ตามหัวข้อค่ะ เราให้โอกาสและสอนเขาเยอะมากๆ คือเราเจอเขารู้สึกชอบเขาเลยไปคุยด้วยค่ะ แต่ปัจจุบันจบไปแล้วนะคะ อยากจะเล่าแล้วอยากรู้ความเห็น เรื่องราวคนอื่นด้วยค่ะ

เขาบอกว่าเขาไม่ค่อยมีแฟนเพราะน่าตาไม่ค่อยดี เลยไม่มีประสบการณ์ความรักค่ะ แต่เราว่าเป็นเรื่องที่เรียนรู้กันได้อยู่แล้วจึงคิดว่าไม่มีปัญหาค่ะ

ความสัมพันธ์ช่วงแรกก็ไม่สวยค่ะเพราะเขาทุนเดิมเป็นคนติดเกมติดเพื่อนไม่ให้เวลาเราเลยค่ะ แต่เขามีเวลาว่างสุดๆ เวลาว่างของเขาทั้งหมดแทบไม่มีที่เราแต่เราพูดกันและปรับความเข้าใจ ช่วงแรกดีขึ้นค่ะแต่ก็กลับไปเป็นอย่างเดิม จึงมีการคุยกันหลายรอบ แต่ก็ดีขึ้นนะคะ เราว่าเรื่องนี้ไม่ต้องมีประสบการณ์ก็น่าจะเข้าใจได้ด้วยตัวเองค่ะ ตอนอยู่กับเราตัวต่อตัวก็ไม่ค่อยอยู่กับเราค่ะ เราไม่เข้าใจเขาเท่าไหร่เราก็เสียใจที่อีกฝ่ายไม่สนใจอะเนอะ เคยทิ้งเราไว้อยู่คนเดียวแล้วไปเล่นกีฬาของเขาค่ะ ทั้งที่ตอนนั้นต้องการให้เขาอยู่ด้วยมาก คือเรื่องหลายๆหลายๆอย่างทำเสียใจเยอะมากๆ แล้วเราร้องไห้เยอะมากค่ะ ตั้งแต่เริ่มๆก็ร้องมาตลอด

เราเคยปรับความเข้าใจแล้วเขาเคยบอกว่าเป็นคนลืมง่าย ไม่เข้าสมองต้องยํ้าบ่อยๆ คือบอกว่าให้เราเตือนเขาค่ะ ถึงจุดนี้กลับมาคิดคือ แย่มากๆค่ะ ทั้งที่พยายามขนาดนั้น เหมือนให้เรารักษาความสัมพันธ์คนเดียว แต่ตอนนั้นยังไม่คิดอะไรค่ะ ตอนนั้นยังอยากมีเขาอยู่555 ความสัมพันธ์ดำเนินต่อแต่ติดขัดเรื่องทะเลาะกันเยอะค่ะ ก่อนเลิกราก็ความรู้สึกหายๆไปบ้างแล้วค่ะ ปล.แต่เขาไม่เคยนอกใจเรานะคะ แต่เหมือนจะลืมคนเก่าไม่ได้ค่ะ (เซนส์ผญ.)

แต่เรื่องที่ต้องมานั่งคุยกันก็เยอะมากๆจนลืมๆไป แต่พวกเรื่องเล็กๆน้อยๆนี้แหละค่ะรวมกันก็ทำให้ใหญ่ได้เช่นกัน ^^ 

จากที่เราบอกนะคะว่าเราให้โอกาสเยอะมาก ตอนเลิกราคือเขาซื้อขนมมาให้ ทำเหมือนเรางอนเลยค่ะ แต่มันไม่ใช่คือตอนนั้นเราจะเลิกจริงๆ เขาคงชินไปแล้วค่ะ จากที่ปกติให้โอกาส ยํ้านะคะว่าให้เยอะมากกกก เกินที่คนคนนึงจะได้จากเราไปเลยค่ะ เขาตามง้อเยอะมาก แล้วใส่ใจเรามากขึ้นด้วยการทักมาบ่อยๆ ปกติคือไม่ค่อยค่ะ เห็นค่าแค่ตอนเราจะไป เขาถามเราสารพัดเลยค่ะ ประมาณว่าทำไมต้องทิ้ง ไม่รักหรอ มูฟได้แล้วหรอ บลาๆ เราตอบตามหัวข้อกระทู้ค่ะ ว่าให้โอกาสเยอะแล้ว

จากใจเราหลังตาสว่างนะคะ เขาไม่พยายามเรียนรู้เราเลย เรารักษาความสัมพันธ์สุดๆ เราพูดทุกอย่างที่เขาทำได้ไม่ดีขึ้นมาให้เขาฟัง ผลลัพธ์หลังจากไม่กี่วันคือไม่ค่อยดีขึ้นค่ะ เราคิดว่าไม่ใช่เรื่องของประสบการณ์ความรักเลยค่ะ ทั้งที่บอกไปแล้ว ให้โอกาสแล้ว สอนไปแล้ว ครั้งก่อนที่เราจะไปจริงๆเขาบอกว่าจะไม่รั้งแล้วจริงๆหรอเหมือนว่าต้องการให้เราบอกเขาแล้วก็สอนเขาต่ออ่ะค่ะ แต่ก็นั่นแหละค่ะไม่ดีขึ้นเราเลยเลิกจริง เราอธิบายยังไงเขาก็จะถามซ้ำๆวนๆแบบเดิมค่ะ เขาไม่เข้าใจว่าเขาผิดพลาดตรงไหนหรอคะ 

ความแย่ของเรื่องนี้คือเราโดนเขาด่าค่ะ ตอนนั้นเรากำลังคุยกับเพื่อนของเขา พอเราเห็นเขาเราก็ตกใจแล้วเขาก็ด่าเราค่ะ ว่าเราเป็น kวยอะไร เราตกใจแล้วก็ผิดหวังค่ะ เสียเวลามากที่สอนเขาเหมือนเด็กมีความรัก แต่ตอนก่อนที่เรากับเขาจะเริ่มมีความสัมพันธ์กันเขาก็เป็นคนที่หยาบๆค่ะ เขาไม่ได้พูดกับเราแค่นั้นคือเขาก็ด่าเราต่อนะคะ
แต่ตอนที่เราเลิกกัน เพื่อนเขาก็บอกนะคะว่ากลับไปคืนดีกับเขาได้ไหม มันเศร้าจริงๆอะไรงี้ค่ะแต่เราใจแข็งสุดๆค่ะ แล้วเวลาเรามีคนชอบเราเพื่อนเขาจะมาถามตลอดว่าใคร จะสืบหาตัวมั้งค่ะ ส่วนตัวไม่ชอบค่ะ เลิกแล้วจะมายุ่งทำไม

แปลกมากๆค่ะเมื่อก่อนร้องไห่เพราะเรื่องเล็กน้อยแต่ตอนเลิกเราไม้เสียใจเลยค่ะ มีโอกาสโดนของไหมค่ะ5555555 

เสียดายเวลาจริงๆค่ะ ทำไมต้องสอนลูกชายใครไม่รู้แถมยังเลี้ยงข้าวเราสักมื้อไม่ได้ด้วยซํ้า ตอนนี้ตัวเราเองวิตกกังวลค่ะเรื่องสังคมเรามากค่ะ เพื่อนๆเขาเยอะ เขาคงเล่าอะไรไม่ดีให้เพื่อนเขาแหละค่ะ ทำเอาเครียดค่ะเพราะเป็นคนคิดมากด้วย เพราะเพื่อนเขาทักมาแปลกๆค่ะว่าเราโดนนู่นนี่นั่น โอ่ยคือเครียดค่ะ

แต่อยากรู้ประสบการณ์การให้โอกาสอะไรงี้ค่ะ ว่าคนอื่นให้โอกาสเยอะแค่ไหนยังไง นี้เป็นการตั้ง
กระทู้ครั้งแรกเลยค่ะ อยากรู้ความเห็นคนอื่นค่ะกับผู้ชายแบบนี้ ส่วนตัวคิดว่าที่เป็นแบบนี้อาจจะเป็นเพราะว่าเราเป็นคนเรื่องมากด้วยหรือเปล่าคะ? แต่ในมุมเราคิดว่าความสัมพันธ์ที่ดีทั้งสองฝ่ายควรจะโอเคซึ่งกันและกันประมาณนี้ค่ะ เพราะว่าเรื่องเล่นเกมอยู่กับเพื่อนเราไม่เคยห้ามเขาเล่นนะคะแต่ว่าแบ่งเวลาจัดการเวลาให้เขาค่ะมันเหมือนสอนเด็กจริงๆนะคะ5555