ทุกวันนี้เราแบกค่าใช้จ่ายแทนร้านเยอะมาก (ร้านในทีนี่หมายถึงร้านแฟนไชต์) จิปาถะ ค่าขนส่ง, ค่าวัตถุดิบ, ต่างๆ นาๆ บางครั้งน้ำจิ้มหมดร้านค้าต้องการด่วนเราก็ต้องไปส่งให้ถึงที่จะจอดสั่ง 3 4 ร้อย หรือพัน ก็ตาม เพราะคนที่มาลงทุนต่างก็ไม่เข้าใจในส่วนนี้ มีแต่จะอยากได้กับได้ อะไรที่เรายอมร้านค้าเรายอมหมดเพราะอยากให้เขาอยู่ได้ เอาเป็นว่าเรื่องประมาณนี้ทุกคน
***ไม่นานมานี้เราตัดสิ้นใจบอกร้านค้าของเราทุกสาขาไป เพราะเราเห็นยอดหรือค่าใช้จ่ายเขาเราก็สงสาร เลยบอกไปว่า อยากเอาสูตรน้ำจิ้มไปทำเองมั้ย ไม่ต้องซื้อผ่านทางเรา (เข้าใจใช่มั้ยทุกคนว่าผ่านเรา เราทำให้สดๆ แต่เราบวกแค่ 10 20 ไม่ได้มากมาย แต่ขอให้มียอดสั่ง) บางครั้งก็ไปส่งให้ถึงที่ด้วยซ้ำ
***ทุกร้านจะเห็นพ้องกันหมด คือใจเขาใจเรา แต่จะมีอยู่ร้านนึงที่จากที่เราเห็นอกเห็นใจช่วยเหลือ วิ่งเต้นอยากได้นั่นนี่ แนะนำจากขายไม่เป็นจนตอนนี้ทำอะไรเดินหน้าไปได้ เขาเจอเหตุการณ์นี้ไปเขามีท่าทีที่ผิดปกติ พูดกะแนะ กะแหน เรารู้สึกแบบนั้น
คือมันไม่ใช่การทอดทอ้งร้านค้านะทุกคน เราแค่อยากให้เขาได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ***ถ้าไม่เอาก็แค่ไม่เอา เราก็ส่งและทำเหมือนเดิมปกติ มันไม่ได้ยากเลย และเข้าใจอะไรไม่ต้องซับซ้อน
***หรือเขาคิดว่าเงินที่เขาลงทุนไปจะมาทำแบบนี้ได้ยังไง แบบนี้หรอ (คือเงินที่ทางร้านมาซื้อ เป็นเงินที่ซื้อของเข้าร้านของร้านค้าเองทั้งนั้น ได้น้อยมากๆ เงินค่าน้ำมันวิ่งนู้นนี่นั่นหมด เราอาศัยขายน้ำจิ้ม ราคาแฟนไซต์นะปัจจุบันที่ขาย 3-8 หมื่นกว่าบาทแล้วแต่เพคเกจ แต่ละแพคเกจก็จะได้ของต่างกันทั่วไป
ไหนจะค่าน้ำมัน ค่าซุ้ม ค่าตู้ ค่าหม้อจิปาถะ ค่านุ้นนี่นั่น มันต้องใช้เงินในการซื้อเพื่อเปิดร้านทั้งนั้น น้ำมันที่วิ่งเต้นหาของให้ร้านแทบจ่ายเอง (ก่อนจะซื้ออะไรก็แล้วแต่จะมากจะน้อยทำไมไม่ศึกษาก่อนว่าความเสี่ยงคืออะไร) ยิ่งของอยู่ของกินด้วย ทั้งหมดนี้คือเราขายขาดด้วย ไม่มีการเก็บนุ้นนี่นั่น วัดใจ เชื่อใจว่าคุณจะไม่ทำให้แบนล์เราเสีย
เหตุการณ์นี้เรารู้เลยว่าอยากได้มันได้ แต่คำว่าได้เท่าไหร่ถึงมากพอ เราลงแรงเต็มที่แค่อะไรไปสกิดหน่อย เราเหมือนประมาณว่าโกง
***นั่นแหละทุกคน เราอาจจะเรียบเรียงไม่ค่อยเข้าใจนะ แต่ว่าเรื่องราวก้จะประมาณนี้
เราไม่ได้มีการตอบโตหรืออะไร เราก็จะทำต่อไปตราบที่ร้านค้าไหว เราก้ไหว อะไรที่เราให้ได้เราก็ให้เหมือนเดิม
เราทำธุรกิจชาบู เล็กๆ ไม่ใหญ่มาก เราทำแบบนี้ผิดมั้ย!!!
***ไม่นานมานี้เราตัดสิ้นใจบอกร้านค้าของเราทุกสาขาไป เพราะเราเห็นยอดหรือค่าใช้จ่ายเขาเราก็สงสาร เลยบอกไปว่า อยากเอาสูตรน้ำจิ้มไปทำเองมั้ย ไม่ต้องซื้อผ่านทางเรา (เข้าใจใช่มั้ยทุกคนว่าผ่านเรา เราทำให้สดๆ แต่เราบวกแค่ 10 20 ไม่ได้มากมาย แต่ขอให้มียอดสั่ง) บางครั้งก็ไปส่งให้ถึงที่ด้วยซ้ำ
***ทุกร้านจะเห็นพ้องกันหมด คือใจเขาใจเรา แต่จะมีอยู่ร้านนึงที่จากที่เราเห็นอกเห็นใจช่วยเหลือ วิ่งเต้นอยากได้นั่นนี่ แนะนำจากขายไม่เป็นจนตอนนี้ทำอะไรเดินหน้าไปได้ เขาเจอเหตุการณ์นี้ไปเขามีท่าทีที่ผิดปกติ พูดกะแนะ กะแหน เรารู้สึกแบบนั้น
คือมันไม่ใช่การทอดทอ้งร้านค้านะทุกคน เราแค่อยากให้เขาได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ***ถ้าไม่เอาก็แค่ไม่เอา เราก็ส่งและทำเหมือนเดิมปกติ มันไม่ได้ยากเลย และเข้าใจอะไรไม่ต้องซับซ้อน
***หรือเขาคิดว่าเงินที่เขาลงทุนไปจะมาทำแบบนี้ได้ยังไง แบบนี้หรอ (คือเงินที่ทางร้านมาซื้อ เป็นเงินที่ซื้อของเข้าร้านของร้านค้าเองทั้งนั้น ได้น้อยมากๆ เงินค่าน้ำมันวิ่งนู้นนี่นั่นหมด เราอาศัยขายน้ำจิ้ม ราคาแฟนไซต์นะปัจจุบันที่ขาย 3-8 หมื่นกว่าบาทแล้วแต่เพคเกจ แต่ละแพคเกจก็จะได้ของต่างกันทั่วไป
ไหนจะค่าน้ำมัน ค่าซุ้ม ค่าตู้ ค่าหม้อจิปาถะ ค่านุ้นนี่นั่น มันต้องใช้เงินในการซื้อเพื่อเปิดร้านทั้งนั้น น้ำมันที่วิ่งเต้นหาของให้ร้านแทบจ่ายเอง (ก่อนจะซื้ออะไรก็แล้วแต่จะมากจะน้อยทำไมไม่ศึกษาก่อนว่าความเสี่ยงคืออะไร) ยิ่งของอยู่ของกินด้วย ทั้งหมดนี้คือเราขายขาดด้วย ไม่มีการเก็บนุ้นนี่นั่น วัดใจ เชื่อใจว่าคุณจะไม่ทำให้แบนล์เราเสีย
เหตุการณ์นี้เรารู้เลยว่าอยากได้มันได้ แต่คำว่าได้เท่าไหร่ถึงมากพอ เราลงแรงเต็มที่แค่อะไรไปสกิดหน่อย เราเหมือนประมาณว่าโกง
***นั่นแหละทุกคน เราอาจจะเรียบเรียงไม่ค่อยเข้าใจนะ แต่ว่าเรื่องราวก้จะประมาณนี้
เราไม่ได้มีการตอบโตหรืออะไร เราก็จะทำต่อไปตราบที่ร้านค้าไหว เราก้ไหว อะไรที่เราให้ได้เราก็ให้เหมือนเดิม