เรื่องของความหิว กับการเดินออกกำลังกาย

กระทู้สนทนา

ภาพถ่ายจากกล้องโทรศัพท์ ภาพถ่ายทิวทัศน์ อาหาร สุขภาพกายผู้สูงอายุ

(ขอแท็กสุขภาพผู้สูงอายุด้วยนะคะ)
เมื่อวานเย็นเห็นแดดร่ม ลมตกประมาณสี่โมง เลยเออไปเดิดเกาะลอยดีกว่า แล้วกลับมาค่อยกินมื้อเย็นหกโมง เพราะช่วงนี้มืดเร็ว ถ้ากืนข้าวอิ่ม แล้วออกไปเดินก็กว่าจะไปถึงเกาะลอย พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ขากลับก็น่าจะมืดไป

คิดไปคิดมา เตรียมตัวอีก ลีลาอีกเลย เริ่มออกเดินก็อีกไม่กี่นาทีจะห้าโมงล่ะ ไปถึงพระอาทิตย์ยังไม่ตก สีแดงสวย (ทำไมรูปสีมันไม่เหมือนที่เราเห็นล่ะ กับมือถือยังออกสีแดง พอย้ายมาลงในนี้สีออกเหลืองอีก เพี้ยนหลงรัก

)

เดินข้ามสะพานม่วง ตอนแรกว่าจะเดินกลับฝั่งถนน ของยังมีขายอยู่ทั้งถนน(จากงานลอยกระทง ยังไม่เก็บร้าน)
(รูปเพี้ยนๆนิดนึงนะคะ พอดีมีคนเดินอยู่ข้างหน้าแล้วลองลบดู เส้นสะพานแหว่ง และเบี้ยวเลย เพี้ยนมองบน

)

ฝั่งถนน

พอเดินไปถึง ก็มี รถไฟ เครื่องบินหมุน ของเด็กเล็กเล่น (ไม่มีรูป) มีทุเรียนขายแกะแล้ว เขียนไว้ 60 บาท เดินออกไปก็จะเจอร้านปาลูกโป่ง บิงโก ร้านเสื้อผ้า ของกิน แล้วก็เปลี่ยนใจค่ะ ไม่เดินออกทางถนน เดินกลับไปทางสะพานม่วง

วิวสะพานม่วงสวยกว่า (ไม่มีอาหารล่อตา ล่อใจด้วย 😉)

หันหลังกลับไปดูพระอาทิตย์ เริ่มแอบล่ะค่ะ

พระอาทิตย์แอบไปล่ะ แต่ยังไม่พ้นสายตา มีโผล่ให้เห็น สวยงามรวมกับเมฆ

ครบรอบ สี่กิโลแล้วเดินกลับบ้านล่ะค่ะ ระยะทางกลับบ้านสองกิโลทำไมมันไกลจัง รู้สึกเหนื่อย เพี้ยนเบลอ

คือหิวแหละ พอเดินมาถึงโรฯ หิวมาก มือเริ่มสั่นกับความหิว (ดีลมยังไม่ขึ้นไม่งั้นต้องพัก) ก็แวะเข้าห้องน้ำ ตอนแรกว่าจะขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นสองเพื่อข้ามสะพานลอยเลย แต่ก็อ่ะทำแบบเดิมยังมีแรง เดินขึ้นบันไดออกกำลังขา เดินผ่านร้านโดนัทค่ะ มีราคาพิเศษอีก ซื้อห้าชิ้น 100 กับซื้อ 6แถม6 (ราคาอยู่ที่ไม่เกิน 189) เราก็บ่นแบบมีเสียง โหหห หกแถมหกก็สิบสองจะกินไหวไหม คนข้างๆก็พูดเสริมใช่มันเยอะเกิน เราก็เลยคนละครึ่งไหม เธอโอเคเราก็ได้กันมาคนละหกชิ้น ที่ 180 (เราสแกนจ่ายเพราะไม่มีเงินสดติดตัว เธอให้เรามา 100แล้วบอกพี่ไม่ต้องทอน เราก็บอกเราก็ไม่มีทอนให้ด้วยแหละ สรุปเราจ่าย 80☺️)

ออกมานอกห้าง เพื่อจะขึ้นสะพานลอย ตรงนี้ขายของกินเยอะมาก มองมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ได้ซื้อเพราะทุกครั้งอิ่มมื้อเย็นมาแล้ว วันนี้ความหิวค่ะ โดนัทมาหกชิ้นแล้ว มาเจ้านี้ ไก่ย่างค่ะ กระดูกไก่ย่าง หนังไก่ย่าง และปีกไก่ กระดูกไม่เอาเพราะหิวกินยาก เอาหนังไก่มาสี่ไม้ ปีกหนึ่งไม้ (ถ้าไม่หิวจะซื้อแค่สามไม้ แบ่งกันกินเพราะมีกับข้าวอย่างอื่น) แล้วก็เดินๆดูของกินอย่งอืนใกล้ แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว เพี้ยนหัวเราะ

จริงๆมีเยอะนะคะ แต่ไม่อยากหิ้ว เมื่อยแขน พอข้ามสะพานลอยปุ๊ป รีบจ้ำกลับบ้านเลยค่ะ

มาถึงก็ทอดหมู กับผัดผัก กินกันสองคนกับน้อง รูปไม่มีแบบเต็มจานแล้วผักหมด เหลือแต่หมูทอด หลังจากอิ่มข้าว 1 ขัน หนังไก่ครึ่งไม้ โดนัทชิ้นครึ่ง ต่อด้วยโค้กที่เหลือจากกลางวันคร่งขวด ส้มหนึ่งลูก อิ่มมากกกก ที่เดินมาหกกิโลกว่าน่าจะไม่พอ

เมื่อปีที่แล้วเดินก่อนมื้อเย็นเริ่มสี่โมง กลับมาบ้านห้าโมงกว่าก็มีหิว แต่ไม่มากเท่านี้ เลยบอกตัวเองว่าไม่เอาแล้ว ยังไงก็ต้องอิ่มก่อนแล้วค่อยไปเดิน ถ้าไปเดินไม่ทันก็ไม่ต้องเดิน เพี้ยนหลงรัก

บางทีก็คิดนะคะ ไม่รู้จะเดินทำไมเนี่ย เมื่อย ปวดขา แต่ก็เดิน มากน้อยก็เดินไป เพื่อสุขภาพอายุเพิ่มขึ้นเดี๋ยวจะไม่มีแรงเที่ยว

หนังไก่ย่างเมื่อคืน (ย่างไม่แห้งไม่อร่อย) เช้าเลยเอามาทอด ตอนแรกก็ไม่ใส่น้ำมัน จะได้เหมือนย่าง ทำไปซักพักช้าไม่แห้งซะที ใส่น้ำมันทอดเลย
มีไหม้บ้างเกรียมบ้าง กินกับข้าวรองท้อง รอมื้อเที่ยง

มื้อเที่ยงบะหมี่แห้ง แกะมาถ่ายรูปก่อนยังไม่กิน น้องซื้อมาสี่(กินไปล้วหนึ่ง บะหมี่ต้มยำ) สามห่อ เขียนไว้หน้าห่อ ไม่ใน ใหญ่ อีกห่อไม่ได้เขียนก็บะหมี่แห้งทุกอย่าง (ถ้าหลานอยู่ก็จะมีไม่ในไม่งอก) ขนมอีกสองอย่างตะโก้ กับเผือกเต้าหู้ข้าวโพดทอด