สาเหตุเพราะอารมณ์เย็นขึ้น และเวลาผ่านไปห่างจากเวลาเกิดเรื่องพอสมควร
คือไม่ได้ลืมเรื่องที่จะพูดหรอก แต่ลืมเนื้อหาบางส่วน แต่ถ้าอารมณ์ Inner ตอนไม่พอใจร่วม มันจะพูดได้ครบถ้วนกว่า
พอใจเย็นมันจะเป็นการคุยด้วยเหตุผลมากขึ้น อะไรยอมได้ยอม อะไรปล่อยวางได้ปล่อยวาง พูดแค่สิ่งที่จำเป็นเท่านั้นด้วยเหตุผล
-------------------------------------------------------
ข้อเสียคือ มันจะเรียกร้องได้น้อยกว่าตอนโมโหตอนมีอารมณ์ สิ่งที่ต้องเรียกร้องตอนโมโห พออารมณ์เย็นกลับปล่อยวาง ช่างมันเถอะ
ผมเลยคิดว่านี่คือข้อเสียของการปล่อยให้อารมณ์เย็นแล้วค่อยมาคุย คือ ประสิทธิภาพในการเรียกร้องของเราจะน้อยลง เพราะอารมณ์เย็นแล้ว
พอผมกลับมาคิดอย่างรอบคอบ = เรียกร้องตอนเกิดเรื่องใหม่ๆ เราจะเรียกได้มากกว่าปล่อยให้อารมณ์เย็นแล้วมาคุย ถึงตอนนั้นความช่างมันจะเกิดเยอะขึ้นจนลืมที่จะเรียกร้อง
เหลือแค่คุยที่สำคัญก็พอ
ข้อเสียของการที่แยกย้าย ปล่อยให้อารมณ์เย็นแล้วมาคุย คือมักจะลืมเนื้อหาพูดได้ไม่ครบถ้วน100%
คือไม่ได้ลืมเรื่องที่จะพูดหรอก แต่ลืมเนื้อหาบางส่วน แต่ถ้าอารมณ์ Inner ตอนไม่พอใจร่วม มันจะพูดได้ครบถ้วนกว่า
พอใจเย็นมันจะเป็นการคุยด้วยเหตุผลมากขึ้น อะไรยอมได้ยอม อะไรปล่อยวางได้ปล่อยวาง พูดแค่สิ่งที่จำเป็นเท่านั้นด้วยเหตุผล
-------------------------------------------------------
ข้อเสียคือ มันจะเรียกร้องได้น้อยกว่าตอนโมโหตอนมีอารมณ์ สิ่งที่ต้องเรียกร้องตอนโมโห พออารมณ์เย็นกลับปล่อยวาง ช่างมันเถอะ
ผมเลยคิดว่านี่คือข้อเสียของการปล่อยให้อารมณ์เย็นแล้วค่อยมาคุย คือ ประสิทธิภาพในการเรียกร้องของเราจะน้อยลง เพราะอารมณ์เย็นแล้ว
พอผมกลับมาคิดอย่างรอบคอบ = เรียกร้องตอนเกิดเรื่องใหม่ๆ เราจะเรียกได้มากกว่าปล่อยให้อารมณ์เย็นแล้วมาคุย ถึงตอนนั้นความช่างมันจะเกิดเยอะขึ้นจนลืมที่จะเรียกร้อง
เหลือแค่คุยที่สำคัญก็พอ