เรื่องที่5 ของเขมร เรื่องนี้เป็นเรื่องของผมเอง โดยกำเนิดแม่ผมเป็นคนสุรินทร์พ่อเป็นคนบุรีรัมย์ ช่วงสมัย ม.ต้น ผมได้มีโอกาสไปเยี่ยมญาติฝั่งแม่ ที่อำเภอหนึ่งในจังหวังสุรินทร์ เป็นอำเภอติดชายแดนเพื่อนบ้าน พอไปถึงก็พูดคุยกันปกติครับ บ้านที่ยายอยู่จะเป็นบ้านไม้ยกสูงเก่าๆ ใต้ถุนบ้านจะมีห้องน้ำอยู่ข้างล่างมีแคร่เก่าๆตัวหนึ่งหลังบ้านจะเป็นสวนมะพร้าวกับสาคู ตกเย็นวันนั้น ทุกคนได้นอนพร้อมที่จะกลับบ้านที่บุรีรัมย์ ตกเช้ามา ผมก็อาบน้ำแต่งตัวตามปกติ บังเอิญว่า ผมไปสะดุดตากับ กระปุกออมสินอันหนึ่ง ผมขออธิบายก่อนครับว่ากระปุกเป็น บ้านทรงไทย ทรงไทยยกสูง ไม้แบบเงาวับ ตอนนั้นผมอยากได้มาก ยายเลยบอกว่าเอาไปจะดูดแลได้หรอ ผมเลยตอบยายไปว่า ได้ครับ จากนั้นผมก็เอากลับมาด้วยที่บุรีรัมย์ พอผมกับพ่อแม่มาถึงบ้าน คุณแม่กับคุณพ่อก็กลับไปทำงานที่กรุงเทพวันนั้นเลยครับ ผมอยู่กับ ปู่กับย่า3คน ที่นอนของผมจะเป็นหน้าทีวีตรงโถงบ้านชั้น2 ปู่กับย่าจะนอนในห้อง ในคืนนั้น เวลาตอนประมาณ3-4ทุ่ม โดยคนต่างจังหวังจะนอนกันไวมาก ผมรู้สึกตัวได้มา มีอะไรไม่รู้จับแขนจับขาผม ถ่างออก ผมเลยลืมตาขึ้นมา ผมเห็นร่าง ผญแก่ๆ 3คน จับแขนผม ไว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ผิวหนังเหี่ยวย่น แล้วยิ้มสะแหยะให้ผม แล้วไม่พูดภาษาอะไรไม่รู้แล้วก็หัวเราะ ตอนนั้นผมร้อง ช่วยด้วยๆ ช่วยด้วย นานมากๆ ผมใช้เท้าทุบพื้นบ้านชั้น2 เผื่อที่จะสะลัดหญิงแก่ออก แต่ผมก็สะลัดไม่ออก จนผมเห็นปู่กับย่าเดินจะลงไปหุงข้าวตอนเช้า ผมเลยตะโกนไปว่าพ่อแม่ช่วยแน่ (ผมนับถือท่านทั้ง2เป็นพ่อแม่นะครับเลยแทนแบบนี้) ผมก็ตะโกนไปเรื่อยๆพ่อแม่ช่วยแน่บ่ไหวแล้ว ยายแก่ๆ3คนนั้น พูดขึ้นมาว่า พวกมันช่วยไม่ได้หรอก พอผมได้ยินแบบนี้ผมเลยตะโกนไปว่าถ้าไม่ปล่อยกูแช่ง พร้อมกับร้องไห้ จะปล่อยไม่ปล่อย หลังจากนั้นผมก็หลับไป ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับมีปู่กับย่านั่งอยู่ข้างๆแกบอกว่าไข้ขึ้นต้องไปหาหมอนะเช็ดไข้ตั้งแต่เช้ายังไม่ลด แกบอกว่ามื้อคืนผมร้องเสียงดังมากทั้งคืนไม่มีใครได้หลับได้นอน หลังจากผมไปหาหมอกลับมา ผมยังไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ที่บ้านฟัง คืนต่อมาผมเจอยาย3คนนี้ ตะโกนขึ้นมาจากใต้ถุนบ้านว่า นายเปิดประตูให้ยายหน่อย ยายหนาว ด้วยความที่ผมโดนปลูกฝังว่า กลางคืนใครเรียกอะไรห้ามขานรับ ผมเลยเลือกที่จะเงีบย และยาย3คนก็ทำเรื่องสาระพัด ตะโกนเรียกบ้าง ทุบหน้าต่างบ้านชั้น2บ้าง คือคนธรรมดาทำไม่ได้นะ พอเช้ามาผมเลยเล่าให้ที่บ้านฟังว่าเจองี้ๆนะ ย่าเลยโทรไปหาแม่เล่าให้แม่ฟัง แม่ร้องไห้ แล้วพูดว่า ให้เอากะลามะพร้าวน้ำหอมที่มีรู1รูผ่ากลาง โดยทำเป็นขัน5 แต่ใช้กะลามะพร้าวแทน ใช้สายสินมัดรอบกะลาแล้วผูกปม เป็นบ่วงแล้วเอามาห้อยไว้บนเตียงนอน โดยใช้ตะปูตอกลงเสากลางบ้านแล้วผมต้องไปนอนใต้กะลานั้น7วัน เปลี่ยนดอกไม้ธูปเทียนทุกวัน หลังจากนั้น เรื่องทุกอย่างก็จบแต่สิ่งที่ผมได้มาจากเรื่องนี้คือ( เซ็น ) มีใครอยากฟังเรื่องเซ็นไหมครับ