เป็นกระทู้คำถาม และชวนคุยกันนะครับ 
จะขอคุยเรื่อง "อิทธิปาฏิหาริย์" ตามพระสูตรเรื่อง "เกวัฏฏสูตร"
ใน พระไตรปิฎกเล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑ ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค
ref. https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=7317&Z=7898

เฉพาะท่อนที่เกี่ยวข้องกับ "อิทธิปาฏิหาริย์" บอกไว้ว่า
...ฯลฯ
ก็อิทธิปาฏิหาริย์เป็นไฉน? ดูกรเกวัฏฏ์ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมแสดงฤทธิ์ได้หลายอย่าง คือ
1) คนเดียวเป็นหลายคนก็ได้
2) หลายคนเป็นคนเดียวก็ได้
3) ทำให้ปรากฏก็ได้
4) ทำให้หายไปก็ได้
5) ทะลุฝา กำแพง ภูเขาไปได้ไม่ติดขัดเหมือนไปในที่ว่างก็ได้ 
6) ผุดขึ้นดำลงแม้ในแผ่นดินเหมือนในน้ำก็ได้
7) เดินบนน้ำไม่แตกเหมือนเดินบนแผ่นดินก็ได้ 
8) เหาะไปในอากาศเหมือนนกก็ได้
9) ลูบคลำพระจันทร์พระอาทิตย์ซึ่งมีฤทธิ์มีอานุภาพมากด้วยฝ่ามือก็ได้ 
10) ใช้อำนาจด้วยกายไปตลอดพรหมโลกก็ได้ 
...ฯลฯ...

อันนี้ อยากรู้ว่า คนเราจะทำแบบนี้ได้จริงเหรอครับ? แล้วทำยังไง? ไม่อยากแท็กห้องวิทยาศาสตร์ เพราะเรื่องพุทธศาสนา พอเอาวิทยาศาสตร์เข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว จะชอบตีกัน บลัฟกัน ปนเปไปหมด

แต่ความสงสัยคือ สมมติคนคนนึง เค้าทำอิทธิปาฏิหาริย์ได้จริงๆ (ของจริงเลยนะ) เค้าทำยังไง แล้วแสดงให้เราเห็นได้ยังไง ใช้หลักวิทยาศาสตร์อธิบายปรากฎการณ์ หรือการกระทำนั้นๆ ได้อย่างไร

คนเราคนนึง จะกลายเป็นหลายคนได้ยังไง, แล้วจะเดินทะลุกำแพง ดำดินได้ยังไง เหาะเหินเดินอากาศได้ยังไง แล้วที่ว่า เอามือไปลูบคลำดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ ทำแบบไหน ทำได้จริงเหรอ? ไม่ร้อนเหรอ? ดวงอาทิตย์ใหญ่กว่าโลกเราตั้งเยอะ แล้วตัวคนเรา ก็กระจิ๊ดริดมาก ถ้าเทียบขนาดกัน, แล้วที่ว่าใช้อำนาจด้วยกายไปตลอดพรหมโลก อันนี้หมายถึงอะไร หายตัวจากโลก ไปโผล่ที่พรหมโลกเหรอ? แล้วพรหมโลกเป็นยังไง อยู่ตรงไหนในจักรวาล มันคือ ดาวดวงไหนสักดวงรึป่าว หรืออยู่ตรงไหน

อยากรู้จริงๆนะครับ ไม่ได้กวนศรัทธาใดๆ