สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่ทั้งเรียนด้วยเล่นกีฬาด้วย แต่มันก็มีเรื่องทำให้เราท้อใจมากๆ อยากจะเลิกเล่นกีฬามากเพราะครูคนนึงที่ชอบพูดอะไรให้เราเสียใจบางครั้งเราก็แค่อยากได้กำลังใจเพราะเขาเป็นครูที่คุมกีฬานี้ วันนั้นครูที่ปรึกษาเรียกเราไปกับเพื่อนแล้วมันตรงกับที่ครูคนนั้นเรียกเราพอดีแต่ยังไงเราก็ต้องไปหาครูที่ปรึกษาก่อนแล้วตอนนั้นเราไม่มีเน็ตไม่รู้อะไรเลยแต่พอออกมาจากห้องครูที่ปรึกษาพอเราเห็นนักกีฬานั่งกันเราก็รีบวิ่งแบบสุดชีวิตกลัวคนอื่นรอนานแล้วครูคนนั้นก็มองหน้าเราแบบไม่พอใจแล้วเราเลยพูดว่าครูที่ปรึกษาเรียกค่ะแล้วเขาก็พูดว่ากูไม่ได้ถามแล้วก็บอกว่าโทรศัพท์ก็มีไม่ดูเลยหรอเราเลยบอกเน็ตหมดค่ะเขาก็เลยบอกโทรศัพท์เอาไว้คุยกับผช.อย่างเดียวมั้งแล้งก็มองหน้าเราตอนแรกคิดว่าเขาพูดเล่ยแต่เขาทำหน้าจริงจังแล้วพูดแล้วแบบนี้ใส่เราให้ทุกคนฟังแถมบางครั้งเราคิดว่าเขาไึม่น่าจะชอบเราเพราะตอนนั้นเราไหว้เขาเขาก็เห็นแต่ไม่รับไหว้แถมมองหน้าเรา มีครั้งนึงเราเล่นพลาดเขาก็ด่าเราว่ายิ่งเล่นยิ่งโง่เราท้อมากเลยค่ะเราบอกกับน้องในทีมไว้แล้วว่าจะเลิกน้องๆก็มาร้องไห้ไม่ให้เราออกแล้วมีอีกหลายครั้งมากที่เราโดนด่า เขาด่าเราว่าเก่งแต่หาผัวมันแรงมากๆจนทำให้เราร้องไห้แล้วนั่งซึมเลยเราไม่รู้ควรทำยังไงต่อ