หนูเป็น dek​69ค่ะหนูคิดว่าจะเรียนครูคณิตอยากสอน ม.ปลายค่ะ เหตุหลักๆคือหนูกลัวเรื่องสุขภาพจิตค่ะเราต้องเจอเด็กหลายประเภทซึ่งเราจะด่าเขาไม่ได้จะมีหน้าที่ทำความเข้าใจเค้าดูว่าพฤติกรรมเค้าเหตุมาจากที่ครอบครัวมั้ย

กลัวที่จะรับความรู้สึกและเครียดมองว่ามันหนีไม่ได้ค่ะมันทำได้แค่เลี่ยงแล้วถ้าไปเจอสังคมครูด้วยกันไม่ดีก็หนีไม่ได้อีก

****มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้หนูฉุกคิดค่ะคือผอ.รรเก่าแกอยากให้ไปช่วยซ้อมเอแม็ทให้น้องๆค่ะซึ่งเด็กๆน้องๆอยู่ม.1กันหนูรู้จักเล่นซ้อมด้วยกันหนูก็เลยไปช่วยซ้อมกลายเป็นว่าเด็กๆนิสัยกันมากค่ะคิดจะพูดอะไรก็พูดพูดเสียงดังๆซึ่งที่พูดก็คือแซะเหน็บแนมเราค่ะ**ซึ่งจะบูลลี่สะส่วนใหญ่...เด็ก1ทำไมอ้วนจัง..เด็กอีกคนพูดอ่อพี่เขากินแซ่บ นังคนเด็ก1ช่ายกินยุนั่นแหละเลยอ้วนเราเลยตอบไปว่ารู้มั้ยว่าเราเป็นคนไม่มีมารยาท แล้วเหมือนจะเป็นเด็กที่พูดไม่ฟังแถมเถียงมาว่าแล้วไง...เราเลยตอบ..พี่ก็ไม่ว่าไงเราจะพูดอะไรเราก็พูดเลยงั้นพี่ไม่อยากคุยด้วยแล้วเรารู้สึกแย่ค่ะคือเราอ่อนไหวค่ะเอาจริงๆเราสู้คนนะคะแต่แบบมาเจอเด็กขี้บูลลี่ไม่มีมารยาทเราเอือมค่ะจะว่าจะ

ไม่ได้มีการณ์พูดแค่นี้แต่พูดตลอดค่ะทั้งซ้อมนั่นแหละ

###สรุปแล้วคือพอมาเจอเด็กแบบนี้เลยฉุกคิดค่ะว่าเราจะรับไหวมั้ยรึจะเครียดตุยเย่ไปสะก่อนสอบติดมั้ยบรรจุมั้ยไม่รู้แต่ที่รู้ๆกลัวเจอแบบนี้ซึ่งเจอแน่หนีไม่พ้นแน่กรี๊ดดด