"ชีวิตช่างลำบาก"
คนเราลึกสถานที่เกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้
ข้อผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง ไปสมสิบว่าเป็นแรงงานต่างด้าวสัญชาติพม่า ตอนนี้ลำบากมาก เพื่อที่จะต่อวีซ่าพาสปอร์ตเล่ม ci กุมภาพันธ์ที่จะถึงนี้
ที่แท้จริงเกิดมาจากประเทศจีนตอนใต้ โดยสถานการณ์ทางบ้านเมือง และเรื่องการทำมาหากิน พ่อก็เลย อพยพเข้ามาอยู่พม่าประมาณ 4-5 ปี เมื่อมาอยู่ประเทศพม่าไม่มีเอกสารหลักฐานว่าเป็นคนพม่าก็อยู่กินลำบาก และอีกเรื่องหนึ่ง ชนกลุ่มน้อยในประเทศพม่าเขาก็เกณฑ์ทหาร เด็กอายุ 12 ปีขึ้นไปต้องไปเป็นทหารในเวลานั้น ตัวผมเองก็อายุ 14 ย่าง 15พ่อก็เลยผลักดันให้มาอยู่ในประเทศไทย ไปอยู่ในประเทศไทยก็เร่ร่อนไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง ส่วนใหญ่จะไปเลี้ยงไก่และไปอยู่ในฟาร์มหมูแถวๆจังหวัดชลบุรี เมื่อปี 42 ตอนนั้นอายุ 18-19 จังหวัดชายแดนแม่ฮ่องสอนหรือเชียงใหม่หรือจังหวัดตากหรือกาญจนบุรีเขาสำรวจ เคอรี่จะทำบัตรผู้ที่ไม่มีสถานะทางทะเบียนหรือบัตรคนไม่มีสัญชาติไทย
ในเวลานั้นเราไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง จะไปลงทะเบียนสู้ค่าน้ำชาและค่าลายเซ็นไม่ไหว
ก็เลยปล่อยตกไป ปี 45 ค่าน้ำชาและค่าลายเซ็นอัพขึ้นเป็น 2 เท่าก็ไม่มีเงินให้เขาก็เลยตกสำรวจ
ปี 47 และปี 53 ค่าลายเซ็นและค่าน้ำชาอัพขึ้นเป็น 50,000 กว่า สู้ค่าน้ำชาและค่าลายเซ็นไม่ได้ก็เลยเป็นคนเถื่อนต่อไป อยู่แบบเป็นคนเถื่อนผิดกฎหมายจนถึงปี 57 สมหมายลุงตู่รัฐประหาร ก็เลยไปสมสิบเป็นแรงงานต่างด้าว คิดว่าจะไม่มีปัญหา ต่อไปอนุญาตทำงานและบัตรชมพูไปเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลาต้องไปพิสูจน์เอกลักษณ์บุคคล เพื่อที่จะรับหนังสือเดินทางที่เรียกว่าพาสปอร์ตเล่ม ci เมื่อเจ้าหน้าที่ฝั่งพม่าถามมีบัตรพม่าไหมเราก็ตอบว่าไม่มี มีทะเบียนบ้านไหมเราก็ตอบว่าไม่มี เจ้าหน้าที่ฝั่งประเทศพม่าถามว่าเป็นคนเมืองไหน เราตอบได้เมืองที่เราเคยอยู่เขาก็เลยออกหนังสือเดินทางให้ คิดว่าจะไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้มีปัญหาแล้ว การที่จะต่อใบอนุญาตทำงานหรือ ขอวีซ่าขอพาสปอร์ตเล่มใหม่ ต้องมีทะเบียนบ้านพม่าและบัตรประจำตัวประชาชนฝั่งพม่าเท่านั้น เราไม่มีอะไรให้เลย สิ้นเดือนกุมภาพันธ์เราก็ต้องเป็นคนเถื่อน หรือคนผิดกฎหมายอีกแล้วเหรอ จะอยู่รอดปลอดภัยไหม ชีวิตเรา เลือกเดินทางไหน ต้องยอมรับผลที่จะตามมานั้นให้ได้ ภาวนาขอให้หน่อยงานฝั่งประเทศไทย ฝ่ายความมั่นคงกระทรวงมหาดไทย เข้ามาแก้ไขบุคคลประเภทแบบนี้ด้วยเถิด ไม่จำเป็นต้องได้สัญชาติไทย ขอแค่มีเอกสารยืนยันตัวตนว่าเราไม่ใช่คนเถื่อน
อยากอยู่แบบถูกต้องตามกฎหมาย จะกลับไปประเทศพม่า ก็ไม่มีใครรู้จักแล้ว จริงๆแล้วอยากจะมีสัญชาติจะได้มีหนังสือเดินทางไปประเทศที่ 3
เหนื่อยใจท้อใจ อายุย่างเข้าเลข 4 กลับมาเจอปัญหาจะกลายเป็นคนเถื่อน จะกลายเป็นคนผิดกฎหมาย
เหนื่อยและท้อใจ แต่จะสู้จนลมหายใจสุดท้าย
ฉันจะต้องกลับไปเป็นคนเถื่อนอีกแล้วเหรอ
คนเราลึกสถานที่เกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้
ข้อผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง ไปสมสิบว่าเป็นแรงงานต่างด้าวสัญชาติพม่า ตอนนี้ลำบากมาก เพื่อที่จะต่อวีซ่าพาสปอร์ตเล่ม ci กุมภาพันธ์ที่จะถึงนี้
ที่แท้จริงเกิดมาจากประเทศจีนตอนใต้ โดยสถานการณ์ทางบ้านเมือง และเรื่องการทำมาหากิน พ่อก็เลย อพยพเข้ามาอยู่พม่าประมาณ 4-5 ปี เมื่อมาอยู่ประเทศพม่าไม่มีเอกสารหลักฐานว่าเป็นคนพม่าก็อยู่กินลำบาก และอีกเรื่องหนึ่ง ชนกลุ่มน้อยในประเทศพม่าเขาก็เกณฑ์ทหาร เด็กอายุ 12 ปีขึ้นไปต้องไปเป็นทหารในเวลานั้น ตัวผมเองก็อายุ 14 ย่าง 15พ่อก็เลยผลักดันให้มาอยู่ในประเทศไทย ไปอยู่ในประเทศไทยก็เร่ร่อนไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง ส่วนใหญ่จะไปเลี้ยงไก่และไปอยู่ในฟาร์มหมูแถวๆจังหวัดชลบุรี เมื่อปี 42 ตอนนั้นอายุ 18-19 จังหวัดชายแดนแม่ฮ่องสอนหรือเชียงใหม่หรือจังหวัดตากหรือกาญจนบุรีเขาสำรวจ เคอรี่จะทำบัตรผู้ที่ไม่มีสถานะทางทะเบียนหรือบัตรคนไม่มีสัญชาติไทย
ในเวลานั้นเราไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง จะไปลงทะเบียนสู้ค่าน้ำชาและค่าลายเซ็นไม่ไหว
ก็เลยปล่อยตกไป ปี 45 ค่าน้ำชาและค่าลายเซ็นอัพขึ้นเป็น 2 เท่าก็ไม่มีเงินให้เขาก็เลยตกสำรวจ
ปี 47 และปี 53 ค่าลายเซ็นและค่าน้ำชาอัพขึ้นเป็น 50,000 กว่า สู้ค่าน้ำชาและค่าลายเซ็นไม่ได้ก็เลยเป็นคนเถื่อนต่อไป อยู่แบบเป็นคนเถื่อนผิดกฎหมายจนถึงปี 57 สมหมายลุงตู่รัฐประหาร ก็เลยไปสมสิบเป็นแรงงานต่างด้าว คิดว่าจะไม่มีปัญหา ต่อไปอนุญาตทำงานและบัตรชมพูไปเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลาต้องไปพิสูจน์เอกลักษณ์บุคคล เพื่อที่จะรับหนังสือเดินทางที่เรียกว่าพาสปอร์ตเล่ม ci เมื่อเจ้าหน้าที่ฝั่งพม่าถามมีบัตรพม่าไหมเราก็ตอบว่าไม่มี มีทะเบียนบ้านไหมเราก็ตอบว่าไม่มี เจ้าหน้าที่ฝั่งประเทศพม่าถามว่าเป็นคนเมืองไหน เราตอบได้เมืองที่เราเคยอยู่เขาก็เลยออกหนังสือเดินทางให้ คิดว่าจะไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้มีปัญหาแล้ว การที่จะต่อใบอนุญาตทำงานหรือ ขอวีซ่าขอพาสปอร์ตเล่มใหม่ ต้องมีทะเบียนบ้านพม่าและบัตรประจำตัวประชาชนฝั่งพม่าเท่านั้น เราไม่มีอะไรให้เลย สิ้นเดือนกุมภาพันธ์เราก็ต้องเป็นคนเถื่อน หรือคนผิดกฎหมายอีกแล้วเหรอ จะอยู่รอดปลอดภัยไหม ชีวิตเรา เลือกเดินทางไหน ต้องยอมรับผลที่จะตามมานั้นให้ได้ ภาวนาขอให้หน่อยงานฝั่งประเทศไทย ฝ่ายความมั่นคงกระทรวงมหาดไทย เข้ามาแก้ไขบุคคลประเภทแบบนี้ด้วยเถิด ไม่จำเป็นต้องได้สัญชาติไทย ขอแค่มีเอกสารยืนยันตัวตนว่าเราไม่ใช่คนเถื่อน
อยากอยู่แบบถูกต้องตามกฎหมาย จะกลับไปประเทศพม่า ก็ไม่มีใครรู้จักแล้ว จริงๆแล้วอยากจะมีสัญชาติจะได้มีหนังสือเดินทางไปประเทศที่ 3
เหนื่อยใจท้อใจ อายุย่างเข้าเลข 4 กลับมาเจอปัญหาจะกลายเป็นคนเถื่อน จะกลายเป็นคนผิดกฎหมาย
เหนื่อยและท้อใจ แต่จะสู้จนลมหายใจสุดท้าย