือไม่ก็ชอบสั่งนอกเวลา สั่งตอนใกล้เวลาเลิกงาน ทำไมในเวลางานถึงไม่ยอมสั่ง เราทำงานนอกเวลาก็ไม่ได้เงินค่าโอที หัวหน้าทำเหมือนเราเป็นของตาย ไม่ต้องเกรงใจ เพราะเราเป็นลูกน้องที่หัวอ่อน เชื่อฟังคำสั่ง ไม่ก้าวร้าว ไม่เรื่องมาก แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ทำเหมือนขาดเราไม่ได้ เขาไม่สนใจความรู้สึกหรืออาการป่วยของเราเลย สนใจแค่ว่างานจะเสร็จไหม เราจะทำงานให้เขาได้ไหม เหมือนคาดหวังว่าเราจะต้องพร้อมทำงานให้เขาตลอดเวลา
ล่าสุดเมื่อวานเราลาป่วย ช่วงเช้าเขาก็ไลน์มาสั่งงานเรา งานนั้นไม่ใช่งานรูทีน แต่เป็นงานใหม่ ยังไม่เคยคุยตกลงกันว่าเราจะต้องทำอะไรยังไงบ้าง และเราก็ไม่ค่อยเข้าใจงานนั้นด้วย เราจึงไม่ตอบ คิดว่าค่อยไปคุยกันในที่ทำงาน พอตอนบ่ายหัวหน้าก็ไลน์มาถามอีกว่าทำแล้วยัง เราก็ไม่ตอบ สุดท้ายหัวหน้าเราก็ทำเอง ทั้งที่จริงๆมันไม่ใช่งานด่วน รอเรากลับไปทำก็ได้ แต่เขาเลือกที่จะไม่รอ
หลายครั้งเราอยากย้ายงาน อยากย้ายฝ่าย แต่ก็รู้ว่าถ้าทำเรื่องขอย้าย หัวหน้าเราไม่อนุมัติแน่ เพราะงานส่วนที่เราทำมันเยอะ แถมจุกจิกด้วย ถ้าเราไป หัวหน้าเราก็จะขาดคนทำงาน ถึงจะจ้าง พนง.ใหม่มา แต่กว่าจะสอนให้ทำงานแทนเราได้ทั้งหมดก็ต้องใช้เวลานาน และเดี๋ยวนี้ พนง.ใหม่ก็อยู่ไม่ทนด้วย ทำได้แป๊บเดียวก็ออก เราทำงานกับเขามา 5 ปีแล้ว เสมือนเป็นมือขวาของเขา เราแทบมั่นใจได้ว่าเขาไม่อยากปล่อยเราไป แต่เราก็ไม่สามารถต่อรองอะไรให้ตัวเองได้เลย เราอยู่หน่วยงานรัฐ หัวหน้าเราก็เป็นลูกน้องเขาอีกที เขามีอำนาจสั่งงานลูกน้องในสังกัดตัวเองเต็มที่ แต่ไม่มีอำนาจที่จะให้ผลประโยชน์อะไรกับลูกน้อง (เช่น ถ้าเราอยากได้เงินเดือนเพิ่ม หัวหน้าก็ช่วยเราไม่ได้)
เรารู้สึกเหมือนตัวเองไปไหนไม่ได้ ถ้าจะเปลี่ยนงานไปทำที่อื่น เงินเดือนก็จะต้องลดลง เพราะสายงานเราเงินเดือนไม่สูง เปลี่ยนที่ทำงานก็ต้องไปเริ่มต้นเงินเดือนใหม่ระดับต่ำสุดของที่ใหม่ด้วย ถ้าหัวหน้าเคารพเวลาส่วนตัวของเราบ้าง เราก็ไม่อยากหนีไปไหนหรอก เราชอบหน่วยงานที่ตัวเองอยู่ตอนนี้แล้ว แต่ไม่ชอบพฤติกรรมหัวหน้า