หนูขอใช้พื้นที่เล็กๆตรงนี้ในการระบายประสบการณ์เรื่องเพื่อนในมัธยมนะคะ

หนูเองมีเพื่อนคนนึงค่ะ เป็นผู้ชายความสัมพันธ์จะดีก็ไม่ดีจะร้ายก็ไม่ร้าย เขาก็ดีอยู่ในส่วนนึง และไม่ดีในส่วนนึง แต่หนูเชื่อค่ะว่าทุกคนก็มีทั้งดีและร้าย เพื่อนคนนี้ หนูไม่ถึงขั้นสนิทกับเขาขนาดนั้น แต่ก็ถือว่าพอสมควร ปกติโทรกันบ่อยๆ แต่ช่วงนี้ไม่แล้วค่ะ เพื่อนคนนั้นเขาค่อนข้างที่จะชอบทำเหมือนมีเพื่อนคนเดียวคือหนู ซึ่งบ้างบางครั้งหนูก็มีรำคาญเพื่อนคนนั้น จนช่วงหลังๆมาเขาเริ่มด่าหนู ทะเลาะกับหนูเรื่องเพื่อนสนิทหนูเพิ่มขึ้นทุกวันๆ แล้วเขาจะชอบบอกว่าคนที่ผิดทุกอย่างคือหนู บางครั้งหนูผิดที่หนูไม่ค่อยตรงนัดที่จะโทร แต่นอกนั้นหนูไม่เคยตอบโต้อะไรเขากลับเลยค่ะ

จนกระทั่งช่วงหลังๆมา หนูทนไม่ไหวจริงๆ เพราะเขาทะเลาะหนักจนหนูบล็อกเขา แล้วเขาก็แคปแชตหนูส่งไปให้เพื่อนหนู แต่หนูก็ไม่ได้อะไรหรอกค่ะตรงนี้ พอทีนี้เขาเริ่มบล้อกหนูทุกช่องทางการติดต่อ หนูเลยไม่โอเคกับอะไรแบบนี้อีกต่อไปแล้ว หนูเลยเลือกที่จะเดินออกมาจากตรงนั้น แล้วก็ไม่ได้คุยกับเขาอีก

แต่หนูดันมาเครียดที่เดินออกมาจากตรงนั้นเพราะว่า ตัวหนูกับเขาก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมา ช่วงนี้หนูเครียดจนหนูนอนไม่หลับ

หนูรู้สึกว่าทำไมการตัดเพื่อนแบบทางเลี่ยงๆทำไมมันยากจังคะ หนูก็อยากให้เขากลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่ก็คิดว่ามันไม่ทันแล้ว แต่ต้องเจอหน้ากันทุกวัน

หนูไม่รู้จะหาวิธีไหนให้ลืมแล้ว จนหนทางจริงๆค่ะ🙂🙂