เริ่มตั้งแต่การจองทัวร์ละ วู่วามมากไม่ได้วางแผนไว้เลย

หลานมาชวนบอกจะไปดูหิมะคนเดียว 
เราก็เป็นห่วงเลยบอกงั้นไปด้วย 
ได้โปรไฟใหม้มาด้วย งบเท่านี้พอแหล่ะไปจีนไม่ค่อยได้ซื้ออะไรเท่าไรเพราะของแพง

วันแรกเลย ไฟล์ทดีเลย์ 1 ชม ใหนๆก็พร้อมนอนกันละไม่เป็นไร ลงเครื่องก็เข้า รร นอน 
วันถัดมาก็เที่ยวในเมืองหน่อย นั่งรถไฟความเร็วสูงไปเมือง Songphan พอลงรถ หิมะตก !!! พี่ที่ไปด้วยกันดีใจใหญ่เลย

เราก็น่ะ หนาวรีบวิ่งขึ้นรถจะได้ไปนอน รร ไวๆ แต่ .......ขึ้นรถไปแป๊ปเดียวออกจากสถานีรถไฟได้แป๊ปเดียว รถหยุดหยุดแบบนิ่ง
แล้วหน้าหนาวคือมืดไวด้วย 17.30 คือมืดละ
จาก 15 นาทีเป็น 30 นาที จากกระดื๊บๆ เป็นนิ่งสนิท จาก 1 ชม.หาเหตุกันว่าเพราะอะไรถึงนิ่ง ก็กลายเป็น 2 ชม .เอาล่ะ
ถึงจุดนี้ไม่ไหวแล้ว ปวดฉี่มาก มืดแล้วด้วย รถหยุดยาวๆ มีเพื่อนร่วมถนนประมาณ 10กิโลเมตร เอาล่ะลงมันข้างรถเลย
หิมะก็ตกหนาวก็หนาว หิวก็หิว ง่วง เหนื่อย ทุกอย่างเลยล่ะ 

เพลานั้นฉี่มันข้างรถเลย มีเพื่อนเยอะ รถคันถัดไปก็เอาบ้างทยอยลงมาละ
จากนั้นอีกราวๆ 2 ชม รถถึงได้เคลื่อนตัว เพราะถนนแคบช่องเขาหิมะลง
ทางการให้หยุดรถทั้งหมดเพราะกลัวเรื่องอันตราย 
รถต้องเอาโซ่มาพันล้อเพื่อให้ขับได้ไม่งั้นจะลื่นวิ่งไม่ได้
ชีวิตไม่เคยประสบพบเจอการติดอยู่ในรถนานขนาดนี้มาก่อน 
ติดไม่ว่าหนาวมากกกกนี่สิ อากาศก็ติดลบ รถจอดนานก็สตาร์ทตลอดไม่ได้เดี๊ยวแบตหมดต้องคอยดับเครื่องปิดไฟ มีช่วงจังหวะที่มืดสนิท คือน่ากลัวมากกกก
ผ่านไปถึง รร ราวๆ 00.30 น ของอีกวัน ยังดีที่ไกด์ท้องถิ่นเค้าโทรบอกให้ทางรร ทำอาหารไว้รอ ก็กินมันดึกๆนั่นแหล่ะค่ะ 
ใหนๆก็รอดละกินกันตายไว้ก่อน 



ใส้กรอก 10หยวนก็อร่อยดี 

เช้าอีกวันขึ้นจิ่วไจ้โกว ความสวย ความเย็นทำให้ลืมความลำบากไปคิดว่าเอาละวันนี้เราคงได้นอนไวแหล่ะ
 สรุปลงจากจิ่วไจ้โกวขึ้นรถเอาอีกละ หิมะตก  รอบนี้เหมือนรู้ เราก็แวะซุปเปอร์มาเก็ตซื้อขนม น้ำ ไว้กินก่อน 
ได้แวะปั้มปล่อยน้ำ+หาของกิน 

สรุป รถติดอีกเหมือนเดิมมมมมมมมมมมม เมื่อวานเจอแล้ว วันนี้เจออีกจ้า 

ยาวๆ จัดไป ไม่รู้จะเครียดทำไม ก็นั่งๆนอนๆ กันเหมือนเดิม ถึง รร เกือบตี1เหมือนเดิม ดีว่า รร เองก็ไฟดับเพิ่งจะไฟมาก็เลยทำอาหารร้อนๆให้กินได้เลย

 
เช้ามาหิมะหนาเป็นฟุต ฉ่ำไปเลย -15-17องศา คือเตรียมตัวกันมาแค่หิมะผิวๆ สัก -3-4 ก็น่าจะสวยๆละ ที่ใหนได้ ห่อแหนมใบตองกันไปเลยจ้าเสื้อ 5 ชั้น กางเกงก็3 ชั้น ถุงน่อง ลองจอน กางเกงกันหนาว ถุงเท้า3ชั้นพร้อมถุงฮีทแพค มีอะไรใส่ให้หมด !!!  ตอนใส่ไม่มีปัญหา ตอนเข้าห้องน้ำสิเวลาดึงกลับถึงขั้นมือแหกกันไปเลย 

วันนี้ขึ้นมา หวงหลง เดือน พย ที่คิดว่ายังไม่หนาวสุดแต่จริงๆหนาวมากกก 
ลมมาทีหน้าชากันไป  เดินขึ้นไปดูด้านบน ต้องค่อยๆเดิน 

อาการ AMS เราไม่มี เราไม่เป็น ออกซิเจนไมได้ใช้(ประหยัดไปอีก)แต่แบกติดไปเผื่อไม่ไหว เดินจนสุด 
ด้วยความที่ใส่แว่นตาปรับแสง เราไม่รู้เลยว่าแสงแดดแรงจัดขนาดใหน แว่นเราดำปี๋ จนถอดแว่นออกพูดได้คำเดียว โห มันขาวโพลนขนาดนี้เลยเหรอ หลานถึงกับบอกว่าสู้แสงไม่ไหวตาจะบอด ก็หน้าแตกเลยเพราะอากาศเย็น+แดด 
จะบอกว่าใครจะไปทากันแดดกันดีๆนะคะ + แว่นกันแดดด้วย UV แรงมากกกก 

ตอนเดินไม่หนาวมาก มาหนาวตอนขาลงที่มากระเช้าและรถลงด้านล่าง 
สรุปหมดวันด้วยความหนาวเย็น 
วันนี้รอดไม่ติดละ เข้าเมือง หมดความตกระกำลำบาก 

แวะห้องน้ำได้เนื้อจามรีแดดเดียวมาลอง อร่อย 
มีเจ้าถิ่นนั่งเฝ้าเตามันปิ้งอยู่ หน้าตาเอาเรื่องมาก

ไปละหวงหลง หนาวมาก
 
เช้าอีกวันไปดูหมีแพนด้า ด้วยความที่กรุ๊ปที่ไป สว เยอะเลยไปสาย หมีหลับเกือบหมดละ

ที่เหลือก็เที่ยวในเมืองละค่ะ ไหว้พระขอ(ผัว) พร เดินตลาดช็อปปิ้งห้างหรู(ที่เอาไว้ฉี่) 

จบการรีวิวการประสบภัยหนาวไว้เพียงเท่านี้ 
จากใจแนะนำว่า ไปกับทัวร์ดีตรงมีรถ มี รร มีคนดูแล 
ไปเองอาจจะเหนื่อยหน่อยถ้าเจอเหตุการณ์แบบเราอาจจะถึงขั้นลำบากเลยนะคะ 
ไว้เก็บเงินหยอดปุกถ้ามีโอกาสไว้ไปใหม่ค่ะ 
นั่งเครื่อง3ชม ได้เจอหิมะเย็นฉ่ำค่ะ