ตัวอย่างในตอนนี้ของกระผมก็ฟังธรรมพระสูตรเดียวแต่น่าจะนานเพราะจะบันทึกคำสอนเอาไว้ -- เพราะฟังไปพิมพ์ไปคิดไป -- สนุกดี
--ระหว่างฟังไปก็ได้ความรู้ทางปรมัตถธรรมด้วย จากที่มีพื้นฐานการเรียนเองเรื่องพระอภิธัมมัตถสังคหะมาบ้างแล้วก็พอไปได้
--ระหว่างนี้เข้าใจภาษามคธ ในแบบภาษาบาลีอักษรไทย มากขึ้นทีละเล็กทีละน้อย ผู้สอน อาจารย์ ท่านนี้ชื่อว่า สุภีร์ ทุมทอง ผมฟังท่านสอนมาสองคลิปแล้วจะเริ่มคลิปที่ 3 ยิ่งฟังก็ยิ่งสนุกในความรู้ครบถ้วน ท่านรู้ปรมัตถธรรม รู้บาลี รู้พยัญชนะ รู้อรรถ แปลตรงตามพระอรรถกถาจารย์ที่ได้อธิบายไว้ และบวกด้วยความรู้เยอะแยะที่ประกอบเข้ามาในการสอน
--นี่แหละจึงทำให้ผมมั่นใจว่า เรียนกับอาจารย์แบบนี้จะดีกว่าดีที่สุดแล้ว จนกว่าจะเจออาจารย์หรือพระอาจารย์ที่เก่งยิ่งกว่า แต่กว่าจะจบพระสูตรหนึ่งน่าจะล่อไปหลายเดือน แต่กระผมไม่รีบ ทีละ 10 นาทีๆ ไปเรื่อยๆสนุกดี กว่าทำอย่างอื่น
--เรื่อง มหาตัณหาสังขยสูตร นี้แต่เดิมก็นึกว่าไม่มีอะไร แต่พอฟังอาจารย์ท่านนี้สอน ถึงทำให้ผมต้องตกใจ ในความประมาทในธรรม
--โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การถือว่าตนถูกต้อง คนอื่นไม่มีใครถูกเลย เนี่ยอันนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิที่รุนแรงเอาการ แต่ถ้าอ้างว่ารู้ชัดในพระธรรมด้วยแล้วยิ่งอาจจะเป็นทิฏฐิที่ไม่มีใครแก้ได้แม้แต่พระพุทธเจ้าจะเรียกไปสอบถามเองโดยตรงเหมือนในนิทานในพระสูตรนี้
--จะว่าไปแล้ว มิจฉาทิฏฐิ หากว่ารุนแรงแล้วย่อมปิดกั้น ที่เห็นๆเลยคือ ความรู้
--กระผมสนุกกับการฟังธรรมที่มีคนสอนฉลาดเฉลียวและรอบรู้แบบนี้ครับ
----
พระพุทธเจ้ายังโปรดพระสาติไม่ได้ พระอรหันต์ทั้งหลายก็โปรดพระสาติไม่ได้ ส่วนกระผมกลัวมิจฉาทิฏฐิ ที่รุนแรงแบบนี้ เมื่อเจอพระอรหันต์แล้วจะตกกระป๋องเหมือนพระสาติ แหละครับ
--การเรียนพระธรรมคือความสนุกในชีวิตของกระผมครับ
--แต่ถ้าอ่านแล้วเกิดเก็ตขึ้นมา ก็ขออนุโมทนา 
สาธุ