มีใครรู้สึกเบื่อลูกบ้างมั้ยค่ะ ตอนนี้ลูกเราจะ5เดือนแล้ว รู้สึกงี่เง่างอแงมาก ออกห่าง วางก้ไม่ได้ ต้องอุ้ม ต้องเดินตลอด
เราอยู่กับแฟน ผลัดกันเลี้ยง เราทำงานที่เดียวกัน เข้าคนละกะ บางวันเราเข้าตี5บ้าง เข้าบ่ายบ้าง วันนึงเราได้นอนแค่3-4 ชม. ลูกเรานอน5ทุ่มถึงตี1แทบทุกวัน เราทำทั้งงานนอก กลับมาก้ต้องเลี้ยงลูก ไหนจะซักผ้า ล้างขวดนม ไหนจะงานบ้าน เราทำคนเดียวทุกอย่าง ถ้าลูกไม่นอนก้ทำอะไรไม่ได้เลย บางทีนอนแปปเดียว เราล้างขวดนมยังไม่ทันเสร็จลูกก้ตื่น คือบางทีเราก็รู้สึกโมโห ที่ขยับตัวไปทำอะไรไม่ได้เลย
ส่วนแฟน นอกจากนอนแล้ว ตื่นมาไม่เล่นเกมก็ออกไปบ้านเพื่อน ช่วยดูลูกก็แปปๆก็ไม่เอา อะไรนิดหน่อยก็เรียกเรามาดู
เรารู้สึกเหนื่อย ไหนจะทำงานประจำ ไหนจะลูก ยังต้องทำงานบ้าน ไหนจะเคลียดให้แฟน บางทีลูกงอแงร้อง เราก็โมโหดุใส่ลูกบ้าง เราเคลียดมาก เราดุลูกบ้าง ตีลูกบ้างเวลาที่ร้องงอแงหนักมาก(เคยตีแค่2ครั้ง ตีแค่ยั้งมือไม่ได้ตีหนักอะไร) เราเป็นแม่ที่แย่มากมั้ย
แม่ๆมีวิธีรับมือกับความเคลียดแบบนี้บ้างมั้ยค่ะ
ต้องทำยังไง ไม่ให้เคลียดค่ะ เลี้ยงลูกยังไง ไม่ให้งอแง เราเลี้ยงกันกับแฟนแค่2คน ไม่มีคนโต
เมื่อก่อนเคยมีคนช่วยเลี้ยง แต่ปัญหาเยอะ เราเลยเลี้ยงกันเอง
ปัญหาเยอะคืออะไร เรื่องเงินล้วนๆ
ตอนคลอดใหม่ๆ ย่ากับอาคนเล๊กมาจากต่างจังหวัดมาดูหลาน มาหาอาคนกลางก่อน ให้อาคนกลางมาหาเรา มาเอาค่าน้ำมันจากเรา500 ทีแรกย่ามาพัก1คืนแร้วจะกลับเลย เราให้ค่ารถกลับอีก1200 ย่ามาเหนเราแล้วเหนว่าเราทำอะไรไม่เปน เลยจะอยู่กับเราสักเดือนนึง เลยเอาตังที่เราให้ให้อาคนเล๊กกลับต่างจังหวัดก่อน เราทำเรื่องเบิกเงินประกันสังคม ที่แรกเราว่าจะเอาไปโปะงวดรถให้หมด เมียอาคนกลางก็บอก ไม่ต้องเอาไปโปะหรอก เสียดอกเท่ากัน จะซื้อทองก้บอกเราไม่ต้องซื้อ ขายมาก้ราคาตก ให้เอาไว้ในบัญชีแหระ เพื่อลูกป่วยขึ้นมาจะได้มีตัง ตอนเราคลอดมาใหม่ๆ มาหาเราทุกอาทิต 4ทุ่ม5ทุ่มดึกแค่ไหนก็มา พอเราทำเรื่องเบิกประกันสังคมได้สักวันสองวัน ก็โทมาหาเรายืมเงินไปส่งประกัน15000 บอกเราเดือนนึงคืน เราก็ให้ไป เราไม่รู้นิสัย เพิ่งเจอครั้งแรก คือเขาดูดีกับเรามาก ย่าอยู่กับเราได้ อาทิตกว่าๆก็ต้องกลับต่างจังหวัดไปเอาชื่อลูกเราเข้าทะเบียนบ้าน เราก็ส่งค่ารถไป 1500 พอลงไปทำ คนแถวบ้านก้พูดกันเรื่องเงินอุดหนุนเดก ก้ขยั้นขยอให้เราไปทำ เราบอกเค้าทำให้คนจน เงินเดือนหนู20000เค้าจะทำให้หรอ เค้าบอกไม่เกี่ยว เถียงเราคอเปนเอ็น เราไม่ลงไป ประมานวันที่20กว่าๆก้ขึ้นมา เราก้โอนค่ารถให้อีก พอย่าขึ้นมาอาคนเล๊กก้โทมายืมตังเรา4000พันบอก2เดือนจะคืน เราจะไม่ให้ ก้ร้องไห้ พูดต่างๆนานา พอย่าขึ้นมาได้ไม่กี่วัน ก้ต้องลงไปต่างจังหวัดอีก ก้พูดเรื่องเงินอยุ่นั่นแหระ. ด้วยความลำคานเราก็ให้แฟนลงไปทำ จะได้จบๆ พอลงไปทำ แฟนไม่ได้เอาสมุดสีชมพูไป จะให้เราไปส่งสมุดให้ ลูกเรายังไม่ถึงเดือนจะให้เราเอาไปยังไง เราก้บอกให้ไปถามอบต.ก่อน ใช่แค่เอกสารได้ไหม ก้เถียงเราต้องใช้สมุดอย่างเดียว จนเราโทไปถามเอง เค้าก็บอกใช้ได้ พอไปทำอบต.เค้าบอกว่าเค้าให้เฉพาะจนที่เงินเดือนไม่ถึง3000 คราวนี้ย่าคุย เค้านี่เสียงอ่อนมาเลย จากที่เถียงเราคอเปนเอ็น เค้าไปกัน3-4วัน เราอยู่กับลูกสองคน เราแทบไม่ได้กินข้าวเลย ลุงเราอยู่จังหวัดใกล้ๆเค้าก็มาเยี่ยมเรา ซื้อของขนมของกินของใช้มาเต็มหมดเลย ให้ขวัญหลานอีก1000นึง ผิดกับญาติแฟน มีแต่เอาจากเรา พอย่ากับแฟนขึ้นมา มาอยู่บนเหงาไม่มีโทรทัศดู เราก็ซื้อให้7000กว่า อยู่ได้ประมานเดือนนึง ก้จะกลับไปบ้านอีก กลับไปอยู่บ้าน ไม่มีตังก็โทมาขอเรา ซื้อเทียนพรรษา1000นึง เราก้ยังไม่โอนให้ ไม่กี่วันก็โทมาอีก ไม่สบายขอตังไปหาหมอ500 (บ้านไม่ค่อยมีตังแต่หาหมอคลีนิค) เราก็โอนไป1500ทีเดียว ไม่ต้องขอบ่อย เราลาคลอดให้จะครบ3เดือน ทีแรกเราก้คุยกันว่าจะผลัดกันเลี้ยง แต่แฟนจะให้ย่ามาช่วยเลี้ยง พอใกล้จะสิ้นเดือน ย่าก็โทมาขอตังเราอีก2000บอกจะซื้อของขึ้นมาแบ่งไว้ค่ารถด้วย เราก้บอกไม่มีหรอก เราก้มาบอกแฟน พอตังออกก็โอนให้เค้า ขึ้นมาอยู่ได้ไม่กี่วันก็จะกลับบ้าน บอกเลี้ยงไม่ไหว เราก้บอกให้อยู่ถึงสิ้นเดือน ก่อน ตังไม่มีซื้อกับข้าวเราก้หายืมคนนั่นทีคนนี้ที เอาทองไปจำ ไม่เคยปล้อยใหัอด ตังเราออก เราก้ไปส่งหมอชิต เราซื้อตั๋วให้ ใหัตังไปอีก2200 คิดซ่ะว่า ค่าเลี้ยงดู พอกลับบ้านไป บอกจะเอาลูกเราไปเลี้ยง เราก้ไม่ยอมหรอก ตอนให้เลี้ยงบอกเอาไม่ไหว พอทีนี้จะเอาไป สิ้นเดือนหน้าแฟนเราจะพาเราย้ายกลับไปอยู่บ้าน เรายังนึกภาพไม่ออกเลย จะอยู่กันยังไง บ้านหลังนึงอยู่กันเกือบ10คนบ้านก็แคป ของก็เต็มบ้านไปหมด ถ้าเวลาไม่มีกินก็คงไม่พ้นเรา เวลาเราไม่มีตัง ยืมใครก็ไม่ได้ หมาสักตัวก้ไม่มอง พอมีตังมีแต่คนเข้าหา ตั้งแต่ตอนนั้นยันตอนนี้ จะ5เดือนแร้ว ตัง4000เรายังไม่ได้เลย ยืมไปนานจนเรายืมไปแร้วด้วยซ้ำ
ชิวิตคู่มันยากนะ แต่ชีวิตครอบครัวมันยากกว่า ทำอะไรก็ต้องนึกถึงลูกไว้ก่อน
กระทู้นี้แค่ระบาย ประเด็นหลักคือทำยังไงไม่ให้เคลียดบ้างค่ะ
เบื่อลูกผิดมั้ย??
เราอยู่กับแฟน ผลัดกันเลี้ยง เราทำงานที่เดียวกัน เข้าคนละกะ บางวันเราเข้าตี5บ้าง เข้าบ่ายบ้าง วันนึงเราได้นอนแค่3-4 ชม. ลูกเรานอน5ทุ่มถึงตี1แทบทุกวัน เราทำทั้งงานนอก กลับมาก้ต้องเลี้ยงลูก ไหนจะซักผ้า ล้างขวดนม ไหนจะงานบ้าน เราทำคนเดียวทุกอย่าง ถ้าลูกไม่นอนก้ทำอะไรไม่ได้เลย บางทีนอนแปปเดียว เราล้างขวดนมยังไม่ทันเสร็จลูกก้ตื่น คือบางทีเราก็รู้สึกโมโห ที่ขยับตัวไปทำอะไรไม่ได้เลย
ส่วนแฟน นอกจากนอนแล้ว ตื่นมาไม่เล่นเกมก็ออกไปบ้านเพื่อน ช่วยดูลูกก็แปปๆก็ไม่เอา อะไรนิดหน่อยก็เรียกเรามาดู
เรารู้สึกเหนื่อย ไหนจะทำงานประจำ ไหนจะลูก ยังต้องทำงานบ้าน ไหนจะเคลียดให้แฟน บางทีลูกงอแงร้อง เราก็โมโหดุใส่ลูกบ้าง เราเคลียดมาก เราดุลูกบ้าง ตีลูกบ้างเวลาที่ร้องงอแงหนักมาก(เคยตีแค่2ครั้ง ตีแค่ยั้งมือไม่ได้ตีหนักอะไร) เราเป็นแม่ที่แย่มากมั้ย
แม่ๆมีวิธีรับมือกับความเคลียดแบบนี้บ้างมั้ยค่ะ
ต้องทำยังไง ไม่ให้เคลียดค่ะ เลี้ยงลูกยังไง ไม่ให้งอแง เราเลี้ยงกันกับแฟนแค่2คน ไม่มีคนโต
เมื่อก่อนเคยมีคนช่วยเลี้ยง แต่ปัญหาเยอะ เราเลยเลี้ยงกันเอง
ปัญหาเยอะคืออะไร เรื่องเงินล้วนๆ
ตอนคลอดใหม่ๆ ย่ากับอาคนเล๊กมาจากต่างจังหวัดมาดูหลาน มาหาอาคนกลางก่อน ให้อาคนกลางมาหาเรา มาเอาค่าน้ำมันจากเรา500 ทีแรกย่ามาพัก1คืนแร้วจะกลับเลย เราให้ค่ารถกลับอีก1200 ย่ามาเหนเราแล้วเหนว่าเราทำอะไรไม่เปน เลยจะอยู่กับเราสักเดือนนึง เลยเอาตังที่เราให้ให้อาคนเล๊กกลับต่างจังหวัดก่อน เราทำเรื่องเบิกเงินประกันสังคม ที่แรกเราว่าจะเอาไปโปะงวดรถให้หมด เมียอาคนกลางก็บอก ไม่ต้องเอาไปโปะหรอก เสียดอกเท่ากัน จะซื้อทองก้บอกเราไม่ต้องซื้อ ขายมาก้ราคาตก ให้เอาไว้ในบัญชีแหระ เพื่อลูกป่วยขึ้นมาจะได้มีตัง ตอนเราคลอดมาใหม่ๆ มาหาเราทุกอาทิต 4ทุ่ม5ทุ่มดึกแค่ไหนก็มา พอเราทำเรื่องเบิกประกันสังคมได้สักวันสองวัน ก็โทมาหาเรายืมเงินไปส่งประกัน15000 บอกเราเดือนนึงคืน เราก็ให้ไป เราไม่รู้นิสัย เพิ่งเจอครั้งแรก คือเขาดูดีกับเรามาก ย่าอยู่กับเราได้ อาทิตกว่าๆก็ต้องกลับต่างจังหวัดไปเอาชื่อลูกเราเข้าทะเบียนบ้าน เราก็ส่งค่ารถไป 1500 พอลงไปทำ คนแถวบ้านก้พูดกันเรื่องเงินอุดหนุนเดก ก้ขยั้นขยอให้เราไปทำ เราบอกเค้าทำให้คนจน เงินเดือนหนู20000เค้าจะทำให้หรอ เค้าบอกไม่เกี่ยว เถียงเราคอเปนเอ็น เราไม่ลงไป ประมานวันที่20กว่าๆก้ขึ้นมา เราก้โอนค่ารถให้อีก พอย่าขึ้นมาอาคนเล๊กก้โทมายืมตังเรา4000พันบอก2เดือนจะคืน เราจะไม่ให้ ก้ร้องไห้ พูดต่างๆนานา พอย่าขึ้นมาได้ไม่กี่วัน ก้ต้องลงไปต่างจังหวัดอีก ก้พูดเรื่องเงินอยุ่นั่นแหระ. ด้วยความลำคานเราก็ให้แฟนลงไปทำ จะได้จบๆ พอลงไปทำ แฟนไม่ได้เอาสมุดสีชมพูไป จะให้เราไปส่งสมุดให้ ลูกเรายังไม่ถึงเดือนจะให้เราเอาไปยังไง เราก้บอกให้ไปถามอบต.ก่อน ใช่แค่เอกสารได้ไหม ก้เถียงเราต้องใช้สมุดอย่างเดียว จนเราโทไปถามเอง เค้าก็บอกใช้ได้ พอไปทำอบต.เค้าบอกว่าเค้าให้เฉพาะจนที่เงินเดือนไม่ถึง3000 คราวนี้ย่าคุย เค้านี่เสียงอ่อนมาเลย จากที่เถียงเราคอเปนเอ็น เค้าไปกัน3-4วัน เราอยู่กับลูกสองคน เราแทบไม่ได้กินข้าวเลย ลุงเราอยู่จังหวัดใกล้ๆเค้าก็มาเยี่ยมเรา ซื้อของขนมของกินของใช้มาเต็มหมดเลย ให้ขวัญหลานอีก1000นึง ผิดกับญาติแฟน มีแต่เอาจากเรา พอย่ากับแฟนขึ้นมา มาอยู่บนเหงาไม่มีโทรทัศดู เราก็ซื้อให้7000กว่า อยู่ได้ประมานเดือนนึง ก้จะกลับไปบ้านอีก กลับไปอยู่บ้าน ไม่มีตังก็โทมาขอเรา ซื้อเทียนพรรษา1000นึง เราก้ยังไม่โอนให้ ไม่กี่วันก็โทมาอีก ไม่สบายขอตังไปหาหมอ500 (บ้านไม่ค่อยมีตังแต่หาหมอคลีนิค) เราก็โอนไป1500ทีเดียว ไม่ต้องขอบ่อย เราลาคลอดให้จะครบ3เดือน ทีแรกเราก้คุยกันว่าจะผลัดกันเลี้ยง แต่แฟนจะให้ย่ามาช่วยเลี้ยง พอใกล้จะสิ้นเดือน ย่าก็โทมาขอตังเราอีก2000บอกจะซื้อของขึ้นมาแบ่งไว้ค่ารถด้วย เราก้บอกไม่มีหรอก เราก้มาบอกแฟน พอตังออกก็โอนให้เค้า ขึ้นมาอยู่ได้ไม่กี่วันก็จะกลับบ้าน บอกเลี้ยงไม่ไหว เราก้บอกให้อยู่ถึงสิ้นเดือน ก่อน ตังไม่มีซื้อกับข้าวเราก้หายืมคนนั่นทีคนนี้ที เอาทองไปจำ ไม่เคยปล้อยใหัอด ตังเราออก เราก้ไปส่งหมอชิต เราซื้อตั๋วให้ ใหัตังไปอีก2200 คิดซ่ะว่า ค่าเลี้ยงดู พอกลับบ้านไป บอกจะเอาลูกเราไปเลี้ยง เราก้ไม่ยอมหรอก ตอนให้เลี้ยงบอกเอาไม่ไหว พอทีนี้จะเอาไป สิ้นเดือนหน้าแฟนเราจะพาเราย้ายกลับไปอยู่บ้าน เรายังนึกภาพไม่ออกเลย จะอยู่กันยังไง บ้านหลังนึงอยู่กันเกือบ10คนบ้านก็แคป ของก็เต็มบ้านไปหมด ถ้าเวลาไม่มีกินก็คงไม่พ้นเรา เวลาเราไม่มีตัง ยืมใครก็ไม่ได้ หมาสักตัวก้ไม่มอง พอมีตังมีแต่คนเข้าหา ตั้งแต่ตอนนั้นยันตอนนี้ จะ5เดือนแร้ว ตัง4000เรายังไม่ได้เลย ยืมไปนานจนเรายืมไปแร้วด้วยซ้ำ
ชิวิตคู่มันยากนะ แต่ชีวิตครอบครัวมันยากกว่า ทำอะไรก็ต้องนึกถึงลูกไว้ก่อน
กระทู้นี้แค่ระบาย ประเด็นหลักคือทำยังไงไม่ให้เคลียดบ้างค่ะ