ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะปัจจุบันเราพึ่งย้ายเข้ามาม.1เราคบกับเพื่อนกลุ่มนึงตอนแรกเราเข้ากันได้ดีมากๆอยู่ด้วยกันมา2เดือนหลังจากนั้นเพื่อนๆในกลุ่มก็เริ่มเฟดตัวออกจากเราเราก็รู้ได้ว่าเพื่อนถอยห่างออกจากเราแต่ก็ยังไม่กล้าถามพอผ่านไปได้สักระยะนึงเราก็อึดอัดเลยทักไปหาเพื่อนคนนึงที่อยู่ในกลุ่มนั้นแต่เขาก็ไม่ยอมบอกเราว่าเพราะอะไรถึงเฟดตัวออกมาบอกแค่ว่าถ้าจะเป็นเหมือนเดิมก็คงไม่ได้แล้วต่างคนต่างอยู่ดีกว่าซึ่งตอนนั้นเราก็เสียใจมากเพราะว่าเรารู้สึกว่าพวกเขาเป็นเพื่อนที่เราคิดว่าจะอยู่ด้วยกันไปตลอดจนจบวันนั้นเลยร้องไห้เสียใจมากผ่านมาได้1-2อาทิตย์เราก็ได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มใหม่ตอนนี้เพื่อนๆกลุ่มนี้ดีมากมีหลายอย่างที่คล้ายๆกันแต่ก็มีบางสิ่งที่เหมือนจะเข้ากันไม่ได้มันหม่นๆอยู่ในใจแล้วอ่ะค่ะหลังจากนั้นก็ผ่านมาได้ไม่นาน1-2เดือนเพื่อนกลุ่มใหม่ก็เริ่มตึงๆใส่เราซึ่งตอนแรกเราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราจึงทักไปคุยว่าเออเป็นอะไรรึป่าวทำไมเป็นแบบนี้แล้วเขาก็ด่าเรายับเลยค่ะเขาไม่ชอบที่เราใช้ของแล้วไม่ยืม ปากไว(เรายอมรับเลยค่ะว่าเรานิสัยเสียมาก)ตอนที่เพื่อนๆบอกเรายังตกใจตัวเองเลยค่ะว่าเราเป็นเเบบนี้หรอเราก็รู้สึกผิดต่อเพื่อนเลยขอโทษเพื่อนๆไปเพื่อนบางคนเขาก็โอเคกับเราให้อภัยเราแล้วแต่คนที่ไม่ให้อภัยเราก็คือคนที่เราไม่เคยทำอะไรให้เขาเลยเราก็งงว่าคนที่เราทำนิสัยแย่ๆใส่เขาแต่เขากลับให้อภัยเราแต่คนที่เราไม่เคยทำอะไรให้เราเลยเขากลับโกรธเกลียดเรามากกว่าทุกคนเเต่ยังไงเราก็เข้าใจได้เราไปทำนิสัยแย่ใส่เพื่อนเขาเองนี่ หลังจากนั้นเราก็ยังอยู่ด้วยกันแต่กลายเป็นว่าไม่มีใครคุยกับเราตึงใส่เราทุกคนเราก็งงมากกว่าเดิมแบบอ่าวเราเปิดใจคุยกันแล้วไม่ใช่หรอเรื่องมันก็จบกันไปตั้งแต่วันนั้นแล้วและหลังจากนั้นเราเลยไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับพวกเขาอีกแต่สุดท้ายเขาก็ไปจับกลุ่มกับเพื่อนกลุ่มเก่าของเราแล้วไปพูดถึงเราต่างๆนาๆแต่หลังจากที่เขาจับกลุ่มกันได้มั้ยนานเขาก็เรียกเราไปคุยเราก็โอเคยังไงรู้อยู่แล้วว่าต้องเรียกไปคุยเราก็เดินไปคนเดียวเขาอยู่ล้อมรอบเราเกือบๆ15-18คนเพื่อนๆกลุ่มเก่าเขาก็พูดขึ้นมาประโยคแรกว่ารู้มั้ยทำไมกูถึงเลิกคบมึ*ตอนนั้นเรายอมรับเลยว่าเราไม่รู้เลยเพราะตอนที่เราเคลียร์กับเขาเขาก็ไม่บอกเราว่าเรื่องอะไรเขาบอกแค่ว่าต่างคนต่างอยู่แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่านิสัยสันดานเราล้วนๆแล้วเขาก็พูดถึงเรื่องที่เรายืมของแล้วไม่ขอบ้างพูดไม่คิดปากไวเราก็ได้แต่ยืนนิ่งอยู่เฉยๆเพราะเรื่องที่เพื่อนพูดมาเรารู้ตัวว่าเราผิดแต่(เหตุการณ์ตอนนั้นเรากลับไม่ได้คิดอะไรเลยเราคงเป็นเพราะตอนเราอยู่รร.เก่าเราก็ทำแบบนี้กับเพื่อนของเราทุกคนในกลุ่มโอเคไม่เคยมีปัญหากัน เราเป็นคนที่ใช้ของแล้วยืมนะแต่จะขอแค่ครั้งเดียวเพราะถือว่ารู้เรื่องแล้วรับทราบแล้วว่าเราไม่มีสิ่งของนั้นนะขอใช้ขอยืมในวันนั้นทั้งวัน)พอเพื่อนด่าเราบ้างบางคนก็เตือนเราบ้างบางคนก็ชักสีหน้าใส่บ้างในใจเราตอนนั้นก็ตกใจกับตัวเองว่านี่เรามันนิสัยขนาดนี้เลยหรอว่ะเนี่ยแต่บางเรื่องที่เพื่อนพูดมาเราก็ไม่ได้พูดไม่ได้ทำแต่เพื่อนกลับพูดออกมาซึ่งเราก็ไม่ได้พูดแก้ตัวอะไรไปกลัวว่ายิ่งพูดแล้วจะยิ่งแย่เลยได้แต่ยืนนิ่งๆขอโทษกับสิ่งที่ทำไปพอจบวันนั้นเราก็โอเคขึ้นกว่าเดิมเพราะได้เปิดใจเคลียร์กับทั้ง2กลุ่มแล้วทั้งๆที่เคยคุยกับไปแล้วก็เถอะหลังจากนั้นก็ปิดเทอม1ไป1เดือนเราก็คิดว่ามันคงจะโอเคกว่าเดิมเยอะมากๆแล้วแต่สุดท้ายพวกเขาก็ไม่ยอมจบตามแขวะตามแซะเราเอาเรื่องของเราไปเล่าให้เพื่อนในห้องฟังจนบางคนบางกลุ่มจากที่อยากคุยกับเราอยากเล่นกับเราถยอยเฟดตัวออกไปทีละนิดๆจนตอนนี้เราก็อยู่คนเดียวแบบสมบูรณ์แบบเวลามีงานกลุ่มก็ไม่มีกลุ่มไหนอยากได้เราเข้าทำงานด้วยเวลาครูจับกลุ่มให้คนที่อยู่กับเราก็จะชักสีหน้าหรือทำหน้าไม่พอใจ แล้วคือพึ่งม.1ยังอยู่ด้วยกันอีกนานควรทำยังไงดีหรอคะ เพื่อนกลุ่มเก่ามี6คนกลุ่มล่าสุดที่มีปัญหากันอีก6คนแล้วเขาก็ไปรวมกลุ่มกันไปสนิทกันรวมเป็น12คน แล้วก็มีเพื่อนๆที่นั่งระยะใกล้ๆพวกเขาก็พลอยไม่ชอบเราเหมือนที่เพื่อนกลุ่มเก่าไม่ชอบด้วยรวมๆแล้วก็เกือบครึ่งห้องอะค่ะ ปล.ด่าเราได้นะคะเเต่อย่าแรงมากนะเรารู้ว่าเรามันไม่ดีก็ตอนที่เพื่อนๆมาด่าเรานี่แหละค่ะ😭😭