สังคมไทยควรจะรับได้ไหมครับกับการที่คนคนหนึงอยากจะย้ายประเทศที่เจริญกว่าไทยเช่นอออสเตรเลีย,ญี่ปุ่น,อเมริกา,สิงคโปร์,นิวซีเเลนด์เเละอังกฤษเป็นต้น เพราะไม่ใช่ทุกคนจะเข้ากับประเทศที่ตัวเองเติบโตมาเเละเกิดมาได้ คนเราเลือกเกิดไม่ได้ บางคนเข้ากับสังคมเเละวัฒนธรรมของต่างประเทศที่เจริญกว่าไทยก็มีเช่น เข้ากับความเป็นระเบียบเรียบร้อยของสังคมญี่ปุ่นได้บ้างอะไรบ้าง บางคนอาจเข้ากับความอลุ่มอะร่วยมากจนเกินไปในสังคมไทยไม่ได้เลยก็มีเช่น มอตอร์ไซค์วิ่งบนทางเท้า,ย้อนสอน,คนเดินเท้านอกทางม้าลาย,กฎหมายที่ไม่เข็มเเข็งไม่เข้มงวดเหมือนในต่างประเทศเป็นต้น

เเละบางคนอาจเข้ากับการให้ความสำคัญของอายุในสังคมไทยไม่ได้บ้างเช่น ต้องเรียกรุ่นพี่ในสถานศึกษาเช่นโรงเรียน,มหาลัยที่เเก่กว่าตัวเองเเค่1-3ปีเองว่าพี่ บ้าง ตัวเองเรียนช้าอายุเท่ากับรุ่นพี่ต้องเรียกรุ่นพี่ที่อายุเท่ากับตัวเองว่าพี่มั่ง ทั่งที่ก็อายุเท่ากัน หรือไม่ก็ซิ่วมา อายุมากกว่าคนในรุ่นในมหาลัยกลับต้องไปเรียกรุ่นพี่ที่อายุน้อยกว่าว่าพี่มั่ง

ก็งงในสังคมเเละวัฒนธรรมไทย ทำไมต้องให้ความสำคัญกับอายุเเละชั้นการศึกษาขนาดนั้น เป็นเพื่อนกับรุ่นพี่ในสถานศึกษาเรียกรุ่นพี่ในสถานศึกษาเช่นในโรงเรียนด้วยชื่อเล่น เรียกคนที่อายุมากกว่าเราเเเค่1-3ปีด้วยชื่อเล่นเหมือนในวัฒนธรรมฝรั่งเขาไม่ได้หรอครับ ผมเลยรู้สึกว่าผมเข้ากับวัฒนธรรมฝรั่งได้ดีกว่าไทย ผมเองก็ไม่นับว่าคนที่อายุมากกว่าผมเเค่1-3ปีเป็นพี่เหมือนกัน ส่วนใหญ่ผมเรียกเพื่อน,คนรู้จักผมที่อายุมากกว่าผมเเค่1-3ปีด้วยชื่อเล่นหมด เพราะถือว่ารุ่นเดียวกับ อายุมากกว่าเเค่1-3 เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ไม่มีปัญหา