วันนี้หรอคะเรากับแม่ ทำไมบอกว่าให้ออกมาช่วยย่าทำกับข้าวทำอะไรมั่ง เราจึงตอบไปว่าใครมันจะไม่อยากทำให้ ตอนทำก็ไม่เห็นมีใครมาชม ไม่เห็นมีใครมาดู แต่พอตอนไม่ทำแล้ว สำคัญจังมีแต่คนด่าคนว่า เราก็เลย ประชดว่าเราก็ไม่ทำเลย เพราะเขาไม่เคยรู้ว่าเราทำอะไรบ้างเขาเห็นแต่ว่าเรานอนอยู่บ้านทั้งวัน งานบ้านเราก็ทำค่ะ แต่อาจจะไม่ดีพอ แต่เราไม่เข้าใจทำไมต้องมาว่าเราไม่ทำงานบ้านทั้งๆที่เขาก็ไม่เคยเห็นเราทำ เขาไปทำงานทั้งวันกลับมาก็ดึกๆดื่นๆ เรามีเรื่องอยากพูดมีเรื่องอยากระบายกับเขาเขาก็เหนื่อยเกินที่จะมาฟังเรื่องของเรา เราก็ตัดปัญหาโดยการ คุยกับเพื่อนในดิสค่ะ เพราะ มันคือการระบายความรู้สึก ที่ดีมากๆ โดยที่เพื่อนๆพร้อมจะรับฟังเราตลอด ทำให้เราเป็นเด็กติดเพื่อนติดโทรศัพท์ เขาก็ไม่เคยรู้เลยนะ ว่าเราอึดอัดแค่ไหน เพราะเห็นแต่ว่าเราเป็นเด็ก เราอยากให้พวกเขามีเวลาให้เราบ้างเราอยากไปเที่ยวเหมือนครอบครัวอื่นๆ อยากมีรูปครอบครัวพ่อแม่ลูก แต่เขาก็ทำงานกันหนักมาก เราไม่เคยก้าวออกจากตัวจังหวัดของครอบครัวเลย ถ้าเราไม่ได้ไปกับโรงเรียน เราแทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยซ้ำ ยอมรับนะคะอิจฉาครอบครัวอื่นมาก แต่เราก็ไม่ได้งอแงอยากไป เพราะเรารู้ว่าเขาเหนื่อย