จะเข้าใจจิต เข้าใจวิปัสนา เข้าใจสมถะเพื่อเอามาวิปัสนาได้  เมื่อทำอนุปุพวิหารสมาบัติเป็น
 จิตนั้นอยู่ในท่ามกลางความว่าง ไม่ต้องสนใจว่าเป็นความว่างของอะไร เพราะมันไม่มีขอบเขต
แต่เมื่อเรารู้ได้ว่า จิตลอยยู่ที่ใดในความว่าง และรู้ตำแหน่งที่ลอยอยู่ได้  คือ ฌาน4 อันเป็นรอยต่อไปอากาสาฌาน  เมื่อจะเอาตรงนี้มาทำวิปัสนา จะเรียกตรงนี้ว่า"อารมณ"
ทำอารมณ์ตรงนี้ให้ตั้งมั่น ให้เป็นฐานจากภายใน ในการภาวนาในอารมณ์อื่นๆทางอายตนต่อไป