กระทู้คำถามก็คือ พ่อเราเสียตั้งแต่เด็ก แม่ก็ให้เรามาอยู่กับยาย ซึ่งเราก็อยู่เพราะแม่บอกจะมาหาตอนเทศกาลบ่อยๆแต่ก็นั่นแหละค่ะ ด้วยความที่เด็ก อยากกินขนม อยากไปเล่นกับเพื่อน แต่ตังไม่มี ขอยายๆก็ไม่ให้ อยากมีเพื่อนๆก็ดันไม่คบ เรามาอยู่กับยายต่างจังหวัดเราไม่รู้จักใครเลยค่ะ ไม่กล้าเข้าหาใคร เป็นเด็กขี้อายจะคุยกับคนที่สนิทจริงๆ เป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากค่ะ พอโตมาเรื่อยๆเริ่มอยู่ ม.ต้น เราไม่สามารถขอเงินแม่ได้เลยค่ะ เนื่องจากแม่ไม่มีให้ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง บ้างวันก็อดมื้อกินมื้อ บางครั้งก็ต้องยืมเงินยาย ยายถึงจะให้ค่ะ ถ้าขอไม่ให้ แล้วพอไม่มีคืนเราก็จำเป็นต้องขอแม่ที่ละ 100 มากสุด500 พอเรียนจบม.ต้นเราก็ไม่ได้เงินแม่อีกเลย เพราะแม่ไม่มีให้ เราก็เลยต้องดิ้นรนหาเงินเลี้ยงตัวเองตั้งแต่ 15 หาเงินด้วยการทำงานเป็นแอดมินตอบแชท เพราะเราไม่กล้าออกไปไหน อายุก็ยังไม่ถึงพอที่จะสมัครงาน เราก็ทำเรื่อยๆ พอมาวันหนึ่งต้องเลิกทำ เราก็ไม่รู้จะหันไปพึ่งใคร บางทีเราก็แอบน้อยใจ เสียความรู้สึกที่คนอื่นเขามีพ่อแม่คอยดูแลซัพพอร์ต แต่ทำไมเราถึงไม่มี เวลาเจอคนอื่นเขาคุยกับแม่ ว่าวันนี้เขาเจออะไรมาบ้าง เป็นยังไงบ้าง เราก็อยากได้รับความรักแบบนั้นบ้างค่ะ แต่ก็คงเป็นไปได้ยาก เพราะตอนนี้แม่เราก็เอาแต่ทำงาน อยู่ห่างกันไม่มีเวลาคุยกัน เราก็ไม่อยากทักไป ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากให้มายุ่งกับเรา เราอยากอยู่คนเดียวมากกว่าแต่ในบางครั้งเราก็แค่อยากได้ความรักที่บริสุทธิ์แค่นั้นเอง😞