คือเรากับแฟนคบกันมาเกือบจะ2ปีแล้ว คือคสพเราก็ดีมาตลอด อาจจะมีทะเลาะกันบ้างตามประสาวัยรุ่นเรื่องผญเรื่องหวง แต่หลังๆมาเรายุ่งๆอยู่ม6แล้วจะเข้ามหาลัย เราก็เรียนอ่านนส แต่เขาก็ระแวงว่าเรามีผชคนอื่นรึป่าว ทั้งๆที่เราไม่มีเลย ไม่คิดแม้แต่จะมองหน้าด้วยซ้ำ เขาก็หาเรื่องมาทะเลาะละก็ชอบมาพูดว่าเรา ว่าเราไม่ดีเหมือนแต่ก่อน ทำไมทำตัวแบบนี้ เรารู้สึกแย่มาก ได้แต่ร้องไห้อยู่คนเดียว เขาไม่สนใจเราด้วยซ้ำ เราเสียใจร้องไห้แบบนี้บ่อยมากช่วงแรกๆ แต่ครั้งนี้เราร้องไห้แล้วก็กลับมานั่งคิดทบทวนทุกอย่าง สิ่งที่เขาทำ เรื่องเพื่อนผญที่เราคุยกันแล้วว่าถ้าทำยังงี้ไม่โอเคก็ยังทำ เราไม่ชอบคนนี้ก็ยังชอบไปยุ่ง ไปใกล้ชิด คือแบบเราไม่เข้าใจอ่ะ เป็นอะไรเลิกยุ่งกับเพื่อนไม่ได้ พอเรารู้มันก็จำฝังจุกอยู่ในใจแล้วอะ คือเรื่องที่เขาทำให้เราไม่โอเคไม่สบายใจละมาร้องไห้มันเยอะมากๆ เมื่อคืนตอนที่เราร้องไห้แล้วคิดทบทวนทุกอย่าง คือเราร้องจนใจมันเจ็บอะ คือมันเจ็บที่หัวใจจริงๆอะ มันไม่ใช่แค่ครสนะ เราก็เลยพิมพ์สิ่งที่เราไม่เคยคิดจะพิมพ์ไปเลย "เลิกมั้ย" ตื่นมาเขาก็มาพิมพ์ขอโทษ ไม่เอา ไม่เลิก ละยังมาว่าเราด้วยนะว่าทำไมเดี๋ยวนี้กล้าพิมพ์แบบนี้ แล้วเขาก็โทรมาร้องไห้ตาแดงตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง คือเราไม่เข้าใจเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่ คือตัวเองถูกตลอดอะไรยังงี้หรอ คือใจนึงเราก็อยากจะปล่อยวาง เป็นไงก็เป็น แต่อีกใจเราก็รักเขามาก ไม่อยากเห็นเขาเสียใจ แต่คือแล้วเราละที่เราร้องไห้จนเจ็บใจทุกๆครั้ง ที่เธอทำกับเราแต่ละเรื่องอะ เราเสียใจจนแทบจะไม่เหลือน้ำตาเลยอะ เธอเคยเข้าใจเราบ้างป่ะ หร่อคิดถึงแค่ตัวเอง คิดแค่ฝ่ายตัวเอง เรารักเธอโคตรๆเลยอะ แต่ยิ่งรักตัวเราก็ยิ่งเจ็บ เราควรทำไงต่อดี? แต่ใจนึงเราก็รู้นะว่ายังไงเปิดเทอมเธอก็ต้องมีเรื่องผญมาให้เราเสียใจอีกอยู่ดี. เป็นความรู้สึกที่จุกอยู่ใจใจ.