ทีจริงผมโง่เฉยๆแต่พอมาตั้งใจเรียนก้พอเข้าใจไอ้เพื่อนหรือครูครับผมไม่ค่อยพูดเพราะไม่มีไรจะพูดผมก็ไม่อยากพูดด้วยพูดไปก็เหมือนมันตลกหามุขตลกดีๆก็ไม่ได้ก็เลยคิดว่าทำไมครูต้องมองผมเป็นเด็กพิเศษด้วยแค่คนไม่พูดเยอะมันจะเป็นไรมากผมก็แค่อายเองไม่ต้องมามองผมแบบนี้ก็ได้ผมอายเพราะผมเคยพูดไปแล้วมันก็บอกผมว่าไปแสดงตลกไปไอ้โง่แล้วใครมันจะเข้าใจละครับเสียงมันตลกหรือผมพูดแล้วมันตลกหรอครับไอ้พวกนี่มันเป็นไรกันครับผมแค่อายทีไม่กล้าแสดงออกเพราะผม
กลัวที่จะทำอะไรผิดพลาดหรือพูดอะไรไม่ดีออกไปหรือแสดงออกในทางไม่ดี
ทุกคนครับทำไมทุกคนต้องมองว่าผมเป็นเด็กพิเศษ
กลัวที่จะทำอะไรผิดพลาดหรือพูดอะไรไม่ดีออกไปหรือแสดงออกในทางไม่ดี