เอาจริงตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีความสุขสักครั้ง
ไม่รุ่ว่าเกิดอะไรขี้น ทุกวันนี้ยังมีเรื่องเครียดๆจนอยากจะตาย เราเคยคิดว่าเราควรตายดีกว่าต้องมาใช้ชีวิต การไปรรเรียนมันทำให้เรามีปมตลอดเครียดมาก ทังสังคมทั้งเพื่อนทั้งครอบครัว เราโคตรอ่อนแอเรากลัวคนอื่นเสียความรุ้สึกทั้งทีความรุ้สึก้เราแทบจะตายทั้งเป็ยอยุ่แล้ว  เกิดเปนคนมันเหนี่ยอ เหนื่อยไม่ไหวแล้วจริงๆ เราไม่มีใครเป็นที่พึงสักคนกลัวคนอื่นไม่เข้าใจ เรามันโคตรด้อยขนาดหมายังมีประโยชน์กว่าเราอัก ทุกคนเคยถึงจุดที่เราอยากตายจริงๆ แล้วแก้ไขยังไงบ้างเราอยากรู้มากๆ เราเหนื่อยมากๆเลย อัดอันจนไม่อยากมีชีวิต เราอดทนจนอายุ18ไม่เคยมีความสุขเลย เราไม่อยากใครมาเหนื่อยกับเนาเลย เราเป็นคนผิดตลอด บางทีเราเปนคน สำหรับคนอื่นก็ได้ เพราะว่าเราทำอะไรก็มักผิดตลอดไม่น่าเกิดมาเลย