ตอนนี้ว่างงานอยู่ค่ะ ด้วยความที่เลือกงาน
เราเลือกเป็นงานรปภ แม่บ้าน เสริฟตอนกลางคืน ตอนนี้เราเรียนรามอยู่ก็เลยน่าจะพอมีเวลาเรียนถ้าได้ทำงานพวกนี้ แต่ที่บ้านไม่สนับสนุนให้ทำงานประมาณนี้เหตุเพราะพวกเขาส่งเสียให้เรียนบัญชีจนจบอยากให้ทำงานเกี่ยวกับออฟฟิศ แต่เราได้ลองทำงานแล้วออกมาแล้ว ไม่ได้รู้สึกชอบเลย แต่เข้าใจว่าเราไม่มีตัวเลือกมากขนาดนั้น ตอนนี้ก็ไปสัมภาษณ์ไปสมัครงานที่ไม่เกี่ยวกับออฟฟิศก็ไม่ผ่าน ตอนนี้ที่ผ่านแล้วรอไปทำงานก็มีบาริสต้าแต่เราไม่มีประสบการณ์แล้วก็กลัวหลายอย่าง แล้วก็ดันรู้สึกไม่อยากไปอีก มีพนักงานเยอะมากๆ นั่นอาจเป็นเหตุผล เราอยากทำงานที่ไม่ต้องคุยกับใครมากมายเป็นงานไม่มีหน้าตามากมายแต่ที่บ้านบอกให้ไว้หน้าด้วย สนุปแล้วเราจะได้ทำงานที่เราอยากทำไหมนะ งานที่เราอยากทำก็ไม่ได้มีเยอะแยะ ส่วนตัวทำได้ทุกอย่างแต่ก็คิดมากและกลัวไปหมด ไม่ได้สนเรื่องเงินเดือนเลย สนแค่ความสบายใจเพราะไม่ได้ลำบากมากนัก เงินเดือนไม่ต้องถึงหมื่นก็ได้ ตอนนี้ก็ว่าจะไปสมัคร711 ส่วนตัวอยากทำฟรีแลนซ์วาดภาพอยากขายภาพอยากทำงานศิลปะมาก แต่พอฝึกไปฝึกมาเริ่มท้อรู้สึกว่ามันจะทำเงินได้ยังไงถ้าเรายังวาดได้แค่นี้ต้องฝึกอีกจนถึงเมื่อไหร่เงินก็จะหมดไปเรื่อยๆหากมาฝึกเรื่องนี้แล้วหางานเลือกงาน เพราะถ้าเราไม่เลือกเราก็ไม่ทนแล้วออกอีก อยากทำงานที่ทำให้สบายใจแบบยาวๆ บางทีก็คิดว่าเราเกิดมาเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว ไม่ได้มีทางเลือกมากให้เกิดความสบายใจในงานขนาดนั้น บางทีก็สับสนกับตัวเองว่าควรทำยังไงดีกับชีวิต ตอนนี้ก็ไม่รู้จะเอายังไงดี อยากได้คนคอยชี้แนะอีกคนที่นอกจากแม่อยากฟังหลายๆความคิดอยากรู้ว่าต้องคืดยังไง ตอนนี้ก็20ปี เรายังมีเวลาอีกกี่ปีถ้าเราไม่ตายซะก่อนยังมีชีวิตอีกยาวไกลเลย ทำทุกวันให้ดีที่สุดคืออะไร