คืองี้ค่ะเราเริ่มไม่มีความสุขหรือกระจิกกระใจทำอะไรเลยโดนกดดันต่างๆพ่อกับเเม่ทะเลาะกันเเม่ชอบว่านู่นว่านี่เราค่ะ เเถมพ่อก็คาดหวังในตัวเรา พอเราบอกไม่อยากทำก็มาด่ามาว่าเราค่ะเราอยากเรียนศิลมากตั้งใจมากเเต่เค้าก็ไม่สนับสนุนกันเลยค่ะอันนี้เรายอมรับได้เราเลยตั้งใจฝึกตัวเองให้เค้าเห้นโดยตลอด เราทำกิจกรรมทุกอย่างเลยค่ะเอาจริงเราไม่อยากทำเลยเเต่เราก้อยากเป็นคนเก่งในสายตาครอบครัว เราไม่เคยได้คำชมเลยค่ะเเต่ไม่ได้น้อยใจอะไร เพราะก็ปลงเเล้วค่ะ เราทำกิจกรรมหลายๆอย่างเลยค่ะ ทั้งวาดรูป กีฬา กล่าวสุนทรพจน์ ร้องเพลง เต้น รำ เเข่งอื่นๆเยอะมากเลยค่ะ เกียร์ติบัตรก็เยอะมากเช่นกัน เราติดอันดับตลอด เเต่พอเราบอกไม่อยากทำเค้าก็บอกทำๆไปเถอะเห้นเเก่หน้าเค้าหน่อย เราเหนื่อยมากเลยค่ะ😭😭 อยู่บ้านไม่มีความสุขเลย เราเลยเลือกออกจากบ้าน เราอยู่รรเรามีความสุขมากเลยค่ะ เเต่พอกลับบมาก็มีเเต่เรื่อง บางครั้งอยู่เฉยๆก็โดน🥹🥹เค้าเเค่อยากได้กำลังใจค่ะ55 เเต่ไม่มีใครให้กำลังใจหรือบอกเก่งมากเลย บางทีก็คิดว่าหรือยังเก่งไม่พอต้องเก่งกว่านี้ใช่ไหมหรือเเค่นี้จะไม่พอจริงๆ การฆ่าตัวตายเค้าคิดไว้เยอะมากเลยค่ะ เค้านอยกับตัวเองมากเลยค่ะ หรือเค้ายังไม่เก่งจริงๆ🥹  ปล เเค่อยากมาระบายค่ะ😭😭เเถมเค้าก็ไม่ได้นิสัยดีอะไรเลยบางอย่างอาจเป้นเพราะตัวเค้าเอง ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ.