เราฝังใจกับไอศครีมยี่ห้อหนึ่ง แค่อยากทราบว่ามันคือแบรนด์อะไร อยากลองกลับไปชิมอีกครั้งว่ามันยังคงมีความรู้สึกเดิมๆอยู่ไหม

อยู่ๆมานึกถึงเรื่องราวในอดีตเมื่อ 20 ปีก่อนเฉยๆค่ะ  น่าจะเป็นช่วงสมัยเรียนประถมศึกษา ในบ้านมีลูกพี่ลูกน้อง  ขอเรียกเป็นพี่สาวแล้วกันค่ะ

คือพี่สาวเรารับปริญญาคนแรกของบ้านจาก ม.ราชภัฏ แล้วไปรับที่สวนอัมพร ตอนนั้นมีป้า มียายมีทุกคนในบ้านไปยกเว้นแม่เรา โดยปกติเวลาไปกับที่บ้านแม่จะไม่ได้ฝากตังค์ไปเป็นค่าขนม

ด้วยความเด็กค่ะ เห็นรถไอศกรีม แต่เป็นไอศครี มตักรถเข็นนะคะ  ด้วยความเด็กบ้านนอก เคยกินไอศกรีมตักแบบ 10-20 บ. ก็ไม่ได้ถามราคา เลือกไอศครีมมา 1 รส 1 ลูกใส่กรวย คนขายคือราคา 90 บาท!! ใช่ค่ะ 90 บาท!! ในขณะที่รายต่ำขั้นต่ำยุคนั้น แม่ทำงานยังได้แค่วันละ 150 บ.อยู่เลย มันแพงมากค่ะ ยังไม่ทันรับมา จะคืนก็ไม่ได้ เขาไม่ยอมอีก ตกใจมากจนวิ่งไปขอเงินยายเพื่อมาจ่าย ก็โดนดุตามระเบียบแต่ยายก็มาจ่ายให้แหละค่ะ แต่ส่วนตัวก็รู้สึกแย่กับไอศครีมโคนนั้น รู้สึกเสียดายเงินมาก มันแพงมากสำหรับเด็กที่ได้ค่าขนมไปโรงเรียนวันละ 5-10 บ. แต่ก็กินจนหมด ซึ่งตอนนั้นจำรสชาติมันไม่ได้เลย มันมีแต่ความรู้สึกผิดกับการใช้เงินโดยไม่คิดของเรา
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่รู้ถึงความเหลื่อมล้ำของรายได้สังคม ของเด็กบ้านนอกเข้ากรุงครั้งแรกในชีวิต 

จนโตมา ถึงมานั่งนึกเรื่องเก่าๆ แล้วอดนึกถึงไอศครีม 90 บ.แห่งความเหลื่อมล้ำนั้นอีกครั้ง จนอยากรู้รสชาติของมันอีกครั้งว่าเป็นอย่างไร  แต่ดันจำแบรนด์ไม่ได้ซะแล้ว  พอจะมีใครทราบแบรนด์นี้บ้างคะ ไม่แน่ใจว่าจะยังมีขายอยู่รึเปล่า  

ขอบคุณสำหรับข้อมูลและการเสียสละเวลามาอ่านกระทู้คนเพ้อเจ้อถวิลหาอดีตนะคะ ^^