เมื่อได้สติบริบูรณ์ขึ้นมา สิ่งแรกที่คุณพระนึกถึง คือ สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและอนงค์ในวันวาน นั่นทำให้เขาไปนั่งจ๋องต่อหน้าคุณอาแฝดของอนงค์พร้อมสารภาพเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น แล้วท้ายที่สุดจดหมายหนึ่งฉบับก็เดินทางเร็วจี๋จากบ้านคุณแฝดมายังอนงค์ด้วยความรวดเร็ว ถ้อยความหนักแน่นบอกว่า อยากให้ห่างกันซักระยะ ตัวคุณพระเป็นคนรักที่ไม่ดีนัก อยากให้กลับไปคิดดูอีกซักหน ว่าจะนำเอาชีวิตที่มีสีสันชีวิตชีวามาหยุดอยู่ตรงนี้จริงหรือ ชั้นแรกอนงค์อ่านแล้วไม่เข้าใจเลยคุณพระต้องการอะไร ไม่ใช่ว่าเราเข้าใจกันทั้งหมดแล้วหรือยังไง ห่างกันแปลว่าอะไร 

ครั้นไปถึงบ้านคุณอาแฝด เรื่องน่าแปลกใจก็ยังรออยู่อีกมาก เมื่อคุณอาบอกกล่าวว่าคุณพระถามว่าจะให้รับผิดชอบไหม สาวสมัยอย่างอนงค์ไม่เข้าใจ รับผิดชอบอะไร สิ่งไหนในตัวอนงค์แตกหักเสียหาย แค่จูบเท่านั้น มิใยคุณอาจะเตือนว่า ให้อดทนรอคอย รู้จักการถูกปฏิเสธ รู้จักอดกลั้นในสิ่งที่ไม่ชอบใจบ้าง ไม่อย่างนั้นอาจเป็นเราที่ไม่เหมาะกับทางนู้น สาวนำสมัยและมาก่อนกาลอย่างเธอ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องรอ ทำไมต้องทน แล้วทำไมต้องอดกลั้น

เธอโลดไปบ้านวรัทบุตต์ราวกับพายุหมุน เพื่อที่จะพบว่า ใจความในจดหมาย ดูจะสวนทางกับสิ่งที่เป็น ใช่ คุณพระตื่นจากหลับไหลใส่เกียร์เดินหน้าร้อยเปอร์เซ็น เธอต้อนรับเขาด้วยคำถามอยากจะหาเหตุผลว่าจดหมายนี่มันยังไง หากเขาตอบรับเธอด้วยจุมพิต แล้วร้อยรัดเธอด้วยอ้อมกอด อารมณ์รุมร้อนด้วยความสงสัยกลายเป็นผีเสื้อนับล้านที่บินในอก เมื่อคุณพระไม่ยอมปล่อยเธอออกจากลำแขนแข็งแรง ความวูบวาบหวั่นไหวซ่านไปทั่วสรรพางค์กายเมื่อห่างจากประจักษ์พยานอย่างช้อยเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด มือเรียวของเขาเกาะเกี่ยวเธอไว้อย่างอ้อยอิ่งไม่ประสงค์จะจากลา 

ใจความในจดหมาย คือ เรื่องที่คุณพระจริงใจอย่างที่สุด เขาเป็นพ่อหม้าย ที่ผ่านมาเป็นคนรักที่ไม่ได้เรื่องนัก เขาหมายใจให้อนงค์ได้ใช้เวลาขบคิดตรึกตรอง เธอยังอยู่ในวัยสาว มีสิทธิเลือกหา และ ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ที่ถูกเลือกหรือไม่ เธอก็จะอยู่ในใจเขาเสมอ นี่เป็นความสัตย์ หากหัวใจก็ร้อนรนด้วยตกอยู่ในห้วงรักแล้วเต็มตัว เสียงเจื้อยแจ้วจากอนงค์ ฟังแล้วกลับเป็นเพลิดเพลิน ที่ได้ต่อล้อต่อเถียง ทำไมคุณพระประเมินอนงค์ต่ำขนาดนั้น ถ้าจะเฟลิตเอาเล่น ๆ มีทั้งคนที่หนุ่มกว่าหล่อกว่าเป็นไหน ๆ ให้จีบมากมายกลาดเกลื่อนไม่ต้องเป็นคุณพระก็ได้ มันตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่เขาเอาตัวและใจลงไปพัวพันราวอายุนั้นจะหวนกลับไปที่ต้น 20 เธอ ... มีอิทธิพลกับเขามากเหลือเกิน

สัญญาที่บอกไว้จะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ไม่มีฝ่ายไหนที่จะกล่าวอ้างว่ารักษาสัญญานั้นได้เต็มปาก อนงค์แม้จะบอกว่าจำศีล หรือ คุณพระที่ปากมักกล่าวถึงหลักการและบอกไปว่า ให้อนงค์กลับไปตรองไปคิดดี ๆ บางอาจจะคิดได้ว่าชีวิตนี้ไม่ต้องการเขาก็ได้ แต่ใจไม่ใช่แบบนั้นเลย ที่บอกอนงค์ว่าไม่ต้องเชื่อทุกคำที่พูดคงเป็นความจริง ที่ถอยทัพไปตรัง ดีไม่ดี อาจจะกลัวตบะแตกเสียก่อนก็ได้ เมื่อการติดต่อก่อนหน้ามันก็มีอยู่เนือง ๆ ให้คุณพระยิ้มลำพัง หัวเราะลำพัง กับความแก่นเซี้ยวแสบซนของแม่สาวน้อย ที่สื่อสารกับเขาผ่านหนูนิด  ให้โหนกแก้มของชายวัยสาบสิบปีปลายเป็นสีระเรื่อ เป็นเขาที่แอบติดตามเธอไปทุกหนแห่ง อย่างที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำเหมือนกัน

อาจะเป็นเพราะเหตุผลนี้ ตรัง จึงเป็นหนึ่งในหมุดหมายที่คุณพระหลบไปพักใจ ที่คงคาดได้ว่าถ้าคาดหมายจะไปหลบใครก็คงหลบไม่พ้น เขารู้อิทธิฤทธิ์เธอดี ทั้งรูป ทั้งการ์ดคำศัพท์ ไม่เรียกแพ้ยับจะเรียกว่าอะไร จังหวะผ่อนสายป่านของอนงค์นับว่าร้ายกาจไม่น้อย แต่ทางคุณพระก็ไม่แผ่ว ไล่ให้กลับก็ไม่ได้จริงจังซักเท่าไหร่ และที่สำคัญเมื่อมาถึงจุดนี้ เป็นเขาที่ค่อย ๆ ปรับเธอให้เคยชินกับวิถีชีวิตที่เขาเป็น อนงค์เป็นคนสวย ล้ำสมัย หากเธอไม่เคยได้รับคำปฏิเสธจากใคร ไม่เคยต้องอดทนอดกลั้น ไม่เคยต้องรอคอยสิ่งใด ๆ

ด้วยใจที่น่าตัดสินไปเรียบร้อยแล้ว ว่าเป็น "คนนี้" คุณพระจึงลงมือสอนสั่งให้เธอคนนั้นให้รู้จักการรอคอย การอดกลั้น การยึดถือเหตุและผลนำอารมณ์ ในกาลต่อไป หากอยู่ร่วมกันจริง ๆ หากเอาแต่ใจชีวิตคู่คงไม่ราบรื่น และ มันคงไม่ดีต่อตัวเธอนัก 

ให้ล้ำสมัยขนาดไหน อนงค์ก็ยังคงเป็นสาวน้อยวัยอ่อน

สุดท้ายจะรู้มั้ยนะ คุณพระทำแบบนี้ ก็คาดหวังไว้ในใจแล้วละหนู ต่อไปจะอยู่ในฐานะอะไร เตรียมใจไว้เหอะ