สวัสดีค่า เราอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องหน่อยนะคะ มีใครเป็นเหมือนเรามั้ยคะ รู้สึกว่าตัวเองสุขภาพจิตแย่มากค่ะ ร้องไห้ทุกวัน ขอบอกก่อนเลยนะคะเดิมทีเราเป็นคนเซนซิทีฟง่ายอยู่แล้วค่ะแต่เราว่าร้องไห้บ่อยเกินไปจริงๆค่ะ เราพยายามคิดในแง่ดีนะคะว่าเราคงเหนื่อย คงเครียดกับเรื่องสอบเข้ามหาลัยแต่พอเรามาคิดดูดีๆแล้วมันไม่ใช่เหตุผลนั้นเลยค่ะ เพราะอาการนี้มันเป็นมานานแล้วค่ะ เป็นมาก่อนเราคิดเรื่องมหาลัย เรานั่งอยู่ที่โรงเรียนเฉยๆก็ยังร้องค่ะ ทุกคนรอบข้างเราคิดว่าเราเข้มแข็งมากค่ะแต่เรากลับรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ ทุกครั้งที่เราร้องไห้เรามักจะคิดว่าตัวเองเกิดมาทำไม? รู้สึกว่าตัวเองไม่ดีพอค่ะ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีเป้าหมายในชีวิต รู้สึกเหงาค่ะ รู้สึกว่าทุกอย่างมันดูแย่มันดูดิ่งดาวน์ไปหมด รู้สึกอยากหายไป รู้สึกอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ ทุกครั้งที่เราร้องไห้เราทรมานกับความคิดต่างๆที่เข้ามาในหัวเรามากค่ะ ทุกคืนก็จะนอนไม่หลับหรือจะหลับทีก็หลับยากมากค่ะ มันหลายความรู้สึกมากค่ะที่เกิดขึ้นกับเราจนเราไม่รู้จะพิมพ์ยังไง บางความรู้สึกมันก็ย้อนแย้งกันค่ะ จนตอนนี้มันกระทบต่อชีวิตประจำวันมากค่ะ เราไม่เคยคิดอยากจะทำร้ายตัวเองหรืออยากตุยค่ะค่ะ เราไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่ไม่ดีนะคะเรามีครอบครัวที่ซัพพอร์ตเราดีค่ะ เรื่องของการใช้โซเชียลเราก็ใช้ปกติค่ะ เนื้อหาที่เราดูก็จะมีพวกอนิเมะ ละครสั้น พวกแนวข้อสอบ คลิปต้อกๆตามฟีดอะไรแนวๆนี้ค่ะ คนรอบข้างก็ดีค่ะไม่มีใครว่าอะไรเรา แต่เราก็ยังหาสาเหตุไม่ได้อยู่ดีค่ะว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ เราไม่เคยคิดเลยค่ะว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยหรืออะไรยังไง เราแค่คิดว่าเราคงเศร้าอะไรสักอย่างอยู่แต่เราก็ไม่รู้อยู่ดีค่ะว่าเราเศร้าอะไร เเราเคยลองระบายกับเพื่อนสนิทดูแบ้วนะคะแต่ความรู้สึกคือมันยังไม่ใช่ค่ะ แบบว่าเหมือนระบายไปแล้วก็ไม่สบายใจกับสิ่งที่ตัวเองพูดออกไป รู้สึกไม่ไว้ใจที่จะพูดค่ะ มีใครพอจะแนะนำเราได้บ้างมั้ยคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ🥲🙏🏻
ปล.อย่าเพิ่งวีนเรานะคะ เราตั้งกระทู้นี้มาเพราะสงสัยจริงๆค่ะ ไม่ได้มีเจตนาเรียกร้องความสนใจแต่อย่างใดค่ะ