เริ่มเรื่องคือ วันนี้เราไปมอ ก็ไปเรียนวิชาต้นทุน อาจารย์ที่สอนแกจะเป็นผญ.แกเป็นคนที่ชอบพูดเหน็บแนม เสียดสีหน่อยๆ ประมาณตบหัวลูบหลังแต่ก็ไม่ค่อยลูบเท่าไร อายุ40กลางๆ แล้วแกก็เดินเข้าห้องเรียน ก็ด้วยสีหน้าสดใส ประโยคแรกที่แกพูดคือ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อาจารย์ต้องพูดกับนิสิตกี่รอบกัน โดยเฉพาะรุ่นนี้ เป็น10รอบ ทุกคนสามารถทักมาได้ ในเวลาจ.-ศ. ยกเว้นเสาร์ อาทิตย์ พออาจารย์พูดประโยคนี้มาเรานี้แบบ เอ๋ะเลย แกก็พูด มันทำให้รู้นะความนิสัย สันดานของคนๆนั้นเป็นยังไง ทำให้รู้ว่าไม่มีความเกรงใจคนอื่นเลย อยากให้เค้าเกรงใจเรา แต่เรากลับไม่ทำแบบนั้น คือมีอีกเยอะนะ แต่เรานึกออกแค่นี้ เรานี้แบบคิดในใจ กูแน่ๆ เลยนึกขึ้นได้ว่า สอบย่อยไปประมาณ2-3สัปดาห์ที่แล้ว แล้ววันศุกร์แกเฉลยข้อสอบย่อยไป แล้ววันถัดมา วันเสาร์เพื่อนเราทักมา ตอนเช้าๆ 8-9โมง คือเรายังนอนอยู่ ทักมาว่า ทักหาอ.ให้หน่อย ทำไมอันที่แกเฉลยกับข้อสอบที่เราทำ ทำไมอ.ถึงตอบแบบนี้ เราก็ด้วยความพึ่งตื่น สมองยังคิดไม่ทัน ก็ทักหาอาจารย์ ส่งรูป พิมพ์แชตไป จนถึงตอนนี้อาจารย์ยังไม่อ่านแชต จนมาวันนี้ ที่แกมาบ่นก่อนเรียน เรานี้แบบอยากมุดหนีไปอีกฝากประเทศ ถ้าไม่ได้คุยกันก็ไม่อะไร แต่อาจารย์คนนี้เป็นที่ปรึกษาเรา สมมติถ้าเราจะWก็ต้องทักบอกไรงี้ แล้วเรากำลังคิดจะย้ายสาขาเทอมหน้า แล้วต้องทักไปหาอาจารย์ คือแบบอยากจะลบข้อความในไลน์ทิ้งมาก แต่ไลน์มันให้ลบในภายใน24ชม. จะบ้าาา🥲😭