เราได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่านทินเดอร์ค่ะ คุยกันมาเดือนกว่าแล้ว เค้าชอบดื่มและเวลาดื่มจะไหลตลอดคือข้ามวัน เค้ารู้ว่ามันคือข้อเสียและมันคือสิ่งที่เราก็ไม่โอเค แต่เราบอกเค้าเองนะคะว่าให้ใช้ชีวิตในแบบที่เค้าเป็นเพราะเราจะได้รู้ว่าเค้าเป็นแบบไหนและเรารับได้แค่ไหน ซึ่งเราก็ไม่โอเคเท่าไหร่ที่เค้าดื่มบ่อยๆ เพราะเค้าหายไปเลย เค้าบอกให้เราโทรตามได้แต่เราไม่เคยโทรตามเลยเพราะเราคิดว่าทุกคนมีชีวิตเป็นของตัวเองไม่อยากบังคับใคร เค้าบอกจะปรับตัวซึ่งเราให้โอกาสเค้าอีก2เดือนถ้ายังเป็นแบบนี้ คือดื่มแล้วไหลเป็นวันเป็นคืนจะต่างคนต่างไป ซึ่งเราไม่มั่นใจว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้มันจริงจังหรือเปล่า ตัวเค้าเองบอกเสมอว่าเค้าจริงจังและมั่นใจว่าเค้าชอบเราจริงๆ แต่ตัวเราไม่มั่นใจเลยค่ะ เรา2คนค่อนข้างต่างกัน เค้าเป็นผู้ชายที่น่ารักส่วนเราไม่ได้น่ารักขนาดนั้น เลยมักคิดตลอดว่า คนแบบเค้าจะมาชอบคนแบบเราได้จริงหรอ และถ้าคบหาเป็นแฟนจริงๆ มันจะดีจริงหรือเปล่าเพราะระยะทางก็ไกลกันพอสมควร เราเจอกัน2ครั้งแล้ว  เค้ามองเราด้วยสายตาของความรักจนเราคิดว่ามันใช่รักจริงๆหรือเปล่า เวลาเราอยู่ด้วยกันมันดีมากๆเลย แต่เรากลัวค่ะ กลัวว่าถ้ารักแล้ว เราต้องทุกข์ใจ เราโสดมานานแล้วเกือบ2ปี ส่วนเค้าเพิ่งโสดไม่นาน เราเลยกังวลค่ะกลัวรักแล้วเป็นทุกข์ใจมาก เพราะเวลารักใครเราทุ่มเทมาก เราควรหักห้ามใจแล้วรออีก2เดือนตามที่ตกลงกันไว้ดีไหมแล้วค่อยบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้หรือรู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลองดี ความลังเลมันทำให้เราคิดไม่ตกค่ะกับความสัมพันธ์ในครั้งนี้ ว่าเราจะสามารถเชื่อมั่นในคำพูดของเค้าได้ไหม เราชอบเค้าค่ะแต่ก็กลัวความรู้สึกเลยชอบขึ้นมาปกป้องให้เราออกไป แต่อีกใจก็อยากอยู่รู้สึกว่าตัวเราไม่มั่นคงเลยในความรู้สึกนี้เลย เลยอยากฟังมุมมองของคนอื่นเพื่อเราจะได้เอามาพิจารณาตัวเองดู เค้าอายุน้อยกว่าเรา2ปี และเค้าไม่เคยคุยกับคนอายุมากกว่า ส่วนเรามีแฟนอายุน้อยกว่าตลอด  เลยค่อนข้างเข้าใจเค้าเวลาพูดคุยเรื่องราวต่างๆในชีวิตที่เค้าพบเจอ เราเลยเผลอคิดตลอดว่าที่เค้าชอบเราเพราะเค้าไม่เคยเจอคนแบบเรามากกว่า