อันนี้ผมเลิกกันเพราะผมประชดครับ น้องแกเป็นคนเลิกเองครับเลิกทั้งที่ยังรักอะครับ เล่าเรื่องเลยนะครับผมคบกับน้องแกคนนี้มาแปดเดือนครับในแปดเดือนนี้ช่วงแรกอะครับเดือนที่หนึ่งถึงหกอะครับราบรื่นเลยครับทะเลาะกันน้อยมากแล้วช่วงเดือนที่เจ็ดกับแปดนี่หนักมากเลยครับพอผมไม่ชวนทะเลาะเขาก็ทำตัวชวนผมทะเลาะ ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าผมขี้น้อยใจขนาดไหน แต่ส่วนมากผมชวนทะเลาะครับเพราะน้อยใจในการกระทำของน้องแก
ผมไม่ได้โทรรกันมาหนึ่งเดือนๆว่าๆผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผมพยามโอเคทุกครั้งที่เขาปฏิเสธผมโทรแต่ก็น้อยใจบางทีถึงขั้นบ่นเลยครับ ว่าทำไมๆๆ
น้องแกเป็นผญผมก็เป็น น้องแกเคยบอกว่าผมดีมากๆดีที่สุดที่เคยเจอมาแล้วผมไม่รู้ว่ามันเกี่ยวมั้ย เวลาน้องแกอยากได้อะไรผมก็ซื้อให้ครับเก็บตังซื้อให้
ของชิ้นล่าสุดๆที่ผมซื้อให้ก่อนเลิกกันก็คงเป็นถุงร้อนเพราะผมเข้าใจว่าน้องแกชอบปวดท้องเมนผมไม่อยากให้ปวดเลยได้ซื้อให้
เเล้วก็น่าจะมีเรื่องนี้น่าจะเกี่ยวด้วยมั้งครับ ที่ผมเฟรนลี่เกินไปสนิทกับเพื่อนร่วมห้องมันคนหนึ่งอ่ะครับตอนแรกผมว่าผมถอยห่างแล้วนะครับแต่มันไม่ถอยครับ
แต่ตอนนั้นมันมีคนที่ชอบอยู่แล้วต่างฝ่ายก็ให้พื้นที่กันเเละกันครับรหัสเมจเสจผมก็ให้แฟนผมนะครับเขาจะได้เขามาดูเข้ามาเช็คว่าผมบริสุธผุดพ่อง ถึงแม้ว่าผมชอบทำตัวมีพิรุธแต่ผมก็ไม่เคยกิ๊กใครเลยครับ
วันสุดท้ายที่เลิกกันคือประมาณว่าผมขอโทรแต่น้องแกไม่โทรนี่แหละครับแล้วมันก็แบบอีกแล้วหรอนี่หนึ่งเดือนเลยนะที่เราไม่ได้โทรกัน ก็นอยแต่ก็ยังมีหวังเลยต่อไปว่าพรุ่งนี้หละแล้วน้องแกก็ตอบว่าไม่ แล้วทีนี้ผมก็นอยครับแล้วก็แบบหงุดหงิดครับที่น้องแกส่งแต่อิโมจิยิ้มๆนี่มาผมกดหลายๆตัวส่งไปเยอะๆครับ แล้วน้องแกก็กดส่งอิโมจิมองแรงมาเยอะเหมือนกันครับ ตอนนั้นเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายมั้งครับทะเลาะกันสักพักผมเห็นน้องแกพิมพ์ว่า เรื่อง ผมช็อคครับแล้วก็ประชดโดยการตอบเคเเล้วก็ยกเลิกสีแชทเลยครับ ตอนแรกคิดว่าจะง้อนะครับแต่ก็ไม่ง้อผมเลยครับเขาบล็อคผมด้วยซ้ำไป
ผมตามตื้อทุกช่องทางแต่ก็โดนบล็อคหมด เหลือแค่ไอจีที่ยังไม่ได้บล็อคผมผมก็ตื้อแบบสุดชีวิตเลยครับ แต่น้องแกก็ตอบว่ากูเป็นอากาศหรอถึงตาย
เเล้วก็แบบบลาๆอีกเยอะเลยครับแล้วทีนี้ก็บอกว่า พอสักที พอ แล้วก็อ่านไม่ตอบผมครับ
วันที่3 - 6 ผมปล่อยเงียบไปครับเเต่ในไอจีผมเพ้อ แล้วทีนี้วันที่7ผมบอกเพื่อนน้องแกว่าเออไปน้องน้องแกหน่อยกลับมาได้มั้ยไรงี้ปรับปรุงตัวเองแล้วทบทวนตัวเองแล้ว เพื่อนน้องแกก็ช่วยแต่ถามว่าน้องแกกลับมามั้ยก็ไม่ครับ น้องบอกว่ากลับทำไมกลับไปก็เจ็บ แล้วก็แบบปล่อยไปครับวันจันทร์ผมถึงไปง้อด้วยตัวเองเลยครับ ตอนนนั้นภาพจำชัดเจนมากครับเพื่อนน้องล็อคน้องแกไว้ไม่ให้หนีผมก็พูดแบบประมาณว่ากลับมาได้มั้ยพี่ผิดไปแล้วพี่ไปทบทวนตัวเองแล้วกลับได้มั้ย ถามว่าน้องแกตอบมั้ยไม่ครับ ตอนเย็นน้องแกก็ทักมาในไอจีว่ากลับมาในสถานะพี่น้องเฉยๆเท่านั้นเคมั้ย ผมก็ดีใจครับแล้วก็นิดหน่อยน้องแกก็กวนตีนแล้วก็หายไป
วันอังคารน้องแกก็ทักมาบอกว่าไม่มีของให้อะเพราะวันนั้นเป็นวันปัจฉิมผมก็ก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวนี่ให้เองคนมันตึง ตอนสายๆน้องแกก็เอาให้ครับ
สายสะพายแล้วก็ช่อดอกไม้เเล้วก็กิ๊บหนึ่งอันคู่กับน้องแกถามว่าตอนนั้นผมยิ้มแก้มปริเลยครับดพราะน้องแกเอามาให้ด้วยตัวเอง พูดเเล้วจิร้อง
วันพุธก็ให้น้องแกเขียนเสื้อให้ก็ยังคุยกันปกติเลยนะครับกับวันพฤหัสอะครับแต่น้องแกชอบหายวันพฤหัสวันนั้นผมแชทกับน้องแกว่า กิ๊บบนหัวน้องอะคุ้นๆนะบลาๆน้องแกก็ตอบว่ายุ่งวะของเพื่อนไม่ใช่ของน้องทีนี้ก็หายไปเลยผมเลยส่งเพลงให้น้องแกแล้วก็บอกฝันดีแล้วทีนี้ก็อ่านแต่ไม่ตอบ
ประเด็นหลักมาแล้วครับวันศุกร์ครับตอนเช้าผมซื้อขนมให้น้องแกเพราะว่าเป็นวันสุดท้ายที่ผมได้เจอหน้าน้องแกเพราะว่าผมอยู่มอสามแล้วน้องแกอยู่มอหนึ่งแต่ผมไม่กล้าเอาไปให้ด้วยตัวเองผมเลยฝากเพื่อนน้องแกอีกกบุ่มเอาไปให้แต่น้องแกก็พูดว่าถ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องเอามาให้กได้นะ มันไม่เอาขนมผมครับมันเอาให้เพื่อนส่วนน้ำมันก็เก็บไว้เพื่อนมันเองก็ว่ามันเอาไปรดน้ำต้นไม้
มันโกรธผมแน่นอนครับเพราะตอนที่ผมให้มันเขียนเสื้อให้มันไม่เขียนครับเพื่อนมันก็เรียกให้มันมาเขียนมันก็ไม่มาแถมเดินหนีผมอีกครับ ตอนบ่ายผมก็ขึ้นไปบนห้องเรียนมันมันก็เขียนเสื้อให้เพื่อนผมอยู่มันก็มองผมนะครับมองขึ้นมองลงเเล้วก็เขียนเสื้อให้เพื่อนผมต่อ ฮือออ ตอนเย็นผมก็ไปหามันอีกรอบนี้มันหงุดหงิดเพื่อนมันมันเลยแบบว่าขึ้นกูขึ้นกับผมครับเพราะตตอนั้นมันพาเพื่อนมันไปเอาโ?รศัพท์แต่ไม่ได้สักทีมันเลยบอกผมว่า พามันไปเอาดิ้ไรงี้ครับแล้วก็ก้เดินหนีผมไปกับเพื่อนผมเลยครับ
ตอนเย็นตอนสุดท้ายผมกับมันได้แค่สบตากันเองครับ ผมไม่กล้าทำอะไรเลนผมเลยทักไปง้อมันในไอจีแต่มันไม่อ่านสักทีนี่สิครับวันนี้ผมเลยให้เพื่อนผมทักไปช่วยแล้วมันก็ตอบนะครับ ผมตอบผมว่าไม่ได้โกรธเลิกคิดเองเออเองได้ละ แล้วก็ผมก็ตอบว่า ก็เห็นน้องเหวี่ยงๆ แล้วน้องแกต้ตอบว่าไม่ต้องทักไม่ว่างความจริงมันว่างครับผมรู้ แล้วแบบี้ผมพอจะมีโอกาสมั้ยครับเพราะผมอยากกลับไปแก้ไขมากๆเลยครับทั้งที่กำลังจะดีขึ้นแต่ผมพล๊าดตรงไหนผมไม่รู้ ทุกคนช่วยผมหน่อยนะครับ ผมสิร้องฮือออ คือผมทบทวนตัวเองแล้วเปลี่ยนตัวเองเหลือแค่น้องแกเชื่อใจผมอีกครั้งอะครับแต่ตอนนี้ไม่กล้าทักไปมากเลยๆ
เลิกกับแฟนเพราะปรับกันไม่ได้แล้วก็อารมณ์มีโอกาสกลับไปคบกันมั้ยครับ
ผมไม่ได้โทรรกันมาหนึ่งเดือนๆว่าๆผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผมพยามโอเคทุกครั้งที่เขาปฏิเสธผมโทรแต่ก็น้อยใจบางทีถึงขั้นบ่นเลยครับ ว่าทำไมๆๆ
น้องแกเป็นผญผมก็เป็น น้องแกเคยบอกว่าผมดีมากๆดีที่สุดที่เคยเจอมาแล้วผมไม่รู้ว่ามันเกี่ยวมั้ย เวลาน้องแกอยากได้อะไรผมก็ซื้อให้ครับเก็บตังซื้อให้
ของชิ้นล่าสุดๆที่ผมซื้อให้ก่อนเลิกกันก็คงเป็นถุงร้อนเพราะผมเข้าใจว่าน้องแกชอบปวดท้องเมนผมไม่อยากให้ปวดเลยได้ซื้อให้
เเล้วก็น่าจะมีเรื่องนี้น่าจะเกี่ยวด้วยมั้งครับ ที่ผมเฟรนลี่เกินไปสนิทกับเพื่อนร่วมห้องมันคนหนึ่งอ่ะครับตอนแรกผมว่าผมถอยห่างแล้วนะครับแต่มันไม่ถอยครับ
แต่ตอนนั้นมันมีคนที่ชอบอยู่แล้วต่างฝ่ายก็ให้พื้นที่กันเเละกันครับรหัสเมจเสจผมก็ให้แฟนผมนะครับเขาจะได้เขามาดูเข้ามาเช็คว่าผมบริสุธผุดพ่อง ถึงแม้ว่าผมชอบทำตัวมีพิรุธแต่ผมก็ไม่เคยกิ๊กใครเลยครับ
วันสุดท้ายที่เลิกกันคือประมาณว่าผมขอโทรแต่น้องแกไม่โทรนี่แหละครับแล้วมันก็แบบอีกแล้วหรอนี่หนึ่งเดือนเลยนะที่เราไม่ได้โทรกัน ก็นอยแต่ก็ยังมีหวังเลยต่อไปว่าพรุ่งนี้หละแล้วน้องแกก็ตอบว่าไม่ แล้วทีนี้ผมก็นอยครับแล้วก็แบบหงุดหงิดครับที่น้องแกส่งแต่อิโมจิยิ้มๆนี่มาผมกดหลายๆตัวส่งไปเยอะๆครับ แล้วน้องแกก็กดส่งอิโมจิมองแรงมาเยอะเหมือนกันครับ ตอนนั้นเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายมั้งครับทะเลาะกันสักพักผมเห็นน้องแกพิมพ์ว่า เรื่อง ผมช็อคครับแล้วก็ประชดโดยการตอบเคเเล้วก็ยกเลิกสีแชทเลยครับ ตอนแรกคิดว่าจะง้อนะครับแต่ก็ไม่ง้อผมเลยครับเขาบล็อคผมด้วยซ้ำไป
ผมตามตื้อทุกช่องทางแต่ก็โดนบล็อคหมด เหลือแค่ไอจีที่ยังไม่ได้บล็อคผมผมก็ตื้อแบบสุดชีวิตเลยครับ แต่น้องแกก็ตอบว่ากูเป็นอากาศหรอถึงตาย
เเล้วก็แบบบลาๆอีกเยอะเลยครับแล้วทีนี้ก็บอกว่า พอสักที พอ แล้วก็อ่านไม่ตอบผมครับ
วันที่3 - 6 ผมปล่อยเงียบไปครับเเต่ในไอจีผมเพ้อ แล้วทีนี้วันที่7ผมบอกเพื่อนน้องแกว่าเออไปน้องน้องแกหน่อยกลับมาได้มั้ยไรงี้ปรับปรุงตัวเองแล้วทบทวนตัวเองแล้ว เพื่อนน้องแกก็ช่วยแต่ถามว่าน้องแกกลับมามั้ยก็ไม่ครับ น้องบอกว่ากลับทำไมกลับไปก็เจ็บ แล้วก็แบบปล่อยไปครับวันจันทร์ผมถึงไปง้อด้วยตัวเองเลยครับ ตอนนนั้นภาพจำชัดเจนมากครับเพื่อนน้องล็อคน้องแกไว้ไม่ให้หนีผมก็พูดแบบประมาณว่ากลับมาได้มั้ยพี่ผิดไปแล้วพี่ไปทบทวนตัวเองแล้วกลับได้มั้ย ถามว่าน้องแกตอบมั้ยไม่ครับ ตอนเย็นน้องแกก็ทักมาในไอจีว่ากลับมาในสถานะพี่น้องเฉยๆเท่านั้นเคมั้ย ผมก็ดีใจครับแล้วก็นิดหน่อยน้องแกก็กวนตีนแล้วก็หายไป
วันอังคารน้องแกก็ทักมาบอกว่าไม่มีของให้อะเพราะวันนั้นเป็นวันปัจฉิมผมก็ก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวนี่ให้เองคนมันตึง ตอนสายๆน้องแกก็เอาให้ครับ
สายสะพายแล้วก็ช่อดอกไม้เเล้วก็กิ๊บหนึ่งอันคู่กับน้องแกถามว่าตอนนั้นผมยิ้มแก้มปริเลยครับดพราะน้องแกเอามาให้ด้วยตัวเอง พูดเเล้วจิร้อง
วันพุธก็ให้น้องแกเขียนเสื้อให้ก็ยังคุยกันปกติเลยนะครับกับวันพฤหัสอะครับแต่น้องแกชอบหายวันพฤหัสวันนั้นผมแชทกับน้องแกว่า กิ๊บบนหัวน้องอะคุ้นๆนะบลาๆน้องแกก็ตอบว่ายุ่งวะของเพื่อนไม่ใช่ของน้องทีนี้ก็หายไปเลยผมเลยส่งเพลงให้น้องแกแล้วก็บอกฝันดีแล้วทีนี้ก็อ่านแต่ไม่ตอบ
ประเด็นหลักมาแล้วครับวันศุกร์ครับตอนเช้าผมซื้อขนมให้น้องแกเพราะว่าเป็นวันสุดท้ายที่ผมได้เจอหน้าน้องแกเพราะว่าผมอยู่มอสามแล้วน้องแกอยู่มอหนึ่งแต่ผมไม่กล้าเอาไปให้ด้วยตัวเองผมเลยฝากเพื่อนน้องแกอีกกบุ่มเอาไปให้แต่น้องแกก็พูดว่าถ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องเอามาให้กได้นะ มันไม่เอาขนมผมครับมันเอาให้เพื่อนส่วนน้ำมันก็เก็บไว้เพื่อนมันเองก็ว่ามันเอาไปรดน้ำต้นไม้
มันโกรธผมแน่นอนครับเพราะตอนที่ผมให้มันเขียนเสื้อให้มันไม่เขียนครับเพื่อนมันก็เรียกให้มันมาเขียนมันก็ไม่มาแถมเดินหนีผมอีกครับ ตอนบ่ายผมก็ขึ้นไปบนห้องเรียนมันมันก็เขียนเสื้อให้เพื่อนผมอยู่มันก็มองผมนะครับมองขึ้นมองลงเเล้วก็เขียนเสื้อให้เพื่อนผมต่อ ฮือออ ตอนเย็นผมก็ไปหามันอีกรอบนี้มันหงุดหงิดเพื่อนมันมันเลยแบบว่าขึ้นกูขึ้นกับผมครับเพราะตตอนั้นมันพาเพื่อนมันไปเอาโ?รศัพท์แต่ไม่ได้สักทีมันเลยบอกผมว่า พามันไปเอาดิ้ไรงี้ครับแล้วก็ก้เดินหนีผมไปกับเพื่อนผมเลยครับ
ตอนเย็นตอนสุดท้ายผมกับมันได้แค่สบตากันเองครับ ผมไม่กล้าทำอะไรเลนผมเลยทักไปง้อมันในไอจีแต่มันไม่อ่านสักทีนี่สิครับวันนี้ผมเลยให้เพื่อนผมทักไปช่วยแล้วมันก็ตอบนะครับ ผมตอบผมว่าไม่ได้โกรธเลิกคิดเองเออเองได้ละ แล้วก็ผมก็ตอบว่า ก็เห็นน้องเหวี่ยงๆ แล้วน้องแกต้ตอบว่าไม่ต้องทักไม่ว่างความจริงมันว่างครับผมรู้ แล้วแบบี้ผมพอจะมีโอกาสมั้ยครับเพราะผมอยากกลับไปแก้ไขมากๆเลยครับทั้งที่กำลังจะดีขึ้นแต่ผมพล๊าดตรงไหนผมไม่รู้ ทุกคนช่วยผมหน่อยนะครับ ผมสิร้องฮือออ คือผมทบทวนตัวเองแล้วเปลี่ยนตัวเองเหลือแค่น้องแกเชื่อใจผมอีกครั้งอะครับแต่ตอนนี้ไม่กล้าทักไปมากเลยๆ