คือเหนื่อยมากคะเรายังเป็นนรนะคะมาเรียนไกลค่ะมาเรียนในเมืองอยู่กับพี่สาวแต่สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกเหนื่อยจริงๆคืออารมณ์ของคนเป็นพี่ที่ไปทำงานแล้วเอามาลงที้เราเช่นเราไม่ทำความสะอาดห้องบ้างละไม่ล้างห้องนํ้าบ้างละต่างๆนาๆซึ่งเราก็แก้แล้วนะค่ะทุกเย็นเราก็กลับบ้านมาทำความสะอาดแล้วแต่พี่ก็ยังมาลงเหมือนเดิมว่าทำไมไม่ทำความสะอาดเราก็งงสิค่ะอ้าวก็ทำแล้วไมยังมาบอกว่าไม่ทำอีกเราท้อเลยค่ะ

สิ่งที่ไม่ชอบสุดๆคือการที่นางพูดไรไม่คิดค่ะมันมาพูดแล้วทำเสียใจมากค่ะ คำที่เราจำสุดๆคือคำที่พูดว่า    เอาแค่ตัวเองอยู่รอดๆไปวันๆไม่ช่วยคนอื่น     เราเจ็บมากค่ะทั้งที่เราก็พยามช่วยที่สุดแล้วในสมัยนี้เด็กม.ต้นคนนี้จะไปทำอะไรได้ค่ะ🥹ขายตัวหรอ?

รึเราไม่ดีจริงๆคะ?เราก็ทำทุกอย่างในบ้านแล้วเราไร้ประโยชน์มากใช่ไหมค่ะงั้นเราควรตายรึป่าวไม่มีประโยชน์เลยมีแต่เป็นภาระ

สุดท้ายเราก้มาขอคำปรึกษาค่ะว่าควรจัดการยังไงกับสถานการณ์แบบนี้เหนื่อยมากค่ะที่ต้องมานั่งฟังอะไรแบบนี้ทุกวันทั้งที่แค่เรียนก็เครียดจะตายแล้ว

เราเคยมองในมุมของนางนะค่ะว่านางก็เครียดเพราะต้องมาจ่ายค่าห่อค่าไฟค่านํ้าต่างๆแล้วเหนื่อยไม่มีที่ระบาย (แท็กผิดขอโทษนะคะ)